O Skënderbe, do të të lutem shumë, mos e përmend më që jam nxënës i Konicës dhe Nolit!

Konica nuk pranonte derrkucë dhe derra injorantësh, xhahilësh e katilësh, hajdutësh e banditësh, kriminelësh e bedelësh, siç je rrethuar ti, o Skënderbeu i Elisës, që mban pranë atë që e di se Don Kishoti i Servantesit është personazh i Hasan Zyko Kamberit dhe Servantesin e di Zyko Kamber!

Nuk po hyj ketu për derra-xhahila e katila si Ruçi, Balla, bedelësh si Pandi, Olta, me banditë dhe hajdute si Gjiknuri, Ahmetaj e pafund një ‘Fermë derrash’ që quhet Rilindja e llucit!

Shkurt, O Skënderbe, lëre Konicën rehat dhe mos e bëj të luaj në varr, duke thënë që je nxënësi i tij! Si vepron dhe me kë rrethohesh je një nxënës i Haxhi Qamilit dhe i binduri i Erdoganit me thirrjet ‘Dum Babën’!

Konica, kur i afroheshin njerëz si këta që ti rrethohesh e bashkëpunon, lajmëronte policinë t'ia largonin si ndotje fizike, akustike e ambjentale.

Ja si i përshkruan njerëzit si ti Konica, o Skënderbeu Elisës:

‘Një i mbushur me mllef e mëri, në mendjen e tij anemike, rrokullis mendime të tmerrshme’ (Albania 9, 1898).

Ndërsa për derrat e derrkucët e llumit tënd Konica na shkruan:

‘Ka njerëz që shiten tek një qeveri për të pështyrë gënjeshtra’ (Albania 16,15-31 korrik 1898).

Ti, në etapën e fundit të ‘mbretërimit’ tënd më kujton Haxhi Qamilin me propagandën dhe demagogjinë e llumit të derrave kur thoshte:

 ‘Kush qekan kta fuqitë e mdhoja’?

Ai qe po i jepte vendimet e fuqive të medha i përgjigjej: ‘Londra, Parisi, Berlini...’

Haxhi Qamili, ia kthente: ‘…ne kemi Peqinin, Shijakun, Pezën...’

Sa për Nolin, dje ne Kongresin e sheshit më kujtove nga Noli Marshin e Barabait!

 ‘O i çgryer, i zhyer, i vyer për hu,

Turp-e-ndot-kundërmonjës të krusen mbi gju

Dallkaukët, kopukët e turmat pa tru,

Zëmër-krund-e-gërdhu: Hosanna, Barababa’!

Pra, të lutem, për ti lenë të qetë Konicën e Nolin në varr, të lutem, mos thuaj më jam nxënës i tyre.