Vendet në rajonin e Gjirit Persik po kalojnë ngadalë drejt burimeve të rinovueshme të energjisë. Por ata ende duan të eksportojnë naftën e tyre. Deri më tani, rezervat e lëndëve djegëse fosile, si nafta dhe gazi, konsideroheshin si garanci e pasurisë për shtetet në Gjirin Persik. Por shtetet e Gjirit tani kanë filluar të largohen nga karburantet fosile.

Aktualisht po ndërtohen centrale të energjisë së rinovueshme në Arabinë Saudite, Emiratet e Bashkuara Arabe dhe Katar, të cilët janë ndër më të mëdhatë në botë. Katari, për shembull, ndërtoi një sistem diellor përpara Kampionatit Botëror 2022 që mbulon dhjetë për qind të nevojave të vendit për energji.

Një qytet në shkretëtirë po ndërtohet në Arabinë Saudite që do të furnizohet ekskluzivisht me energji të rinovueshme. Neo, siç quhet ndryshe, thuhet se ka sistemin e vet diellor për hidrogjenin e gjelbër. Edhe Emiratet e Bashkuara Arabe, të cilat do të organizojnë konferencën e OKB-së për klimën këtë vit, po ndërtojnë atë që thuhet të jetë centrali më i madh i energjisë diellore në botë.

Projekte si këto synojnë të ndihmojnë në arritjen e qëllimeve tona klimatike. Arabia Saudite dëshiron të prodhojë 50 për qind të energjisë elektrike nga burimet e rinovueshme të energjisë deri në vitin 2030, ndërsa Emiratet e Bashkuara Arabe duan të arrijnë 44 për qind të energjisë së rinovueshme deri në vitin 2050.

Megjithatë, aktualisht Emiratet e Bashkuara Arabe dhe Arabia Saudite janë ndër 15 emetuesit më të mëdhenj të CO2, së bashku me shtetet e tjera të Gjirit – Bahreini, Omani, Kuvajti dhe Katari. Në krye të listës është Katari, i cili emeton 35.59 ton CO2 për person. Për krahasim, në Gjermani emetohen 8.09 tonë për person.