Nuk do të ekzagjeronim nëse themi se Maroku po shkruan historinë e këtij Botërori.

E drejtuar nga trajneri Walid Regragui, kjo skuadër i meriton të gjitha fitoret.

Pasi përfundoi si kryesuesja e grupit përballë Kroacisë, Belgjikës dhe Kanadasë dhe eliminoi Spanjën në 1/16 dhe Portugalinë në çerekfinale, përfaqësuesja afrikane do të jetë kundërshtari i fortë i Francës në gjysmëfinale.

Trajneri Regragui është shprehur:

 "Unë mendoj se ne jemi Rocky i këtij Kupa Botërore", le të tregojmë historinë pas suksesit epik të Marokut, vendi i parë afrikan që arriti në gjysmëfinale në 92 vjet të historisë së Kupës së Botës. 

Walid Regragui, si shumë futbollistë në skuadër, ka lindur në Francë në vitin 1975 në një familje emigrantësh. 

Pas karrierës së tij si lojtar në skuadrat mediokre të Spanjës dhe Francës, ai e filloi karrierën e tij si trajner në Kombëtaren e Marokut në vitin 2012.

Trajneri 47-vjeçar, i cili u bë kreu i klubit FUS të Marokut në vitin 2014, punoi këtu për 8 vjet. 

Regragui, i cili shkoi në ekipin e Al-Duhail të Katarit në vitin 2020, mori drejtimin e ëydad AC nga vendi i tij 10 muaj më vonë. 

Fitimi i kampionatit CAF, i njohur si Champions League Afrikane, me këtë skuadër i dha pseudonimin “Guardiola e Marokut”. 

Regragui, i cili prej 3 muajsh është në krye të kombëtares, e ka ndjekur ëndrrën e tij për të fituar kupën duke bërë rrugën deri në gjysmëfinale pa parë fytyrën e humbjes në 5 ndeshje të Botërorit.

Sipas Walid Regragui, nuk ka asnjë mënyrë taktike për ta fituar Hakim Ziyech. 

“Shumë flasin për Hakimin si një njeri të vështirë për të punuar me të. Unë nuk mendoj kështu. Kur i jep dashuri dhe besim, ai është dikush që do të vdesë për ty. Kjo është ajo që i dhashë dhe ai po më kthen për të”, është shprehur Regragui  për Ziyech, i cili u fajësua dhe përjashtua nga skuadra nga ish-trajneri i Marokut, Vahid Halilhodzic, ndërsa tani ka pjesën e luanit në suksesin e Marokut.

Të gjithë e dinë performancën mbrojtëse të lojtarëve marokenë në këtë turne. 

Në 5 ndeshje të luajtura në Katar 2022, ata pësuan vetëm 1 gol nga Kanadaja.

Ata e transformojnë në mënyrë perfekte formacionin 4-3-3 në 4-1-4-1 kur topi është në kundërshtar. 

Mbështetja më e madhe për ngjarjet e anësorëve Hakim Ziyech dhe Sofiane Boufal vjen nga Sofyan Amrabat, i cili e mban mesfushën nën kyç. 

Paraqitjet e mbrojtësit të krahut të Achraf Hakimi dhe Noussai Mazraoui janë ndër detajet e rëndësishme të mbrojtjes së pakalueshme deri tani.

Pasi Achraf Hakimi përdori gjakftohtësisht penalltinë e fundit ndaj Spanjës dhe e çoi vendin e tij në çerekfinale, u përfol shumë postimi në rrjetet sociale i ish-bashkëlojtarit të tij nga Interi, Ivan Perisic.

 Siç tha ish-menaxheri i Perisic, Antonio Conte, “Nëse shkojmë në penallti një ditë, të gjithë duhet të vdesin para se ta lëmë Hakimin të shënojë. Ai ishte shumë i keq në penallti, madje më i keq se unë”. Dhe Conte kishte të drejtë Hakimi, vendosi rezultatin me një penallti.

Një nga emrat më të spikatur të Kombëtares së Marokut në këtë turne është Sofyan Amrabat. 

Kur Hellas u transferua në Verona, trajneri i tij në atë kohë, Ivan Juric, e quajti atë "surprizën më të madhe të jetës sime".

 Sofyan, i cili është vëllai i ish-lojtarit të Galatasaray, Nordin Amrabat, ishte zëvendësues ndonjëherë edhe në Utrecht, Feyenoord dhe Club Brugge, ku ka luajtur më parë. 

Pyetja e parë që vjen në mendje kur përmendet Amrabat në ato ditë ishte, "A mund të ketë një shans në Serie A?" 

Por brenda 4 muajsh, ai mori rrugën drejt Fiorentinës për 20 milionë euro. 

Këtu ai u bë rezervë e Lucas Torreira. 

Pas kësaj, largimi i Torreira ishte një fillim i ri për Amrabat.

 Që nga ajo ditë u bë i domosdoshëm për Fiorentinën.

Preferoi Marakun dhe jo Spanjën

I lindur në vitin 1998 në Madrid, Achraf Hakimi vendin e tij Marokun për fanellën e kombëtares, pavarësisht përpjekjeve intensive të Spanjës. 

Nasser Larguet, ish-drejtor i Federatës Marokene të Futbollit, kujton atë periudhë:

“Unë dhe skauti ynë, Rabie Takassa, e bindëm atë të transferohej në Marok. Spanjollët u përpoqën të ndryshonin mendje, por Achraf e mbajti fjalën dhe vazhdoi në Marok. Herve Renard ishte trajneri ynë në atë kohë. Herve i dha atij mundësinë në moshën 19-vjeçare dhe që atëherë ka luajtur në tre Kupa të Kombeve Afrikane dhe dy Kupa Botërore për Marokun”.

Koha nuk ishte me  portierit portugez Costa, por kërcimi i Ronaldos i Youssef En Nesyrit ishte momenti fatal i ndeshjes. 

En Nesyri, i cili shënoi edhe ndaj Kanadasë në fazën e grupeve, shënoi vetëm 3 gola në La Liga në 15 muajt e fundit në Sevilla ku luajti. 

Lëndimet që e përndiqnin e penguan të vinte në vende më të mira. 

Megjithatë, ky turne i mundësoi atij të rifitonte formën e tij të mëparshme.

Tani, Sevillianët si dhe tifozët marokenë mezi presin rikthimin e tij në La Liga.

Portieri Yassine Bono, i cili u bë hero kombëtar në Marok me tre pritjet e penalltisë në ndeshjen e Spanjës, është gjithashtu një nga lojtarët e lindur jashtë vendit. 

I lindur në Montreal në vitin 1991, ku babai i tij dha mësim fizik në një universitet, Bono u kthye në Kazablanca me familjen e tij në moshën tre vjeçare. 

Provat e Atletico Madrid dhe Real Zaragoza përfunduan me zhgënjim. 

Bono, i cili pati një rol të rëndësishëm në ngjitjen e Girona në La Liga në vitin 2017, u thirr kështu në Kupën e Botës 2018, por ishte në stol. 

Ai iu bashkua Sevillas si huazim në vitin 2019, por ende nuk ishte në gjendje të largohej nga pankina deri në vitin 2020. 

Besimi i Julen Lopetegui e çoi atë në një nivel më të lartë dhe ai fitoi çmimin e portierit më të mirë të La Ligës në 2021-22. 

Edhe pse emri i tij tashmë përmendet me ekipet e Premierligës, ëndrra e Bonos është të luajë për skuadrën e River Plate të Argjentinës.