Marina, gazetarja që protestoi 'Live' në televizionin rus: Rusia është kthyer në shtet totalitar!

Marina, gazetarja që protestoi 'Live' në televizionin rus: Rusia është kthyer në shtet totalitar!

07:23, 07/04/2022

Nga Sven Lilienström

Për gjashtë sekonda, Marina Ovsyannikova mbajti një poster në "Vremya", programi kryesor i lajmeve në televizionin shtetëror rus, dhe u bë një ikonë për lirinë e fjalës dhe shtypit brenda natës. Ato gjashtë sekonda në televizion drejtpërdrejt do të ndryshonin jetën e saj përgjithmonë. Sven Lilienström, themeluesi i nismës Fytyrat e Demokracisë, foli me redaktoren 43-vjeçare për atë që e motivoi atë për të ndërmarrë një veprim kaq të guximshëm me pasoja konkrete, minutat që pasuan dhe si reagoi familja e saj.

Zonja Ovsyannikova, në pak minuta ju u bëtë një ikonë globale për lirinë e shtypit dhe lirinë e shprehjes, një kampione e demokracisë. Çfarë do të thotë demokracia dhe vlerat demokratike për ju personalisht?

Për mua demokraci do të thotë të jesh në gjendje të jetosh si njeri i lirë. Megjithatë, vendi im, Rusia, kohët e fundit është kthyer në një shtet totalitar që po mbyllet gjithnjë e më shumë nga bota e jashtme. Është prekur edhe komunikimi. Pothuajse të gjitha mediat e pavarura janë të bllokuara ose klasifikohen si "agjentë të huaj" dhe shumica e platformave të mediave sociale nuk janë më të aksesueshme. Propaganda e informacionit e drejtuar nga shteti është tani pothuajse i vetmi burim lajmesh për popullin rus, duke çuar në një vakum informacioni - të cilin ne duhet ta kapërcejmë.

Gjithmonë më ka pëlqyer të udhëtoj dhe të flas me shumë njerëz të ndryshëm. Prandaj, vlerat demokratike për mua nuk janë fraza boshe. Përkundrazi, këto vlera nënkuptojnë se njerëzit në Rusi mund të shkëmbejnë pikëpamjet e tyre me të gjithë botën dhe të shprehin këndvështrimin e tyre në vend që të jetojnë si skllevër të bindur në një vend totalitar!

Le të flasim për shenjën që mbajtët më 14 mars gjatë një transmetimi të drejtpërdrejtë në televizionin shtetëror rus. Si ndodhi saktësisht? Çfarë ndodhi menjëherë më pas? Si reaguan kolegët tuaj?

Dëshira ime për të protestuar ishte rritur prej shumë vitesh. Nuk isha dakord me politikën e kanalit “Perwy kanal”, si dhe me disa zhvillime të tjera që ndodhën dhe ndodhin në vendin tonë. Dëshira për të folur po ziente brenda meje, por për arsye personale nuk munda ta bëja menjëherë. Megjithatë, kjo ndryshoi papritur me fillimin e luftës. E kisha të qartë se nuk mund të punoja më për “Perwy kanal”. Në emocionin e çastit mendova të shkoja në “Sheshin Maneshnaya” për të protestuar, por në momentin e fundit më ndaloi djali.

Kisha idenë për të mbajtur një poster fundjavën e ardhshme. Shkova në dyqanin aty pranë, bleva një laps dhe pak letër. Në shtëpi, unë vizatova posterin. Dhe deri të hënën, mendoja: ose tani ose kurrë. Plani im fillestar ishte të vendosesha më shumë në sfondin e studios televizive. Sidoqoftë, në momentin e fundit ndjeva një "impuls emocional" të fortë. Vendosa të vrapoj në studio, të kaloj një pengesë sigurie dhe të qëndroj direkt pas prezantuesit.

Gjithçka ndodhi menjëherë. Roja i sigurisë - një vajzë e bukur - nuk kishte kohë të merrte qëndrimin e saj, e lëre më të kuptonte se çfarë kishte ndodhur. Asgjë e tillë nuk ka ndodhur në historinë 50-vjeçare të “Vremya”.

Pas disa sekondash dola nga studioja në duke e qetë nga jashtë dhe eca në korridorin qendror. E gjithë ekipi drejtues i “Perwy kanal” tashmë po vinte drejt meje. Më duhej të bëja një deklaratë me shkrim në zyrën e zëvendësdrejtorit. Më pas policia, e cila ishte thirrur, më shoqëroi në zyrë. Atmosfera ishte joreale. Të gjithë punonjësit e pranishëm qëndruan aty duke më parë mua, krejtësisht të trullosur. Ata nuk e kuptuan se çfarë kishte ndodhur. Ata nuk e kuptonin se si mund të ndodhte një gjë e tillë.

Në emisionin gjerman "Markus Lanz", ju thatë se dëshironi të zgjoni rusët që ishin kthyer në "zombi" nga propaganda ruse. Mendoni se keni arritur ta bëni këtë?

Duke gjykuar nga fakti se shumica e njerëzve rreth meje mendojnë njësoj si unë, është e vështirë të gjykosh se sa e suksesshme ishte fushata në fund. Miqtë, fqinjët dhe të njohurit më mbështesin me aq sa munden. Shumë njerëz më kanë shkruar apo komentuar deklaratën time në rrjetet sociale. Por kur i pyes njerëzit pse nuk dalin në rrugë, pse nuk marrin masa vetë, përgjigjja është zakonisht: “Kemi frikë. Më mirë të mos përfshihesh në politikë!”

*Kjo intervistë është pronë e FaceOfDemocracy. Përkthimi në Shqip nga Ora News, Isa Myzyraj,  dhe publikimi është miratuar nga FaceOfDemocracy!

Image

Image

 

© SYRI.net

Lexo edhe:

Komentet

Shto koment

Denonco