Një satelit pionier evropian do të bjerë në Tokë, orët e ardhshme.

ERS-2 ishte platforma më e fundit e vëzhgimit kur u shpall në 1995, teknologji e krijuar që tani përdoret në mënyrë rutinore për të monitoruar planetin.

Ai ka rënë gradualisht që nga përfundimi i operacioneve në 2011 dhe do të zhytet në mënyrë të pakontrolluar dhe tërë zjarr në atmosferë nga e mërkura.

Agjencia Evropiane e Hapësirës (ESA) thotë se pjesa më e madhe e satelitit prej dy tonësh do të digjet gjatë rënies.

Është e mundur që disa pjesë më të forta mund edhe ta përballojnë nxehjen intensive të krijuar gjatë rënies me shpejtësi të lartë, por shanset që këto fragmente të godasin zonat e banuara dhe të shkaktojnë dëme janë të pakta.

Ato mund të zbarkojnë pothuajse kudo në botë, por me shumicën e sipërfaqes së Tokës të mbuluar nga oqeani, çdo lloj mbeturine që mbijeton në hapësirë ka më shumë gjasa të bjerë në det.

"Dhe vlen të theksohet se asnjë nga elementët që mund të rihyjnë në atmosferë  nuk janë radioaktivë ose toksikë," tha Mirko Albani nga Departamenti i Segmentit Tokësor të Vëzhgimit të Tokës në Esa.

Agjencia lëshoi dy satelitë pothuajse identikë Earth Remote Sensing (ERS) në vitet 1990. Ata ishin vëzhguesit planetarë më të sofistikuar të kohës së tyre, që mbanin një sërë instrumentesh për të gjurmuar ndryshimet në tokë, në oqeane dhe në ajër.

Ata monitoruan përmbytjet, matën temperaturat kontinentale dhe të sipërfaqes së oqeanit, gjurmuan lëvizjen e fushave të akullit dhe ndien lëvizjet e tokës gjatë tërmeteve.

Dhe ERS-2, në mënyrë specifike, prezantoi një aftësi të re për të vlerësuar shtresën mbrojtëse të ozonit të Tokës.

Të dy janë përshkruar si "gjyshërit e vëzhgimit të Tokës në Evropë".

"Absolutisht," tha Dr Ralph Cordey. "Për sa i përket teknologjisë, ju mund të hiqni një vijë të drejtpërdrejtë nga ERS deri te satelitët Copernicus/Sentinel të Evropës që monitorojnë planetin sot. ERS është vendi ku filloi gjithçka," tha menaxheri i i vëzhgimit të Airbus Earth për BBC Neës.

Dr. Ruth Mottram nga Instituti Meteorologjik Danez kujtoi revolucionin që ERS solli në fushën e saj e saj.

"Kur isha student euniversiteti në vitet '90, na thanë se shtresat e akullit ishin shumë të ftohta dhe të qëndrueshme, dhe ato nuk do të ndryshonin shumë; do të duheshin dekada para se të shihnim ndonjë nga llojet e ndryshimeve që prisnim  si rezultat i ndryshimit të klimës. Dhe ERS na tregoi se kjo nuk ishte e vërtetë dhe se kishte ndryshime të mëdha që po ndodhnin tashmë."