Belind Këlliçi në rrjetin e tij social Facebook numëron 71-mijë ndjekës, Erion Veliaj 541-mijë (gjysmë milioni).

Këlliçi s’ka asnjë pushtet në dorë. S’ka as punonjës bashkie (patronazhistë+akt1vistë), as para (fonde partie nga KQZ), por nuk ka as ndonjë ushtri mercenarësh që të merren me rrjetet sociale. Të gjitha këto Erion Veliaj i ka me tepricë.

Pse marr krahasim rrjetet sociale?

I marr sepse është i vetmi vend ku gara është reale dhe nuk është në dorën e Veliajt që ta manipulojë.

Dikur mjeti i vetëm propagandistik ishte radio. E shfrytëzoi Hitleri dhe bëri namin. Është mjet që nuk përdoret shumë, por aq pak sa përdoret, e shfrytëzon Erioni.

Më pas u shpik një mjet tjetër propagande, televizioni.

Në vitet ‘60 në USA u zhvillua gara presidenciale Nixon-Kennedy, ku u zhvillua debati i parë i famshëm në televizion.

Fitoi imazhi, ose thënë ndryshe, fitoi më i bukuri, Kennedy.

Që prej asaj kohe e deri më sot imazhi u bë “mbret”!

Erion Veliaj ka qenë nga fillimi i aktivitetit të tij publik e politik e deri më sot një krijesë tërësisht mediatike, prodhim 100% i propagandës audio-vizive.

Sot radioja dhe televizioni po bëhen gjithmonë e më shumë relike. Fuqinë e kanë marrë në dorë mjetet e reja të propagandës, interneti dhe çdo gjë që është nënprodukt i tij. Ndaj, siç e kam përmendur edhe njëherë tjetër rastin e Trump, aktiviteti në rrjetet sociale është matja më e mirë e pëlqyeshmërisë së një kandidati.

Gara presidenciale në USA Trump - Hillary në 2016 u dominua në rrjetet sociale me epërsi nga Trump, njëlloj si Këlliçi sot.

Hillary dilte fituese në televizione, sepse i kontrollonte establishmenti, njëlloj si Veliaj këtu. Madje edhe në sondazhet televizive, fiks si Veliaj, fitonte thellë Hilari. Sondazhet që shihni në media janë të porositura, siç porosisni një picë, edhe picieri të pyet: e do vegjetariane, pikante, apo ta bëj me ton…? Dhe hyzmeqarët e pushtetit në media ia japin ‘tonin’ që duan pastaj në analizat e tyre.

Me gjithë këto, në SHBA, në fund fitoi Trumpi!

Trumpi nuk fitoi se ishte më i bukur se Hillary, si rasti i parë Nixon - Kennedy. Trump fitoi sepse përcolli më mirë mesazhin e tij dhe jo vetëm imazhin e tij.

Radio, televizioni dhe interneti janë të gjitha mjete propagandistike. Pra, nuk është se radio dhe tv kanë ndonjë mision më shumë se interneti.

Sot në rrjetet sociale njerëzit janë të lirë të pëlqejnë një politikan, janë të lirë ta bllokojnë fare (mos ta ndjekin, janë të lirë t’i futen poshtë çdo postimi dhe ta kritikojnë apo lëvdojnë si t’u dojë qejfi.

Erion Veliaj ka një ushtri të tërë “skllevërish dixhitalë” të cilët i detyron që ta ndjekin, ta lëvdojnë, të ndajnë postimet e tij…etj. Belind Këlliçi nuk e ka këtë mundësi, madje as deputetë, apo anëtarë forumesh të partisë nuk ka si i imponon që t’i shpërndajnë mesazhet në rrjetet sociale.

E me gjithë këtë, nga matjet, Belindi e mund Veliajn në këtë drejtim.

Pse e mund?

Secili mund të ketë një përgjigje të tijën, unë mendoj se e mund sepse është BIO, i vërtetë, i hapur dhe me një projekt në këtë garë.

Televizioni dhe radio janë mjete propagande më të dëmshme se rrjetet sociale.

Ato janë mjete propagande të një establishmenti, cilido qoftë ai.

Thënë më thjeshtë.

Ne kemi 30 vite që shohim në tv e dëgjojmë në radio të njëjtët njerëz, të cilët i janë imponuar publikut për t’i dëgjuar e parë, nuk i ka zgjedh publiku. Pra, poshtë një zhgualli ka gjithmonë vetëm një breshkë ose një kërmill.

Me përhapjen e rrjeteve sociale publiku ka mundësi zgjedhje.

Duke llogaritur faktin se shqiptarët, përgjithësisht, në rrjetet sociale komentojnë ato që shohin në TV, del në pah një element tepër i rëndësishëm në këtë epërsi të Këlliçit. Ai u censurua në medien tradicionale pikërisht dhe qëllimisht që të mos jetë i pranishëm as të komentohet në rrjetet sociale, por ka ndodhur e kundërta.

Shqiptarët i kanë këputur vargonjtë e censurës së medies tradicionale dhe mund të jetë rasti i parë që komentojnë, ndjekin aktivizohen për një politikan që nuk e shohin 24/24 në televizion.

Mund të blesh televizionet, sondazhet, hyzmeqarët mediatikë, por nuk mund të blesh dot një popull të tërë.