Mbrëmë vonë gjeneral Lleshi qëlloi nga Twitter i tij.

Jo mbi kriminelët, por mbi deputetin dhe liderin historik të PD-së zotin Sali Berisha. E quajti monstër, njeri që nuk i mbyllet goja nga që ky personalitet kishte disa ditë që ngrinte zërin për përdhunimin e një të miture në Kavajë nga tetë bashkëmoshatarë të saj e ngjarja mbahej e fshehtë nga shteti, nga ministria e Brendshme dhe policia e vendit tonë.

Pasi nuk u bë gjallë kush në fund u trazua ‘këneta’ dhe gjenerali ministër në vend të një falënderimi, siç e do zakoni i vendeve progresiste në këto raste, sulmoi lajmësin, jo dhunuesin.

Në ato çaste u revoltova pa masë dhe bëra gati plot shrrje ku e ku më të rënda nga të gjeneralit, por m’u kujtua një episod i para ca ditëve te lulishte ‘Tajvani’ që i shkon për shtat sjelljes së Sandrit ministër.

Dy tavolina para meje po pinte lëng portokalli një vajzë e bukur yll. Me flokë të zinj, me syze dielli të modës, me një të qeshur si dielli, me buzë plot lëng e dhëmbë smerald.

Isha duke e shijuar këtë perëndeshë kur një çast ajo vuri gishtin te vrima e majtë e hundës dhe e shkrepi me të djathtën. Njësoj dhe me vrimën tjetër e më pas një të fshirë krejt poshtë hundën me gishtat e hollë lyer me ngjyra ylberi.

Stomaku m’u ngjit lart dhe vrap te banja e lokalit.

Njësoj m’u pështiros dje Lleshi ynë. I mendoj gjeneralët njerëz të ditur jo vetëm për artin ushtarak, të lexuar dhe në letërsi e plot dije në art.

Në mendje i rendis në majë të inteligjencës.

Kështu më dukej dhe gjenerali ynë, sidomos kur e shihja dhe me syze. Një djalë i përsosur për të qenë në çdo post. Derisa Rama i prek dhe si Çirçe i kthen në derra. Nën hyqmin e tij gjithë ministrat flasin e sillen njësoj.

Sikur në mëngjes ushqehen me përshesh fjalësh të pista. Ulin kokën e supet nga diktati i njëshit dhe harrojnë që me mund dhe lodhje kanë krijuar një emër dhe një dinjitet.

Sali Berishës mund t’i thuhen plot e plot gjëra, të qëna e të paqena, por ai në rastin e Kavajës tregoi me emër e mbiemër një akt kriminal.

Në këtë rast gjenerali duhej ta nderonte publikisht. Por ja që në vendin tonë merr sharje dhe fyerje nga kushdo ofiqar nëse prek mafien e fuqishme.

E kam provuar vetë, zoti Lleshi.

Më quaj dhe mua monstër, por sa herë telefonoj policinë se poshtë pallatit bëhen koncerte live edhe deri në katër të mëngjesit ma mbyllin ata të komisariatit.

Sa herë i drejtohem policit se te shkallët e banesës hyrjen ma zënë makina ardhur nga lagje të tjera nuk ma var njeri.

Sa herë njoftoj se po priten pemë te lulishtja ngjitur askush nuk më ndihmon. Në fakt duhej të ndodhte ndryshe,se jemi shtet,nuk jemi pyll. Por ja që kur ministri të ‘qëllon’ me plumba fjalësh se thua një të vërtetë mendo se ç’të bëjnë policët!

Të dhunojnë e s’të kërkojnë falje.

Zoti Lleshi, ministri i Brendshëm i Shqipërisë, mbrëmë duke fyer një deputet që kallëzoi një krim ti ke kryer një krim të rëndë. U ke mbyllur gojën shqiptarëve të thjeshtë që dashje apo pa dashje janë e do jenë dëshmitarë të akteve të dënueshme.

Ndërsa për fjalorin që nxore nga goja them se kreve një turp ndaj vetes,pështyve mbi spaletat e tua dhe u ç’gradove në sytë e mi.

Nga sot gjeneral nuk do të të quaj s’ka se si, do të të thërras thjesht: ‘Kapter Sandër Lleshi.’

Por monstër nuk do të të quaj kurrë se pastaj do i ngjaj asaj gocës te ‘Tajvani’.