Nga Richard Kemp

Vetëm pak muaj më parë, Perëndimi pretendoi se qëndronte i bashkuar me Izraelin ndërsa nisi një luftë vetëmbrojtjeje pas mizorive të 7 tetorit. Tani edhe aleatët më të afërt të Jerusalemit duket se duan të ndalojnë konfliktin në Gaza para se Forcat e Mbrojtjes të Izraelit të kenë arritur objektivat për shkatërrimin e Hamasit dhe lirimin e pengjeve të marra nga terroristët.

Perëndimi ka zhvilluar një tendencë disfatiste në vitet e fundit duke kërkuar marrëveshje që kurrë nuk sjellin realisht paqe, vetëm në plagë që ndizen në mënyrë të pashmangshme në mënyrë të përsëritur, ose në të vërtetë në fitoren e armiqve tanë. Iraku dhe Afganistani janë të dyja këto raste. Draft rezoluta e re e Këshillit të Sigurimit të Kombeve të Bashkuara për luftën në Gaza mund të bëhet një tjetër.

Teksti thotë se një ofensivë e madhe tokësore izraelite në Rafah nuk duhet të vazhdojë "në rrethanat aktuale" - domethënë, me një përqendrim të madh të refugjatëve nga vende të tjera të Gazës përveç banorëve ekzistues. Shtetet e Bashkuara po bëjnë gjithashtu thirrje për një armëpushim "të përkohshëm" "sa më shpejt të jetë e mundur".

Ajo që nuk kërkon rezoluta është ndoshta gjëja më e dukshme. SHBA-të duket se kanë pak interes për zgjidhje praktike në përputhje me mbrojtjen e civilëve të Gazës dhe lejimin e Izraelit të arrijë fitoren mbi Hamasin.

Destinacioni i dukshëm i përkohshëm për refugjatët është përtej kufirit në Egjipt, ku ka hapësira të mëdha boshe dhe infrastrukturë për Kombet e Bashkuara dhe autoritetet egjiptiane për të ofruar strehim, dhe ndihmë mjekësore. Por projektrezoluta e SHBA-ve duket se e përjashton krejtësisht këtë mundësi.

Është e kuptueshme që Egjipti ka frikë nga hyrja e terroristëve të Hamasit dhe e mbështetësve të tyre në territorin e tij; tashmë ka mjaft kërcënim nga ekstremistët e të njëjtit mendim të Vëllazërisë Myslimane dhe bollëku i bandave terroriste që ndajnë ideologjinë xhihadiste të Hamasit.

Por terreni në Sinain verior duhet të lejojë masa për të zbutur rreziqe të tilla, veçanërisht duke pasur parasysh forcat e fuqishme të sigurisë së Egjiptit. Nëse do të qëndronin vërtet pas Izraelit, SHBA-të do të kishin gjetur një mënyrë për të inkurajuar Kajron që të luante një rol këtu?

Është e vështirë t'i shpëtosh përfundimit se, në vend të kësaj, Joe Biden nuk është më i përkushtuar që Izraeli t'i japë fund Hamasit, kryesisht për shkak të konsideratave të brendshme politike. Dhe rreziku është se ajo që ai me të vërtetë dëshiron nuk është një ndërprerje "e përkohshme" e luftimeve, por të imponojë një marrëveshje "paqeje" që do ta linte organizatën terroriste të Hamasit pjesërisht të paprekur dhe do të përfundonte duke mos zgjidhur asgjë.

Ajo që presidenti Biden dhe të ngjashmit e tij duken të paaftë për të pranuar është se populli izraelit nuk mund të pranojë asnjë "zgjidhje" për konfliktin aktual që e lë vendin në një pozitë më të dobët se në 6 tetor.

Në të vërtetë, Perëndimi më i gjerë duket se po harron se si filloi kjo luftë. Izraeli nuk e donte konfliktin. Ishte përgjigja e nevojshme ndaj krimeve tronditëse të 7 tetorit, masakrës së civilëve dhe marrjes së pengjeve – akte të liga terroriste që Izraeli me të drejtë dëshiron të sigurojë që të mos ndodhin më kurrë.

Nëse IDF-ja nuk ecën para me planet e saj, Izraeli e di se do të jetë vetëm çështje kohe para se të shohim një tjetër konflikt në Gaza, si dhe terroristë të guximshëm në Bregun Perëndimor dhe në kufirin e tij verior. Më keq akoma, terroristët do ta dinin se Shtetet e Bashkuara nuk do të lejonin kurrë që Izraeli t'i mundte vërtet.

Prandaj, kryeministri Netanyahu duhet të veprojë. Nëse presidenti Biden arrin të detyrojë anulimin e sulmit të planifikuar, atij do t'i duhet t'i drejtohet një opsioni të përkohshëm. Kjo do ta shihte Rafahun të izoluar nga pjesa tjetër e Rripit të Gazës, me një linjë të fortë mbrojtëse të vendosur në lindje të qytetit, paralel me kufirin me Egjiptin. Brenda një enklave të tillë, Hamasi mund të bënte pak për të kërcënuar Izraelin.

Por kjo zgjidhje do të bënte që disa pengje të mbeten në duart e Hamasit dhe është gjithashtu gjëja e fundit që Egjipti dëshiron. Rafahu dhe garnizoni i tij terrorist mund të bëhen efektivisht problemi i Kajros.

Do të ishte një strategji pafundësisht inferiore ndaj alternativës së dukshme: Shtetet e Bashkuara dhe aleatët e saj të forcohen për të ndihmuar Izraelin të përfundojë luftën me humbjen totale të Hamasit.