Ekzistojnë disa pyetje në shkencë, për të cilat mund të përgjigjemi vetëm duke i veshur një palë syze 3D në një det të egër një sepie dhe duke i vendosur asaj një kinema të improvizuar nënujore.

Kjo, të paktën, ishte çfarë u mendua nga një ekipi studiuesish që i vunë vetes detyrë për të parë se si molusqet detare e dinë se sa larg është preja përpara se të fillonin sulmet e tyre.

Dr. Trevor Wardill, i cili drejtoi punën në Universitetin e Minesotas, tha se duke pasur parasysh ndërlikimet e shikimit në thellësi të detit detyrimisht është e sigurt se kafshët s’do shikonin në të njëjtën mënyrë me njerëzit mbi ujë.

Procesi i njohur si stereopsis, llogarit largësinë duke krahasuar sesi secili sy i sheh objektet në pozicione paksa të ndryshme.

Wardill dhe bashkëpunëtorët e tij gjetën një mënyrë. 

Në eksperimentet në Laboratorin Biologjik Detar në Woods Hole, Massachusetts, studiuesit zbuluan se trajtimi i kujdesshëm, shpërqendrimet dhe një furnizim i bollshëm i karkalecave u shpërblyen në fund dhe arritën të bënim me sukses analizimin e shikimit të tyre për të kuptuar metodën e gjuetisë.

Marrë nga: www.dailymail.co.uk-Përgatiti: F.H,Syri.net