Shfaqjet e dritave magjike që shfaqen në qiejt mbi Arktik dhe Antarktidë po zbulohen edhe në planetë të tjerë në Sistemin tonë Diellor dhe më gjerë, duke u dhënë astronomëve njohuri të vlefshme për këto botë aliene.

Studiuesit në Universitetin e Leicester-it kanë zbuluar për herë të parë një aurorë infra të kuqe në Uran, duke përdorur Observatorin Keck në Hawaii. Aurora, edhe pse e padukshme për syrin e njeriut, u zbulua përmes majave të shkëlqimit intensiv gjatë një analize gjashtëorëshe. Ky zbulim hedh dritë mbi gjigantin misterioz të akullit, duke sugjeruar se nxehtësia e injektuar në atmosferën e sipërme të Uranit mund të lidhet me aurorën e tij. Studimi gjithashtu tregon se Urani mund të sigurojë njohuri për ndryshimin e fushës gjeomagnetike të Tokës, një fenomen ku polet magnetike ndërrohen. Unazat auroale rreth Uranit mund të jenë vendimtare për të kuptuar ndryshimet në fushën e tij magnetike.

Aurorat, shpesh të lidhura me dritat veriore dhe jugore të Tokës, ndodhin kur grimcat e ngarkuara nga dielli ndërveprojnë me fushën magnetike të një planeti. Ndërsa aurorat e Tokës janë të dukshme në ngjyra të ndryshme për shkak të ndërveprimeve me azotin dhe oksigjenin, Urani, me një atmosferë të përbërë kryesisht nga hidrogjeni dhe heliumi, shfaq një aurorë në spektrat ultravjollcë dhe radio. Aurora me infra të kuqe e sapozbuluar ofron një mënyrë të re për të studiuar Uranin, duke ofruar informacion të vlefshëm për përbërjen dhe temperaturën e tij atmosferike.

Ky zbulim shton Uranin në listën e planetëve me aurora të vëzhguara në sistemin tonë diellor. Të tetë planetët kryesorë, duke përfshirë Jupiterin, Saturnin dhe Neptunin, shfaqin një formë aurore, të drejtuar nga fusha magnetike ose aktiviteti sipërfaqësor. Aurorat e Saturnit, kryesisht në spektrin ultravjollcë, mendohet se ndikojnë në temperaturën e rajoneve të tij polare, ndërsa magnetosfera komplekse e Neptunit sjell rajone të shumta aurore në të gjithë atmosferën e tij.

Përtej sistemit tonë diellor, astronomët po eksplorojnë aurora në ekzoplanetë, planetë që rrotullohen rreth yjeve të ndryshëm nga dielli. Në vitin 2015, një aurorë e fuqishme u zbulua në një xhuxh kaf, një yll i dështuar. Studiuesit po hetojnë gjithashtu radioemetimet nga ekzoplanetet, si ato të vëzhguara në sistemin yjor YZ Ceti, të cilat mund të jenë tregues të aurorave. Këto studime janë sfiduese, por mund të ofrojnë njohuri thelbësore mbi banueshmërinë dhe karakteristikat magnetike të botëve të largëta.

Ndërsa fusha e zbulimit të aurorës së ekzoplaneteve është ende në fazat e hershme, shkencëtarët besojnë se zbulimet në këtë fushë mund të ofrojnë një kuptim më të thellë të atmosferës dhe fushave magnetike të planetëve të tjerë. Këto vëzhgime mund të ndihmojnë në përgjigjen e pyetjeve në lidhje me banueshmërinë e ekzoplaneteve dhe të ofrojnë krahasime midis Tokës dhe planetëve të tjerë shkëmborë. Kërkimi për aurorat e ekzoplaneteve, sidomos nëpërmjet radioemetimeve, ofron një rrugë premtuese për kërkimet e ardhshme astronomike.

Zbulimi i fundit i një aurore infra të kuqe në Uran, së bashku me kërkimet e vazhdueshme mbi aurorat në sistemin tonë diellor dhe më gjerë, kontribuojnë të dhëna të vlefshme për të kuptuarit tonë të atmosferave planetare, fushave magnetike dhe banueshmërisë së mundshme në botë të tjera.