Shkencëtarët e universitetit Eötvös Loránd dr. Ádám Sturm dhe dr. Tibor Vellai kanë bërë një zbulim të ri rreth plakjes së njeriut.

Kërkimet e tyre u përqendruan në diçka që quhet "elementë të zhvendosshëm" (TE) në ADN-në tonë. Imagjinojini TE-të si pjesë të lëvizshme në manualin tonë të instruksioneve gjenetike.  

Kur këto pjesë lëvizin shumë, mund të bëjnë lëmsh instruksionet dhe mund të jenë një arsye se pse ne plakemi, sipas SciTechDaily.

Studiuesit vunë në dukje një mënyrë të veçantë, të njohur si rruga Piwi-piRNA, që i menaxhon këto TE. Ata e vëzhguan këtë proces në qelizat që nuk plaken, si qelizat staminale të kancerit dhe Turritopsis dohrnii, i quajtur gjithashtu "kandili i detit i pavdekshëm". Kur ata e nxitën këtë rrugë te një krimb të quajtur Caenorhabditis elegans, krimbi pati një jetë shumë më të gjatë.

Prova eksperimentale e teorive të vjetra mbi zgjatjen e jetës njerëzore

Në dy studimet e mëparshme nga viti 2015 dhe 2017, Sturm dhe Vellai sugjeruan një lidhje të fortë midis sistemit Piwi-piRNA dhe idesë interesante të pavdekësisë biologjike.

Në punën e tyre të fundit të botuar në Nature Communications, ata kanë ofruar prova eksperimentale. Studimi i tyre tregoi se menaxhimi i aktivitetit të TE-ve mund të zgjasë vërtet jetëgjatësinë, duke dëshmuar se këto pjesë lëvizëse të ADN-së janë vendimtare në procesin e plakjes. Në një shpjegim më të detajuar, shkencëtarët aplikuan metoda për të "rregulluar" ose reduktuar aktivitetin e TE-ve. Kur ata e aplikuan këtë në TE të caktuara te krimbat, krimbat shfaqën indikacione të plakjes me një ritëm më të ngadaltë.

Për më tepër, kur ata kontrolluan shumë TE në të njëjtën kohë, efektet pozitive në jetëgjatësinë u mblodhën, siç raportohet nga SciTechDaily.

Hapja e rrugës për një orë të saktë biologjike

"Në analizat tona të jetëgjatësisë, duke ulur thjesht TE-të ose duke mbishprehur në mënyrë somatike elementet e rrugës Piwi-piRNA, ne kemi vërejtur një avantazh statistikisht të rëndësishëm të jetëgjatësisë," shpjegoi Sturm. "Kjo hap derën për një mori përdorimesh të mundshme në botën e mjekësisë dhe biologjisë." Ekipi zbuloi ndryshime në ADN-në e këtyre krimbave ndërsa ato rriten, veçanërisht në TE. Këto ndryshime, të quajtura metilimi i ADN-së N6-adeninës, u rritën ndërsa mostra plakej, duke ndikuar në aktivitetin e TE-ve.

Vellai theksoi ndikimin e mundshëm të këtij zbulimi duke thënë: "Ky modifikim epigjenetik mund të hapë rrugën për një metodë për të përcaktuar moshën nga ADN-ja, duke siguruar një orë të saktë biologjike". Duke fituar një kuptim më të thellë të këtyre pjesëve të lëvizshme të ADN-së dhe sistemeve që i menaxhojnë ato, shkencëtarët mund të bëjnë përparim drejt krijimit të metodave për të zgjatur jetën dhe për të përmirësuar shëndetin gjatë viteve tona të mëvonshme, siç raportohet nga SciTechDaily.