Ministria e Jashtme ka bërë një postim që i kapërcen të gjithë skrupujt dhe etikën diplomatike të çdo shteti serioz. Ajo ka njoftuar publikun shqiptar, gjoja në emër të mediave të interesuara, se ambasadores amerikane në Tiranë i ka filluar procedura e shkarkimit. Në njoftimin e ministrisë pranohet se ‘procedura për zëvendësimin e ambasadores ka nisur zyrtarisht’.

Në fakt, ata që njohin praktikën diplomatike e dinë mirë se shteti që ka ambasadorin, në këta rast SHBA, i dërgon një dokument shtetit pritës, në këtë rast ministrisë së jashtme, për ta informuar se ka nisur procedurën e zëvendësimit. Pra ajo që ka ndodhur është se si zakonisht, Departamenti i shtetit përmes ambasadës së tij në Tiranë njofton ministrinë e Olta Xhaçkës se procedura ka filluar.

Por kjo praktikë mbetet totalisht konfidenciale. Lapsi e ka provuar këtë kur shpërthyen thashethemet se si rezultat i lobingut, një nga ambasadorët amerikanë që mund të vinte në Shqipëri, ishte djegur. Ne iu drejtuam institucioneve me pyetje, por nuk morëm kurrë përgjigje. Pasi kjo praktikë mbetet ekskluzivisht konfidenciale.

Kurrë Departamenti i Shtetit nuk jep sqarime se ka filluar shkarkimin e ambasadorit. Aq më pak këtë mund ta bëjë, ashtu si ndodhi sot, ministria e vendit pritës. Zakonisht, në regjime jo demokratike, ku ambasadorët amerikanë nuk kanë qenë të preferuar, shteti pritës ka lejuar që procedua e ambasadorit që po zëvendësohet të rrjedhë si pa dashje në media.

Por kurrë nuk ndodh që atë ta japi si njoftim zyrtar vendi pritës përpara se këtë ta bëjë Departamentit i Shtetit. Vetëm një hall i madh dhe një mëri e pamatë me Yuri Kim mund ta ketë detyruar shtetin shqiptar të përçudnojë këtë praktikë diplomatike.

Po si qëndron e vërteta? Pse u bë kjo deklaratë në thyerje të çdo kodi diplomatik? Pse qeveria shqiptare që është kritikuar nga institucionet ndërkombëtare për mungesë transparence, nxitoi ti përgjigjej me urgjencë një portali që pak kush e ka dëgjuar ? Dhe pse e shpalli institucioni i Olta Xhaçkës publikisht përgjigjen?

Në thelb është marrëdhënia e përkeqësuar e Edi Ramës me ambasadoren aktuale amerikane dhe lufta që ka nisur mes të dyve se cili do të vendosë për emërimin e shefit të ri të SPAK. Nga njëra anë Yuri Kim, e ndërgjegjshme se reformë në drejtësi ka shkuar për skrap po bën përpjekjet e fundit për ti ruajtur së paku fytyrën.

Ajo po reket më kot të zgjedh si pasues të Arben Krajës, një prokuror që nuk është kundër pushtetit, por që së paku nuk është i kapur prej tij. Nga ana tjetër kryeministri do njeriun e vet, me të cilin tashmë e ka mbyllur paktin. Kjo betejë vazhdon prej ditësh pranë anëtarëve të Këshillit të Lartë të Prokurorisë të cilët janë edhe nën trysninë e diplomatëve amerikanë edhe atë të qeverisë për votimin që do të duhet të bëjnë së shpejti për të zgjedhur kreun e ri të SPAK.

Përpos përplasjeve që kanë pasur në publik për drejtësinë Rama dhe Kim po zhvillojnë një betejë të fortë edhe nën rrogoz për të mbyllur përfundimisht hetimet për inceneratorët, apo për të vazhduar se paku me një pjesë të tyre.

Në kuadër të kësaj konkurrence ka qenë edhe lobimi tek anëtarët e KLP-së për të zgjedhur kreun e ri të SPAK. Me sa duket qeveria ka pasur frikë se Yuri Kim po e fitonte këtë betejë. Dhe prandaj ajo ka thyer çdo rregull dhe kod diplomatik duke pranuar zyrtarisht se kjo ambasadore po largohet.

Rama ka përdorur ministren strategjike Xhaçka për ti çuar një mesazh të fundit Këshillit të Përgjithshëm të Prokurorisë: mos dëgjoni diplomaten që maksimumi është edhe disa muaj, por mu bindni mua që do jem për shumë gjatë këtu. Vetëm kështu mund të shpjegohet se pse shteti nxori në pazar një praktikë që duhet ta ruante konfidenciale.

Marrë nga Lapsi.al