Në të djathtë, në të majtë, sulmues i dytë. Në të vërtetë, edhe si qendërsulmues. Roli i Federico Chiesa nuk duket veçanërisht i rëndësishëm tani.

Nuk ka rëndësi se ku, ajo që ka rëndësi është se si luani. Gjithashtu, sepse ai gjen mënyrën për të bërë ndryshimin, për të ndarë mbrojtjet më dysh, për ta marrë ekipin për dore. Pavarësisht nëse është Juve apo ekipi kombëtar.

Natyrisht, Max Allegri e kuptoi këtë, duke e lëvizur dhe “ripostuar” atë në kërkim të pozicionit të duhur, për t’iu bërë më shumë dëm kundërshtarëve. “I thashë Federicos se cili është vlerësimi im, mund të bëhet një qendërsulmues, ose në çdo rast të bëjë një nga dy sulmuesit”, – u shpreh Allegri pas fitores ndaj Chelsea. Nga ana tjetër, asnjë cilësi parashikuese nuk është e nevojshme për të kuptuar se si Chiesa tani do të konsiderohet yll i klasit botëror.

Ai e vërtetoi këtë në vitin e parë te Juve, mes një mijë vështirësive kolektive. E konfirmoi veten në Kampionatin Evropian, çka po e përsërit edhe në këtë fillim sezoni. Një potencial i pafund, vlerë e qartë për të gjithë, edhe nëse është e kotë ta kovertoni atë në miliona. Më shumë se 100 milionë ofruan Chelsea dhe Liverpool në verë, por nuk ishin të mjaftueshme për ta bindur Juven. Oferta të refuzuara menjëherë, siç ndodhi më parë me Bayernin, City dhe PSG. Nuk ishte çështje çmimi, por përqendrimi bardhezi te projekti që ndërtohet rreth tij.