Ndërhyrjet "humanitare" të presidentit rus për Gazën janë makiavelizëm i pastër

Raketat vërshojnë, ndërtesat shemben, fëmijët vajtojnë. Skena të tmerrshme kudo që ndodhin.

Por kjo nuk është Gaza,  është Ukraina, çdo ditë për më shumë se 18 muaj.

Gjë që i bën ndërhyrjet "humanitare" të Vladimir Putin për ngjarjet në Lindjen e Mesme, mbi të gjitha duke ftuar përfaqësuesit e Hamasit në Moskë këtë javë, edhe më gjakftohta. Provoni t'i thoni fëmijës së një prindi të vrarë në një nga mijëra bombardimet ruse se Kremlini beson se njerëzit e pafajshëm, përfshirë gratë e fëmijët, nuk duhet "të ndëshkohen për krimet e të tjerëve".

Por, në të vërtetë, në botën e paskrupullt të gjeopolitikës, kriza në Lindjen e Mesme është një mundësi shumë e mirë për t'u humbur nga Moska. Për herë të parë në gati dy vjet, vëmendja ndërkombëtare, të paktën në Perëndim, është larguar nga "operacioni special" katastrofik i Kremlinit në Ukrainë, duke i ofruar Putinit një rikthim në skenën botërore. Prandaj thirrjet e tij të fundit drejtuar kryeministrit Netanjahu, presidentit të Autoritetit Palestinez Mahmud Abas dhe liderëve të Egjiptit, Iranit dhe Sirisë, gjoja për të negociuar një armëpushim.

Destabilizimi i Lindjes së Mesme për të tërhequr vëmendjen nga dështimet e saj ushtarake ka qenë një prioritet për Moskën që nga pushtimi. Ajo krijoi lidhje të ngushta me Iranin, që besohet se është mbështetësi më i rëndësishëm financiar dhe politik i Hamasit, si rezultat i luftës, pasi Kremlini bleu dronë që i përdori për të sulmuar Kievin dhe qytete të tjera, me sa duket në këmbim të inteligjencës dhe financave. Zëvendësministri i Jashtëm i Iranit është aktualisht në Moskë dhe ministri i jashtëm rus, Sergei Lavrov, u takua me udhëheqjen e Hamasit në fillim të këtij viti.

Presidenti Zelenski, ndoshta më shumë se çdo lider tjetër botëror, ka qenë i prirur për të tërhequr paralele mes sulmit të Hamasit dhe Moskës. "Ne kemi të dhëna shumë të qarta që vërtetojnë se Rusia është e interesuar të nxisë luftë në Lindjen e Mesme," tha ai javën e kaluar. "Kështu që një burim i ri dhimbjeje dhe vuajtjeje do të minonte unitetin global dhe do të përkeqësonte ndarjet dhe polemikat, duke ndihmuar Rusinë në shkatërrimin e lirisë në Europë."

Por nuk është vetëm Moska ajo që do të përfitojë. Po kështu edhe Kina, tepër e etur për të mbledhur në anën e saj kombet arabe dhe vendet afrikane, më mbështetëse për palestinezët. Prandaj Moska dhe Pekini përdorën veton e tyre për të bllokuar një rezolutë të Këshillit të Sigurimit të OKB-së të hartuar nga SHBA që dënon Hamasin dhe shprehu mbështetjen për të drejtën e Izraelit për vetëmbrojtje. Në shenjën më të qartë të botës 'shumë polare' që Rusia dhe Kina kërkojnë të krijojnë, javën e kaluar 130 delegatë, me Putinin si të ftuar nderi, iu bashkuan Presidentit Xi në Pekin për të shënuar 10-vjetorin e skemës së infrastrukturës globale të ndërtimit të Kinës, Rruga e mëndafshit. Nëse me të vërtetë po hyjmë në 'Luftën e Ftohtë II', ishte një moment historik.

Por nëse Moska dhe Pekini mendojnë se do të përfitojnë vetëm nga kjo krizë, mund të befasohen. Rusia përfitoi nga hezitimi i Perëndimit për t'u angazhuar në Siri, duke rritur profilin e saj në rajon. Çdo ndikim që ajo ushtroi atje do të rrezikohet nëse Amerika dhe aleatët e saj vendosin të kthehen. Mund të ketë gjithashtu pasojën e paqëllimshme të shndërrimit të republikanëve skeptikë ndaj Ukrainës, por tejet pro-izraelitë kundër Moskës, nëse Rusia shihet se bie nën një bosht të ri të së keqes, duke përfshirë Iranin dhe Hamasin. Tashmë, në rajon, një numër politikanësh izraelitë i kanë bërë thirrje kryeministrit Netanjahu që të mbështesë Kievin më fort nga ç'ka bërë.

Por për momentin shfrytëzimi i konfliktit ofron më shumë avantazhe sesa disavantazhe për presidentin Putin dhe Xi. Kjo do të krijojë ndasi midis vendeve perëndimore dhe atyre që Kina dhe Rusia kërkojnë të joshin, si dhe do të ofrojë shpërqendrime shumë të nevojshme nga lufta e përgjakshme e Putinit në Ukrainë dhe ndërhyrjes së Xisë ndaj Tajvanit.

Një ndasi e tillë, qoftë edhe e matur në jetë njerëzore, perceptohet se diçka për të cilën ia vlen të rrezikohet.