Marieme dhe Ndeye nuk pritej të jetonin më shumë se disa ditë pasi lindën.

Tani në moshën shtatë vjeçare, ato mendohet se janë të vetmet binjake të bashkuara që rriten në Evropë.

Të dyja vajzat kanë personalitete dhe disponimet e tyre unike, po ato mbështeten tek njëra-tjetra për të mbijetuar.

“Kur të thonë që në fillim se nuk ka të ardhme, ti jeton vetëm për të tashmen”, tha babai i tyre, Ibrahima.

Binjakët e bashkuar janë të rrallë, duke përfaqësuar rreth një në çdo 500,000 lindje të gjalla në Mbretërinë e Bashkuar.

Rreth gjysma kanë lindur të vdekur, me një të tretën tjetër që vdes brenda 24 orëve nga lindja.

Pra, të shohësh Marieme dhe Ndeye të festojnë ditëlindjen e tyre të shtatë me një grup miqsh, jo vetëm që i jep gëzim Ibrahimit, por edhe mjekëve që janë kujdesur për ta.
Marieme dhe Ndeye ndajnë një palë këmbë dhe një legen, por secila ka një palcë kurrizore dhe një zemër.

Për to tregohet kujdes gjatë gjithë kohës, por shkojnë në një shkollë të zakonshme në Uellsin jugor me shokët e tyre.

“Ato janë luftëtare dhe dëshmojnë se të gjithë e kanë pasur gabim”, tha Ibrahima.

“Vajzat e mia janë shumë të ndryshme, Marieme është shumë e qetë, një personalitet introvert, por me Ndeye është krejtësisht ndryshe, ajo është shumë e pavarur.

"Unë nuk do të pretendoja se është e lehtë, por është një privilegj i madh. Ndihesh me fat që je dëshmitar i kësaj beteje të vazhdueshme për jetën."

Kur binjakët lindën në Senegal në vitin 2016, prindërit e tyre prisnin një fëmijë. Mjekët nuk prisnin që ato të jetonin shumë më gjatë se disa ditë.

“Po përgatitesha që t’i humbja shumë shpejt”, tha Ibrahima për dokumentarin “Motrat e pandashme” të BBC-së.

"E vetmja gjë që mund të bënim është të ishim pranë tyre dhe të mos i lejonim të ecnin vetëm në këtë rrugëtim. E pamë shumë qartë që herët se kishim të bënim me luftëtare, të cilat kapen pas jetës."

Marieme dhe Ndeye kënaqen duke luajtur me miqtë e tyre në shkollën fillore në Cardiff

Shansi i tyre më i mirë për të mbijetuar besohej të ishte ndarja.

Pasi i kërkoi spitalet në mbarë botën “duke u lutur” për ndihmë, familja mbërriti në Mbretërinë e Bashkuar për trajtim në spitalin Great Ormond Street në Londër në 2017.

Ibrahima shpresonte që spitali i njohur i fëmijëve, i cili kishte ndarë më shumë binjakë të bashkuar se kudo në botë, do të ishte në gjendje t'i ndante ato dhe se mund të ktheheshin në shtëpi te vëllezërit dhe motrat e tyre në Dakar - por nuk funksionoi kështu.

Testet zbuluan se zemra e Marianne ishte shumë e dobët për operacionin kompleks.

Ekspertët mjekësorë paralajmëruan familjen se, pa u ndarë, asnjëra nga vajzat nuk do të mund të mbijetonte më shumë se disa muaj.

Por, këshilluan mjekët, ndarja do t'i jepte Ndeye, shanset më të mira për të mbijetuar.

“Të vras një nga fëmijët e mi për tjetrin, është diçka që nuk mund ta bëj”, tha Ibrahima në atë kohë.

"Nuk mund t'ia lejoj vetes të zgjedh se kush do të jetojë dhe kush do të vdesë tani."

Ndërsa nëna e tyre u kthye në Afrikë për t'u kujdesur për fëmijët e tyre të tjerë, Marieme, Ndeye dhe Ibrahima mbetën në Mbretërinë e Bashkuar për kujdes mjekësor dhe të tre u transferuan në Cardiff.

“Unë dua që ato të kenë një jetë normale, të luajnë dhe të qeshin me fëmijët, të bëjnë miq dhe të zhvillohen si individë”, tha Ibrahima.

"Ato nuk duhet të fshihen nga askush dhe të qenit në shkollën e zakonshme tregon se ato janë pjesë e shoqërisë dhe ata janë me fat që janë pjesë e këtij komuniteti."

Sfida tjetër për Marieme dhe Ndeye është të përpiqen të qëndrojnë në këmbë dhe të ecin. Ato aktualisht po përpiqen  rreth 20 minuta çdo ditë me ndihmën e një kornize në këmbë.

“Vajzat kanë arritur gjëra që askush nuk i ka menduar se do t'i bëjnë”, tha Ibrahima.

“Kur të thuhet që në fillim se nuk ka të ardhme, ti jeton për të tashmen”, shtoi ai.

“E di që në çdo kohë mund të marr një telefonatë për të më thënë se diçka e keqe ka ndodhur.

“Për sa kohë? Nuk dua ta di. Do ta bëjmë çdo ditë një surprizë dhe do të gëzojmë jetën.

"Mund të duket konfliktuale, por ndihesh me fat pavarësisht nga vështirësitë që ke. Vajzat po ma sjellin një gëzim të tillë. Është një bekim i madh të jesh babai i tyre."