SEKETET FETARE KUDO JANË SHKËPUTJE NGA TRUNGU I PËRGJITHSHËM I NJË KOMUNITETI TË MADH FETAR
“Selefizmi” , si një sekt i sotëm bashkëkohor, dhe si një lëvizje orgnizative fetare politike, nuk ka ekzistuar e as nuk ka rrënjë në fillin e parë të lindjes së Islamit. “Selef”, do të thotë pasues i të parit, ndërsa pretendimi i sotëm i ithtarëve të këtij termi është; angazhimi i pasimit teorik dhe praktik të gjeneratave të herëshme të myslimanëve, gjë e cila në tingllim të parë duket diçka e bukur, mirëpo në realitetin prgamatik është një mision i pamundur!
Në Islamin e gjeneratës së parë, myslimanët nuk janë identifikuar e as nuk janë ndarë në “ selefi” apo në “halefi”, por që janë njohur vetëm si një komunitet i vetëm dhe unik. Vetëm pas gjeneratës së parë kanë lindur ide dhe qasje të reja ndaj formës së interpretimit të Islamit.
Sektet fetare islame sot, janë forma të ndryshme të qasjes dhe të komentimit të veçuar fetar, të cilat zakonishtë pasojnë “lider” apo” prijës fetarë” të caktuar, dhe jo që drejtpërdrejtë ndjekin vetëm Kuranin dhe Sunetin, siç këtë e bëjnë edhe pjesa dërmuese e myslimanëve në botë.
Me fjalë tjera, sektet janë kryesisht derivat i rrethanave politike fetare të një kohe dhe vendi të caktuar gjeografik.
Në kontekstin shqiptar si dhe atë ballkanik “ selefizmi”, si formë e interpretimit dhe parkatikimit të fesë islame është novatori “ bid’ah”, sepse nuk e përfaqëson vetëm Kuranin dhe Sunetin, por edhe mendimet ideologjike dhe doktrinare të përzgjedhura nga vetëm një pjesë e caktuar e plejadës së dijetarëve mysliman, pra jo të të gjithë korpusit të gjerë të studiuesëve të botës myslimane.
Forma interpretuese fetare sektare e selefizmit të sotëm, në mesin e shqiptarëve dhe më gjerë në Ballkan, në rend të parë është në kundërshtim të drejtpërdrejtë me “ urfin” zakonet dhe traditat e shëndosha autoktone të shoqërive të këtij rajoni gjeografik dhe gjeopolitik, ndërsa së dyti është në kundërshtim edhe me formën shekullore të mësimeve fetare islame urbane, të cilat në mesin tonë, gjithëmonë kanë qenë të natyrës integruese e të orientuara drejtë ruajtjes së unitetit të pjestarëve mysliman, dhe jo paragjykuese dhe fyerëse ndaj pjestarëve të komuniteteve tjera fetare me të cilat ka bashkëjetuar dhe bashkëjeton.
Njerëzit janë të lirë për bindjet e tyre fetare, dhe kjo nuk diskutohet në një shoqëri të lirë dhe demokratike, por nuk mund të jenë të pa kontestueshëm për atë që thonë, dhe sidomos kur pretendojnë se, gjëja janë vetëm ata që e njohin Islamin e vërtetë, ose se vetëm ata janë eksluzivisht interpretuesit absolut të tij.
Shqiptarët, sot dhe kurrë, nuk janë të nevojshëm për eksperimentimin e lëvizjeve ideologjike fetare të brumosura nga ideologë të jashtëm fetarë.
Mësimet fetare në mesin tonë, si dhe kudo tjetër, duhet të jenë në shërbim dhe në interes të shoqërisë dhe vendit ku ato veprojnë, dhe jo element përçarës dhe brejtës duke e përdorur emrin e Zotit!
Shembull për këtë janë prijësit fetar shqiptarë rilindas si; Vehbi Dibra, Ali Korça, Ismet Dibra, Ibrahim Dalliu, Ferid Vokopola, Gjergj Fishta, Fan Noli si dhe shumë të tjerë.
© SYRI.net