Fenomeni i braktisjes së fëmijëve është një fenomen që prek ku më shumë e ku më pak secilën shoqëri dhe kulturë kudo në botë dhe ku padyshim që vendi ynë nuk bën përjashtim nga kjo problematikë sociale.

Për minimizimin e kësaj dukurie, institucionet krijojnë politika mbështetëse për nënat me fëmijë ndërsa për kategorinë e fëmijëve pa kujdes prindëror, format themelore të mbrojtjes juridike e sociale të përkohshme dhe të përhershme janë: Kujdestaria, strehimi familjar brenda farefisit, strehimi familjar jashtë farefisit, strehimi i përkohshëm ne strehimore dhe adoptimi si formë e përhershme e mbrojtjes.

Dokumenti i mëposhtëm i vitit 1925 na dëshmon braktisjen e një fëmije ”kopil” siç (cilësohet) si dhe strehimin e tij në një familje të cilës do t’i caktohej asistencë për kujdesin dhe rritjen e këtij fëmije.