Siç ka deklaruar me zë dhe figurë edhe kryetari i shoqatës së ndërtuesve, Luigj Aleksi, Bashkia e Tiranës ka detyruar ndërtuesit që të lidhin kontrata me kompaninë e inceneratorit për depozitimin e dherave në landfillin e Sharrës. 

Veliaj ka vendosur “gjobë” (kusht) që për marrjen e një leje ndërtimi në Tiranë duhet të nënshkruash një marrëveshje me kompaninë e Mirel Mërtit dhe Klodian Zotos.

Mirel Mërtit dhe Klodian Zoto nuk kanë asnjë fuqi që t’i imponojnë bashkisë apo institucioneve të tjera shtetërore ligje a kushte kontratash të paligjshme.

Për këtë nuk duhet të ketë asnjë dyshim askush.

Por si kanë ndodhur atëherë që, çfarë ka dashur kompania e inceneratorëve kanë bërë institucionet?

Ka ndodhur ajo që opozita e ka denoncuar çdo ditë dhe që është e qartë për të gjithë shqiptarët tashmë edhe falë një hetimi të SPAK.

Hetim i cili edhe pse jo i plotë, tendencioz për të zhytur dikë e për të shmangur dikë tjetër, sërish ka nxjerrë në dritë se kokat ideuese dhe komanduese të aferës korruptive të shekullit, inceneratorëve, është Edi Rama dhe Erion Veliaj & CO

Askush tjetër nuk ka guximin të sajojë ligje favorizuese për Zoton e Mërtirin.

Askush tjetër nuk guxon të anashkalojë organin vendimmarrës legjislativ të kryeqytetit, siç është Këshilli Bashkiak dhe të firmosë në mënyrë të kundraligjshme duke i marrë kompetencat Këshillit për të lejuar ndërtimin e inceneratorit fantazmë.

E pas kësaj, po i njëjti person, vë në rresht Këshillin Bashkiak për t’i vënë gjobë ndërtuesve në favor të kompanisë së inceneratorit.

Askush nuk guxon t’u verë kusht ndërtuesve për të depozituar dheun e pastër si mbjetje në landfill, pa patur një ligj, a urdhër zyrtar për këtë, përveç Erion Veliajt që e ka bërë duke qenë i sigurtë dhe mbrojtur nga kryeministri i vendit dhe duke përdorur Këshillin Bashkiak si i do qefi.

Dheu i gropave të ndërtimit është dhé i pastër, nuk është mbetje.

Edhe pse në direktivën Europiane përcaktohet qartë se dheu i pakontaminuar nuk quhet mbetje dhe nuk ka pse të depozitohet në një landfill, Erion Veliaj e ka bërë këtë në mënyrë ekstraligjore. Prandaj kjo është një gjobë ndaj ndërtuesve.

Dhe falë kësaj gjobe të vendosur ndërtuesve, kompanitë e inceneratorëve afërsisht 50% të fitimit të deklaruar vjetor e kanë prej kësaj, prej dheut të pastër që depozitohet te plehrat.

Kjo taksë/gjobë që u ka vënë Veliaj ndërtuesve, sigurisht që është shkarkuar nga këta të fundit diku, dhe ajo “diku” është çmimi i apartamenteve të cilin e paguan qytetari.

Një nga zërat që ka ndikuar në rritjen e çmimit të aparatamenteve është edhe kjo gjobë për inceneratorët, ose thënë ndryshe për Ramën dhe Veliajn.

SPAK-u mund ta vonojë hetimin për inceneratorët, mund të dojë ta orientojë në emra nëpunësish të niveleve të niveleve të dyta e të treta, por megjithë vonesat, Erion Veliaj dhe Edi Rama nuk do mund ta shmangin dot më llogaridhënien.

Dhe sigurisht kjo do duhet të vijë edhe si këmbëngulje e përditshme e qytetarëve dhe opozitës, e cila ka detyrë tashmë ta ketë një nga kauzat kryesore aferën korruptive të shekullit.