Në shtator të vitin 1991 Ratko Mladiç me makinerinë e tij luftarake ishte shumë afër synimit të vet, në periferi të Shibenikut, qytetit kroat. Mirëpo, aty e kishte pritur gjenerali Rrahim Ademi i cili komandonte mbrojtjen e Shibenikut.

Ademi për Al Jazeera shpjegon se qëllimi i Mladiçit ishte ta ndante Kroacinë në dy pjesë, në drejtim të Sinjit dhe Biogradit.

Në atë rast do t’i ishin hapur rrugët e reja, sidomos në drejtim të Splitit dhe më tutje në jug, kështu që rënia e Shibenikut ishte çështje e gjithë Dalmacisë. Për këtë arsye ai gjykon se mbrojtja e Shibenikut ishte një prej fitoreve më të mëdha kroate në luftë me APJ-në.

“Ai kishte një ushtri moderne, me tanke, ndërsa ne nuk kishim me çfarë të mbroheshim. Atëherë kam organizuar marrjen e kazermës në Rogoznicë, ku erdhëm deri te armatimi i rëndë dhe topa dhe aty brenda natës formuam bateritë e artilerisë dhe i vendosëm në mbrojtje para Shibenikut, e më pas depërtuam diku rreth 25 kilometra pas Vodices dhe arritëm ta thyejmë bllokadën e Shibenikut.

Mladiç u dënua sot me burgim të përjetshëm nga Tribunali i Hagës. Kjo ishte disfata e parë e tij, ndërsa unë si ushtar, konsideroj se ishte fitorja më e madhe e Luftës Atdhetare të Kroacisë në betejën e Shibenikut”, thotë Ademi, transmeton Gazetametro.net.

Nën komandën e Ademit, Mladiçit iu vështirësua marrja e digës së Peruxitt, pasi Mladiçi kërcënonte se do ta rrënonte atë dhe do t’i mbyste më shumë se 50.000 njerëz.

Ai pohon se Mladiçin kurrë nuk e ka njohur – “Lavdi Zotit”, thotë, sepse për të si njeri dhe oficer ka mendim shumë të keq. “Ne jemi  parë vetëm nëpër armë dhe në çdo sulm të tij në Shibenik, ia kam thyer dhëmbët.

“Mund të them se ai nuk ka qenë kurrfarë ushtari. Ai kurrë nuk ka treguar dijen dhe aftësitë e luftimit, ai ka treguar vetëm “trimërinë” e tij ndaj civilëve të pafajshëm, duke i vrarë civilët dhe njerëzit të cilët kanë qenë të paarmatosur. Por sa i përket betejave, aty gjithmonë ishte humbës i madh, dhe personaliteti i tij më së miri shihet se çfarë bëri në Shkabrinje, atje vrau vetëm civilë, pastaj në Srebrenicë…

Ky është turpi i tij më i madh, ka kryer krime lufte ndaj civilëve edhe jo vetëm një, por më tepër,  kur u përballte me Ushtrinë Kroate, gjithmonë tërhiqej. Kur e dinte se civilët ishin të paarmatosur atje i dërgonte tanket dhe bënte krime, ndërsa kur i afrohej Ushtria Kroate gjithmonë tërhiqej, kështu edhe i ka përjetuar disfatat nga ne kur ishte këtu”, thotë Ademi.

“Ratko Mladiç ishte alfa dhe omega dhe shumë i lavdëruar nga “pala luftarake serbe”, si hero i madh, fitues i madh, por kur kthehemi pas në ngjarjet e ndodhura, ai kryesisht ka përjetuar disfata, ndërsa disfatat dhe frustrimet i shëronte duke sulmuar civilët e paarmatosur dhe ka kryer krime të mëdha ndaj tyre”, përfundon gjenerali kroat me prejardhje nga Kosova, Rrahim Ademi.