Deri më 28 qershor, çdo viktimë e mizorive naziste në Itali dhe të afërmit e tyre duhet të paraqesin një kërkesë kompensimi kundër Gjermanisë - një afat që i jep fund një mosmarrëveshjeje shumëvjeçare midis dy vendeve.

Në janar të këtij viti, 99-vjeçari italian Quinto Nuzi ngriti një kërkesë kundër Gjermanisë për 130,000 euro.

Paratë do të ishin kompensim për vuajtjet që kaloi Nuzi gjatë Luftës së Dytë Botërore, kur u arrestua nga forcat gjermane në vitin 1943 dhe u burgos për 20 muaj në një kamp nazist të punës së detyruar në Poloni.

Padia e tij erdhi 78 vjet pas tmerreve që pësoi në kamp - por ai u tha mediave italiane se nuk e kishte pasur idenë deri vonë se mund të kishte të drejtë për dëmshpërblim.

Tani, avokatët e tij i kanë kërkuar qeverisë italiane të shqyrtojë shtyrjen e një afati në fund të qershorit, i cili do të ishte data përfundimtare që çdo italian mund të bëjë një pretendim kundër shtetit gjerman lidhur me Luftën e Dytë Botërore.

"Ne duhet t'u japim mundësinë të gjithë trupave dhe civilëve të ndaluar më parë për të hyrë në fond," thanë avokatët e tij për mediat italiane të lajmeve.

Afati i afërt i 28 qershorit do të mbyllë një mosmarrëveshje shumëvjeçare midis Gjermanisë dhe Italisë, të cilën Berlini dëshiron t'i japë fund - por që shumë në Itali e konsiderojnë të padrejtë për ta mbyllur.

Cila është historia e pretendimeve për kompensim?

Në vitet 1943 dhe 1944, kur Italia ishte bërë fushëbeteja kryesore në frontin perëndimor për forcat kundërshtare naziste dhe aleate, miqësia e kohës së luftës midis gjermanëve dhe italianëve ishte prishur plotësisht.

Italianët u arrestuan, u dëbuan dhe u detyruan të punonin si punëtorë të skllavëruar në Gjermani. Civilët – duke përfshirë gra, fëmijë dhe të moshuar – u vranë nga ushtria gjermane në një seri vrasjesh tronditëse.

Më 29 qershor 1944, forcat naziste vranë 203 njerëz në Toskanë - shumica prej tyre gra dhe fëmijë - si një hakmarrje për vdekjen e katër ushtarëve gjermanë nga luftëtarët italianë të rezistencës antifashiste.

Pas luftës, familjet e mbijetuara të të vrarëve ishin ndër të shumtët që gjatë dekadave kërkuan dëmshpërblim nga Gjermania, duke ngritur disa padi kundër shtetit të huaj në gjykatat vendase italiane.

Në vitin 2008, gjykata më e lartë e Italisë vendosi që Gjermania duhet të paguajë 1 milion euro për të afërmit e nëntë personave, të cilët ishin në mesin e 203 të vrarëve nga nazistët në vitin 1944.

Por Gjermania tha se pagoi miliarda euro si kompensim për mizoritë e kryera nga nazistët gjatë Luftës së Dytë Botërore ndaj vendeve të prekura – dhe se italianët nuk kishin të drejtë të kërkonin më shumë nga Gjermania.

Në vitin 2012, Gjermania ngriti një çështje kundër Italisë në Gjykatën Ndërkombëtare të Drejtësisë (ICJ), e cila vendosi se Gjermania nuk mund të paditet në gjykatat e huaja nga viktimat e krimeve naziste të luftës.

Por që atëherë, pavarësisht vendimit të GJND-së, italianët kanë vazhduar ende të paraqesin pretendime për kompensim kundër Gjermanisë.