Gjykata e 16-të hetimore e Barcelonës arkivon për herë të dytë çështjen e shqiptarit Saimir Sula, i cili vdiq në Spitalin del Mar në vitin 2020 në rrethana të çuditshme.

Ngjarja ka ndodhur më 8 maj 2020 rreth orës 23:00. Pandemia ishte në fazën fillestare. Një i ri shqiptar i quajtur Saimir Sula ka hyrë në Spitalin del Mar (Barcelonë) i shoqëruar nga motra e tij Majlinda. Djali kishte temperaturë dhe shkoi të bënte një test Covid, i cili doli negativ. Ata e futën brenda, ndërsa motra e tij qëndronte jashtë në pritje të rezultateve. Tetëmbëdhjetë orë më vonë, ekipi mjekësor në spital thirri Majlindën për t’i thënë se vëllai i saj kishte vdekur.

Vdekja e çuditshme u pasua nga një sërë misteresh që familja e viktimës ende nuk i ka sqaruar. E para është se, sipas motrës së të ndjerit, kanë tentuar ta djegin trupin në kohë rekord. Majlinda refuzoi sepse pa mavijosje në trupin e vëllait të saj që ai nuk i kishte kur ajo hyri dhe argumentoi se trupi do të transferohej në Shqipëri, vendlindja e saj, ku do të kërkonte një autopsi të dytë. Arkivoli mbërriti në Tiranë dhe u krye testi i dytë. Ekipi që e kreu atë lëshoi ​​një raport duke siguruar se trupi kishte mbërritur pa zemër.

Familja kërkoi shpjegime nga Hospital del Mar në Barcelonë për arsyet e vdekjes së papritur të të riut. Dhe denoncuan në Barcelonë pasi në Tiranë theksuan se trupi kishte mbërritur në destinacion pa zemër. Ata kanë vijuar veprimet ligjore. Çështja, megjithatë, po bëhet gjithnjë e më e ndërlikuar për familjen: ajo tashmë është depozituar dy herë nga një gjykatë e Barcelonës dhe tani ata përballen me mundësinë e fundit të apelimit.

Dyshime të arsyeshme

Pas hetimeve të para të çështjes, Majlinda mori raportin nga Instituti i Mjekësisë Ligjore dhe Shkencave Ligjore të Katalonjës (IMELEC), duke i thënë se tashmë e kishin gjetur zemrën e vëllait të saj. Ajo e mori lajmin me habi dhe dyshoi se ky organ i përkiste Saimirit të saj. Pa zgjidhur të panjohurat e para, u shtua një e re: pse një zemër po shfaqej tani nga askund? Kush e kishte nxjerrë dhe pse? A ishte vërtet zemra e humbur e Saimirit?

Nisur nga dyshimet dhe të nxitura nga Prokuroria Shqiptare, Majlinda kërkoi (përmes avokatit të saj, Carlos Sardinero), një test ADN-je nga ai trup. Të gjitha kërkesat janë refuzuar. Për më tepër, çështja është pushuar në dy raste nga Gjykata Hetuese Nr. 16 e Barcelonës, pavarësisht urdhrave shqiptare. Por as motra e të ndjerit dhe as avokati i tij nuk besojnë se kjo zemër i përket Saimirit.

Kështu edhe sot e kësaj dite familja e viktimës pohon se ende nuk e dinë se çfarë i ndodhi Saimirit atë natë, pse trupi mbërriti në Tiranë pa zemër dhe nga erdhi zemra që i atribuohet Saimirit dhe pse një test ADN nuk është bërë. Sepse, përveç kësaj, datat e vdekjes dhe nxjerrjes së zemrës nuk përkojnë. Në raportin e atij trupi flitet për një vdekje nga fundi i prillit, por Saimiri vdiq më 8 maj.

Misteri i parë

Për misterin e parë, çfarë ndodhi në të vërtetë atë natë, familja ende nuk ka kuptuar asgjë. Versioni zyrtar flet për një arrest kardiorespirator si shkak i vdekjes. Siç theksojnë ata, Saimiri është nervozuar kur ka hyrë për t’u kuruar dhe ka filluar të sillet dhunshëm, gjë që do të kishte bërë që sigurimi i spitalit ta zvogëlonte. Familja e Saimirit beson se kanë shkuar shumë larg me djalin, i cili atëherë ishte 31 vjeç.

Motra e tij Majlinda kujdeset për ne në Durrës, një qytet bregdetar shqiptar pranë Tiranës. Ai tregon në këtë gazetë foto dhe video se si u gjet trupi i vëllait të tij kur u njoftua se kishte vdekur. “Ai ka hyrë në spital më 8 maj në orën 23:00. Në orën 17:00 të nesërmen i kanë thënë familjes se ka vdekur. Besojmë se ka vdekur një orë më parë, por kanë marrë kohë për të njoftuar familjen. Ata dhanë pak kohë për të përgatitur gjithë situatën.

“Ka pasur goditje gjithandej, mavijosje, trauma. I ka rënë syri. Mendojmë se e kanë tepruar. Më kanë telefonuar nga spitali që më kanë thënë se vëllai është shumë i shqetësuar. Por më ka telefonuar edhe për të më thënë: “Eja të më marrësh mua; po më marrin frymën, po më vrasin”. Por nuk më lanë, se ishim në fazën Covid. Dhe vëllai im ishte mirë para se të hynim brenda. Kishte ethe, por ai ishte mirë dhe nuk ishte i shqetësuar. Ne bëmë edhe një shaka më parë ,para se të trajtohej,” shpjegoi ajo për EL PERIÓDICO DE ESPAÑA.

“Ne kemi kërkuar regjistrimet e kamerave të vëzhgimit të spitalit, por ato nuk na i japin. Nëse është një kontroll proporcional, nuk duhet të jetë aq e vështirë apo e mundimshme për të marrë ato video”, thotë avokati Carlos Sardinero, i cili këmbëngul “që të shpjegojnë se në çfarë konsistonte ai reduktim. Le të deklarohen rojet e sigurisë që kanë qenë atë natë, se kanë bërë frenimin, kështu ka ndodhur arresti kardio-respirator”.

Asnjë imazh

Megjithatë, atyre nuk u është siguruar regjistrimi i kamerave të sigurisë dhe as rojet që kanë kryer manovrën e përmendur nuk janë thirrur për të dëshmuar. Në urdhrin e pushimit gjyqësor, magjistrati vë në dukje se Saimiri ishte “skizofren me disa episode psikotike” dhe se vuante nga sëmundje të mëlçisë, duke konstatuar se vdekja ka ndodhur për shkaqe natyrale. Diçka që nuk përputhet me goditjet që familja pa (dhe dokumentoi) në trupin e Saimirit.

Sipas raporteve mjekësore, Saimirit i është dhënë haloperidol në përpjekje për të kontrolluar gjendjen e tij të agjitacionit, e cila është rritur gjatë gjithë datës 9 maj: “Pacienti ka hequr shtrëngimin e gjoksit, nuk e dimë si dhe ka rënë nën kontroll stafi infermieror agresiv dhe kërcënues. Personeli shëndetësor. Kemi bërë frenim verbal dhe pacienti është kthyer në kuti ku i kemi bllokuar derën që të mos dalë. Madje kemi njoftuar sigurimin. Personeli i sigurimit e ka frenuar fizikisht pacientin në tokë dhe i kemi administruar një ampulë haloperidol intramuskular. Megjithatë disa sekonda më vonë raportojnë arrest kardiorespirator. Pacienti është joreaktiv, pa puls, me cianozë ekstreme të fytyrës (ngjyrosje të kaltër të lëkurës). Për shkak të mungesës së pulsit kemi nisur masat e reanimacionit bazë dhe kemi njoftuar grupin e arrestit”, shkruan raporti mjekësor.

“Më në fund, pavarësisht 1 orë e 10 minuta reanimacion të avancuar kardio-pulmonar me kolegët e ICU, dalja (vdekja) konfirmohet në orën 17:26 të datës 9 maj. Duke qenë se shkaku nuk dihet, është rënë dakord me shefin e detyrës dhe kreun e infermierisë të kërkohet autopsi gjyqësore. Dërgohet raporti mjekësor dhe komunikimi gjyqësor. Kontaktojmë me telefon motrën e cila vjen për të vizituar pacientin. Orientimi diagnostik: arrest kardio-respirator për shkak të panjohur. Agjitacion.”, përfundon raporti. Me fjalë të tjera, dëshmitë konfirmojnë se është bërë një reduktim në tokë dhe se pak kohë më pas është ndalur.

Vdekje dhe autopsi

Autopsia u krye më 12 maj 2020. Ai shton një informacion që, për herë të parë, lidh kufizimin të cilit Saimiri iu nënshtrua në spital: “Ai paraqiti simptoma agjitacioni dhe kërkoi kontroll mekanik përpara se të vdiste. sepse nuk e përjashtoj që kjo rritje e nevojave metabolike të jetë një shkas në rezultatin përfundimtar. Lëndimet traumatike janë të lehta dhe nuk shpjegojnë vdekjen. Hipoteza e vdekjes e lidhur me një reaksion negativ ndaj barnave është më e pamundur për mendimin tim. Pavarësisht gjithçkaje, ne do të bëjmë një studim toksikologjik”, përfundon raporti.

Rezultatet e autopsisë dolën në përfundimin se ishte “vdekje natyrale me arrest kardiak si shkak imediat. Shkaqet e ndërmjetme: bronkioliti, ethe, agjitacion dhe frenim (…). Data e vdekjes, ora 19:59″. Një kohë që nuk përputhet me atë të dhënë në raport pak më parë, që flet për orën 17:26 si kohë vdekjeje.

Në raport thuhet gjithashtu se kanë qenë tetë persona që kanë vazhduar ndalimin e Saimirit: “Në orën 11:35 mësohet se pacienti është i qetë dhe janë hequr kufizimet mekanike. Por pasdite paraqet një episod agjitacioni të papritur, në atë kohë, shoqëruar me heteroagresivitet të manifestuar (…). Personeli i sigurisë ka bërë kufizim fizik. Tetë persona kanë vepruar, duke plotësuar numrin minimal të kërkuar prej pesë, ndërsa është injektuar një ampulë haloperidol intramuskular.” Raporti përfundon duke thënë se manovrat që i janë bërë dhe mjekimet që i janë administruar kanë qenë të sakta në çdo kohë.

Mister i dytë

Misteri i dytë në këtë rast ka të bëjë me zemrën e Saimirit. Familja e tij, duke pasur parasysh rrethanat e çuditshme të vdekjes, refuzoi që i ndjeri të digjej menjëherë. Duke qenë i kombësisë shqiptare, ata urdhëruan që kufoma të riatdhesohej në vendin e origjinës për ta varrosur atje, pas një autopsie që do të kryhej në mënyrë të pavarur nga ajo e kryer në Barcelonë.

Kufoma mbërriti në Tiranë pas 18 ditësh dhe autopsia u krye më 27 maj 2020. Rezultatet nuk iu dorëzuan familjes deri në tetor 2020. Mjekët që e kryen thanë se autopsia shpjegoi në raportin e tyre se shkaku i vërtetë i vdekjes mund të të mos përcaktohet sepse mungonte organi kryesor, zemra.

Rezultatet e autopsisë së dështuar i janë dërguar Prokurorisë së Tiranës, e cila ka qenë ajo që ka vënë në dijeni familjen. Ata nisën edhe procedurat për të kërkuar informacionin përkatës nga autoritetet spanjolle, duke qenë se familja dyshonte se mund të kishte ndodhur një krim për trafik organesh. Kështu, Prokuroria shqiptare u dërgoi një kërkesë të parë homologëve spanjollë, ku u kërkonte të sqaronin pse trupi i Saimirit kishte mbërritur pa zemër. Por në Spanjë, kjo kërkesë e Prokurorisë shqiptare nuk është pranuar dhe çështja është ngritur tashmë në dy raste në Barcelonë. Familja, pra, ende nuk e di pse trupi u shfaq pa zemër, pa u thënë askush se do ta nxirrnin.

Misteri i tretë

Avokati i familjes mori një njoftim nga gjykata për t’i thënë se zemra tashmë ishte gjetur. “Trupi mbërrin në Shqipëri pa zemër. Më pas shfaqet njëri dhe na thonë se është e tij dhe se nuk ka dyshim. Se duhet ta besojmë”, proteston avokati Carlos Sardinero, i cili është i dyshimtë për këto deklarata.

“Është e qartë se ka parregullsi në gjurmueshmërinë e asaj zemre. Ka një thyerje në zinxhirin e kujdestarisë. Zemra është ndarë nga trupi pa na informuar askush dhe ne nuk e dimë arsyen. Tani duhet të zbulojmë nëse kjo është me të vërtetë zemra e Saimirit. Dhe ne mendojmë jo”, thotë avokati, duke argumentuar se “raporti i anatomisë patologjike për atë zemër është para vdekjes së Saimirit. Dokumenti i autopsisë në atë zemër është i datës 21 prill, por vdekja e Saimirit ndodh më 9 maj, është e pamundur që ajo të jetë zemra e tij”, shpjegon ai për EL PERIÓDICO DE ESPAÑA.

Për këtë arsye, ata kërkojnë nga mbrojtja që t’i bindet kërkesës së Prokurorisë shqiptare, e cila ka kërkuar që të bëhet testi i ADN-së në zemrën e përmendur. Megjithatë, nga drejtësia spanjolle e refuzojnë kërkesën. Gjykata Hetuese Nr. 16 e Barcelonës ka ngritur çështjen për herë të dytë dhe i kërkon familjes që të marrë zemrën, e cila ndodhet ende në depozitë mjeko-ligjore. Familja dhe avokati refuzojnë ta bëjnë këtë: “Ajo që duam është që ata të bëjnë ADN-në, siç kërkohet nga Shqipëria. Ne nuk do të marrim organin, sepse atëherë gjurmueshmëria dhe zinxhiri i kujdestarisë janë thyer plotësisht. Çfarë kërkojmë ne është që çështja të mos mbyllet në mënyrë të rreme pa kryer një test të thjeshtë ADN-je”.