Rosario, Argjentinë – Shtatëdhjetë vjeçarja Susana Araus mund të kujtojë se si dukej lagjja e saj në kohë më të hershme: lojëra letrash me miqtë, një grumbuj fëmijësh që vraponin nëpër rrugë, shkonin në pishinë ose luftonin për një lojë futbolli.

Në thelb të gjithë kësaj, duke gjetur boshllëqet që kishin rëndësi, ishte një djalë i vogël që vendosi këtë xhep të vogël të Argjentinës në hartën globale.

“Ai ishte si çdo fëmijë tjetër”, tha Araus për Lionel Messin, ndër lojtarët më të mëdhenj në botë.

Kjo ishte streha e fëmijërisë së Messit, një lagje e njohur si La Bajada ("pjerrësia poshtë"), në qytetin e Rosarios.

Fanella me numër 10 e Messit e pikturuar në një shtëpi në lagjen e tij të fëmijërisë La Bajada, në Rosario, Argjentinë [Natalie Alcoba/ Al Jazeera]

"Ai ishte gjithmonë shumë i përulur," tha Barbara Sossi, 33 vjeç, e cila ishte në nga ata që luajtën futboll me Messin. 

“Ashtu si tani. Siç e sheh, ai ka qenë i tillë gjatë gjithë jetës së tij.”

Messi luajti për gjashtë vjet për skuadrën e të rinjve të Newell's Old Boys, një nga klubet kryesore lokale të Rosarios, duke shënuar afro 500 gola.

 Talenti i tij e çoi familjen e tij nga Argjentina në Spanjë, ku mori trajtim për një mungesë të hormonit të rritjes dhe nisi një karrierë 21-vjeçare me Barcelonën.

Klubi katalanas ishte vendi ku Messi u bë një superyll botëror. 

Barcelona fitoi një rekord trofesh, 35, duke përfshirë 10 La Liga, shtatë Copa del Rey dhe katër UEFA Champions League me argjentinasin në skuadër.

Ai është fituesi më i madh i Topit të Artë, pasi i është dhënë çmimi kryesor i futbollit shtatë herë. 

Vitin e kaluar, ai solli në shtëpi Kupën e  Amerikës si kapiten i Argjentinës.

 Ai tani është në garë për Kupën e tij të pestë dhe me gjasë të fundit të Botës - çmimi i lakmuar.

Messi do të udhëheqë kombëtaren e Argjentinës në atë që do të jetë shfaqja e tij e fundit në një Kupë Botërore [Natalie Alcoba/ Al Jazeera]

13 vitet në La Bajada lanë gjurmë tek Messi dhe në rrugën që e ndihmuan të zhvillohej dhe të ushqehej talenti i tij. 

Në shumë mënyra, ai është ende atje, në muralet e larta dhe kujtimet e banorëve.

 Notat e tij të shkollës së mesme ruhen në faqet e një libri blu të regjistrimeve, ku regjistrohen notat e të gjithë nxënësve.

Libri me notat e Messit në shkollën e mesme në Escuela No. 436 Juan Mantovani [Natalie Alcoba/ Al Jazeera]

Miqtë e tij tani janë të rritur dhe ata iu tregojnë fëmijëve të tyre shtyllat e portave që janë lyer për t'u dukur si fanella e tij me bojë blu dhe të bardhë dhe me numrin 10.

"Kur ata u rritën, e gjithë kjo u zhduk," tha Araus, duke qëndruar në diellin e pasdites jashtë derës së fqinjës së saj Olga Dawydowycz. 

“Sepse nuk ka më  brez tjetër këtu që luan me topin.”

Lagjja e Messit është plot me njerëz si Araus dhe Dawydowycz.

Dawydowycz, tani 75 vjeç, ka jetuar këtu për 50 vjet. 

Në fillim të viteve 1970, ajo dhe burri i saj u transferuan në Shtetet e Bashkuara për tre vjet, ku punoi në një fabrikë kuletash në Nju Xhersi për të kursyer para për shtëpinë e saj në La Bajada.

Ish-fqinjët e Messit Olga Dawydowycz dhe Susana Araus në rrugën kur ai luajti kur ishte fëmijë [Natalie Alcoba/ Al Jazeera]

Ajo dhe Araus flasin për Messin dhe familjet e tij. 

Ata kujtuan gjyshen e Messit, Celia, e cila jetonte në rrugë por që i shtynte trajnerët ta fusnin Messin në lojë në moshë të re.

Ajo vdiq kur Messi ishte 10 vjeç dhe ai e kujton shpesh kur shënon gol, duke u drejtuar sytë lart nga qielli si një falenderimi, thonë banorët. 

“Një fëmijë shumë i mirë” kështu e përshkroi Dawydowycz.

Një nga banorët, Sebastian Murua  “Unë i thoja Jorge [babait të Messit], ti ke flori,” tha Murua, 66 vjeç, i cili ende punon si bukëpjekës sepse pensioni i tij nuk mjafton për të paguar faturat.

Ai dhe gruaja e tij rritën katër djem në La Bajada. 

Njëri prej tyre filloi një klub të vogël futbolli në rrugë që i bën homazh Messit duke përfshirë si moton "La Pelota Siempre Al 10" ose "Gjithmonë (kalo topin) te numri 10".

Messi ka qëndruar gjithmonë i përulur, thonë ish-fqinjët e tij, pavarësisht suksesit të tij global [Natalie Alcoba/ Al Jazeera]

“Kur sheh një makinë të çuditshme këtu përreth, diçka që duket si një anije kozmike, pas atyre xhamave të lyer është Leo ose dikush nga familja e tij”, tha Murua duke qeshur.

“I përgëzoj. Se janë rritur si familje. Kur i takon në rrugë, ata gjithmonë përshëndesin, sikur të kishim kaluar gjithë jetën bashkë.” 

Anëtarët e familjes ende jetojnë në zonë.

Në dekadën e fundit, dhuna në Rosario është rritur për shkak të trafikut të lëndëve narkotike. 

Shkalla e vrasjeve është katër herë më e lartë se mesatarja kombëtare. 

Ndërsa La Bajada përshkruhet nga brezi i vjetër si një enklavë paqësore, ekziston një ndjenjë pasigurie mbizotëruese.

“Nuk e lë vajzën time të dalë pas orës 19:00.” tha Sossi, e cila luante me Messin kur ishte fëmijë, ndërsa ajo dhe vajza e saj 13-vjeçare shëtisnin qentë e tyre në një fushë të braktisur në La Bajada.

Ajo tregoi një ndërtesë komunale në anën tjetër të rrugës.

 Një ditë tjetër, dikush me biçikletë qëlloi jashtë saj, tha ajo. Ishte natë dhe askush nuk u lëndua.

“Unë u them fëmijëve të mi, nëse dëgjoni të shtëna, shtrihuni në tokë. Edhe nëse janë vetëm fishekzjarre”, tha ajo. "Të gjitha lagjet kanë ndryshuar."

Megjithatë, disa gjëra kanë mbetur të njëjta.

Në shkollën e mesme të Messit, libri i madh i rekordeve blu që rendit notat e tij nga viti i parë është ende i vendosur në një raft në zyrën e shkollës. 

Një sekretare e nxjerr jashtë dhe i kalon gishtat mbi faqet e rreshtuara me emrin e tij të shkruar sipër.

Messi u largua për në Barcelonë para se të përfundonte viti i tij i parë.

Messi ndoqi shkollën e mesme në Escuela 436 Juan Mantovani për më pak se një vit [Natalie Alcoba/ Al Jazeera]

"Ai nuk harroi kurrë se nga erdhi," tha Cintia Vega, 40 vjeç, e cila punon në administratën e shkollës, me zërin e saj të mbushur me krenari.

 “Ai kurrë nuk e humbi theksin e tij argjentinas. Ai e do vendin dhe qytetin e tij. Ai flet si një Rosarino.”

Shkolla fillore e Messit, Escuela No 66 General Las Heras, është afër.

Lidhjet e tij me Messin janë më të forta sepse ai e kreu të gjithë arsimin fillor atje.

 Ai e vizitoi shkollën në vitin 2005, kur ishte 18 vjeç, dhe gjatë viteve ka bërë një sërë donacionesh, nga kompjuterët e deri tek udhëtimet shkollore në një provincë tjetër.

“Në atë kohë, ai nuk donte që asgjë nga kjo të bëhej publike”, tha Andrea Sosa, i cili i mësoi Messit në klasën e pestë dhe të gjashtë. Tani është një mural i Messit i pikturuar në një nga muret e jashtme të shkollës nga artisti brazilian Paulo Consentino. Sosa thotë se është ende e vështirë të besohet se djali i vogël që eci në ato salla arriti gjithçka që ka.

Shkolla fillore e Messit, Escuela No 66 General Las Heras [Natalie Alcoba/ Al Jazeera]

Fitimi i Kupës së Amerikës me Argjentinën vitin e kaluar duhet të ketë hequr një peshë të madhe nga supet e tij, tha ajo, duke pasur parasysh pritshmëritë e mëdha që argjentinasit kishin prej tij për të sjellë në shtëpi një trofe ndërkombëtar.

Ajo mendon për presionin nën të cilin ai është ende, për të sjellë një trofe të Kupës së Botës në shtëpi përpara se të thotë lamtumirë turneut.

Sosa, 55 vjeç, po tërhiqet gjithashtu, nga një karrierë 35-vjeçare që formëson mendjet e të rinjve. 

Ajo kishte një dëshirë të thjeshtë për ish-studentin e saj, pasi edhe ai i afrohet një faze të re të jetës.

"Shpresoj që ai të shijojë gjithçka që ka korrur."