Emigrantët shqiptarë në Angli janë rikthyer sërish në qendër të shkrimeve britanike. Sot “The Guardian” i ka kushtuar një artikull të rinjve shqiptarë, që siç shkruan ajo “shfrytëzohen egërsisht pasi mbërrijnë në Britaninë e Madhe”.

Gazeta i referohet një organizate bamirësie, e cila thotë se azilkërkuesit nga Shqipëria udhëtojnë në Britaninë e Madhe kryesisht për shkak të varfërisë dhe korrupsionit.

Stafi i një shoqatë bamirësie shqiptare në lindje të Londrës kohët e fundit filloi të ndihmonte një djalë 16-vjeçar, i cili u kontrabandua me varkë në Mbretërinë e Bashkuar vitin e kaluar. Ai u vendos në një hotel të Home Office pas mbërritjes dhe më pas u rrëmbye nga trafikantët për të punuar në një fermë kanabisi në Leeds.

“Një burrë i moshuar shqiptar në hotel i premtoi se do ta ndihmonte të gjente motrën e tij që jetonte në Londër. Në vend të kësaj, ai u dërgua në punë duke u kujdesur për bimët e kanabisit, “tha një anëtar i lartë i stafit të organizatës bamirëse.

Ai u mbyll brenda shtëpisë së kanabisit për tre muaj, derisa policia bastisi vendin. Më pas autoritetet panë se ai ishte një fëmijë dhe gjetën mundësinë për të ribashkuar ata me motrën e tij.

Statistikat e imigracionit tregojnë se shqiptarët përbënin 28% të mbërritjeve në Britaninë e Madhe me varka të vogla në vitin 2022, përqindja më e madhe e çdo kombësie, të ndjekur nga afganët (20%). Nga të ardhurit shqiptarë, 85% aplikuan për azil dhe rreth 12% thanë se ishin viktima të skllavërisë moderne.

Rritja e të ardhurve nga Shqipëria ishte pjesërisht ajo që e shtyu Sekretaren e Brendshme Suella Braverman të fliste për “një pushtim në bregdetin jugor” në muajin nëntor.

Qëndrimi i qeverisë britanike është se, si vend kandidat për pranim në BE, Shqipëria është një komb i sigurt dhe njerëzit që jetojnë atje nuk përballen me “asnjë rrezik serioz persekutimi”, shkruan më tej The Guardian.

Të rinjtë shqiptarë kanë përshkuar diskriminimin me të cilin ata përballen: “Në 2015 njerëzit menduan se ne po vinim për të marrë punë ose përfitime. Tani njerëzit thonë se ne jemi të gjithë kriminelë,” tha një i ri, i cili u trafikua në MB si adoleshent.

“Nuk është koha e duhur për të kërkuar punë nëse në CV e kemi që jemi shqiptarë. Ndihemi sikur jemi bërë koka turku në krizën politike të Britanisë mbi emigracionin.”

Ardur (jo emri i tij i vërtetë), 25 vjeç, tha se nuk kishte dëshirë të linte prindërit dhe vëllezërit e motrat tetë vjet më parë kur mbushi 17 vjeç, por një mosmarrëveshje mes familjes së tij dhe një familjeje tjetër në fshatin e veriut shqiptar ku ai u rrit ishte kthyer në dhunë dhe nga frika se ai do të vihej në shënjestër, babai i tij pagoi që ai të kontrabandohej në MB.

“Ne shihemi si azilkërkues jo të besueshëm. Njerëzit supozojnë se ne kemi ardhur për një jetë më të mirë. Kjo është e vërtetë për disa – njerëzit janë të varfër, vendi është i korruptuar dhe plot krime dhe urrejtje, dhe nuk ka të ardhme për të rinjtë. Por erdha sepse jeta ime ishte në rrezik”, tha ai.

Kërkesa e tij për azil u refuzua, por në vend që të kthehej në shtëpi – prindërit dhe vëllezërit e tij më të vegjël kishin ikur deri në Gjermani – ai filloi të punonte në ekonominë nëntokësore të Londrës.

Ai kaloi muaj duke jetuar dhe punuar në një lavazh, duke fjetur në zonën e garazhit, mes kimikateve, duke fituar 10 £ në ditë. Më vonë ai punoi në kantiere.

“Kam marrë punët më të rënda, duke çuar tulla në katin e tretë, duke prishur ndërtesa; ndonjëherë nuk paguanin në fund të javës sepse e dinë se nuk mund të ankohesh apo të shkosh në polici. Të rinjtë shqiptarë nuk dalin si viktima të trafikimit sepse ne jemi evropianë të bardhë; njerëzit supozojnë se ne jemi ndërtues polakë. Askush nuk e merr me mend se ne jemi duke u shfrytëzuar,” tha ai.

Në vitin 2020 ai apeloi kundër vendimit të tij për azil, por ende është në pritje të një vendimi. Rasti i tij është një nga 166,000 dosjet në dosjet e prapambetura të azilit të Home Office.