Në një zbulim tejet të rrallë, shkencëtarët kanë gjetur një tatuazh të krishterë në një këmbë të mumifikuar 1300-vjeçare në Sudan.

I zoti i tatuazhit është varrosur në manastirin e Ghazalit, 15 km nga brigjet e Nilit në Sudanin Verior, dhe ka shumë të ngjarë të ketë qenë një nga murgjit që jetonte në komunitet.

Arkeologët në Universitetin Purdue e zbuluan rastësisht tatuazhin e këmbës, i cili duket se përshkruan simbole që i referohen emrit të Jezu Krishtit.

Ky është vetëm shembulli i dytë i një tatuazhi të zbuluar nga Sudani mesjetar, i cili në atë kohë ishte pjesë e mbretërive nubiane.

Dr. Robert Stark, i cili ka udhëhequr studimin bioarkeologjik të mbetjeve të Ghazalit, tha për MailOnline se ky ishte një tatuazh privat, ndoshta i menduar si një shënjues i një udhëtimi shpirtëror.

Tatuazhi përfshin një simbol të quajtur 'Christogram' i cili kombinon shkronjat greke 'chi' dhe 'rho' për të bërë një monogram që është shkurtim për emrin e Krishtit.

Ai përfshin gjithashtu shkronjat alfa dhe omega, shkronjat e para dhe të fundit të alfabetit grek, të cilat përfaqësojnë besimin e krishterë se Zoti është fillimi dhe fundi i të gjitha gjërave.

Dr. Stark thotë se këto simbole janë përdorur prej kohësh si përfaqësues të besimit të krishterë, me alfa dhe omega të prezantuara nga perandori romak Konstandini rreth vitit 300 es.

Ai shton se orientimi i tatuazhit nënkuptonte që ishte projektuar për t'u parë nga individi, duke sugjeruar një kuptim privat dhe jo publik.

Vendndodhja në këmbë mund të jetë një referencë për kryqëzimin e Krishtit, ose si një simbol i një udhëtimi shpirtëror.

Kari Guilbault, një doktorante në Purdue, e bëri zbulimin rastësisht teksa po fotografonte mbetjet.

Ndonëse zonja Guilbault është një specialiste në praktikat e tatuazheve mesjetare, ajo nuk po ekzaminonte mbetjet për ndonjë tatuazh të mundshëm dhe tha se zbulimi ishte 'krejt rastësor".

Teksa po hapte këmbën, zonja Guilbault vuri re një shenjë në këmbë, për të cilën nga përvoja e saj linte të kuptohej se mund të ishte një tatuazh.

Duke përdorur fotografinë me spektër të plotë dhe softuer të specializuar për montimin e imazheve krijuar fillimisht për studimin e pikturave të shpellave, znj. Guilbault arriti të zbulonte tatuazhin me detaje mahnitëse.

Duke qenë vetëm tatuazhi i dytë mesjetar nubian i zbuluar, ai ofron disa njohuri magjepsëse në praktikat e tatuazheve të kohës.

Sipas zonjës Guilbault, tatuazhet e mëparshme të rajonit përdornin teknikën "me pika e viza", dhe kryesisht përbëheshin nga modele gjeometrike ose lulesh.

Megjithatë, të dy tatuazhet nga periudha mesjetare janë me simbole fetare dhe kanë vija shumë më të qëndrueshme dhe të drejta.

Ky tatuazh gjithashtu rrëzon teorinë se vetëm gratë në Nubinë mesjetare kanë bërë tatuazhe, pasi ky është tatuazhi i parë i gjetur ndonjëherë në mbetjet mashkullore.

I vetmi tatuazh tjetër mesjetar nubian ishte një monogram i Shën Mikelit, i gjetur në pjesën e brendshme të kofshës së një gruaje.

“Një nga pyetjet kryesore është se si mund të themi se dikush ishte fetar dhe ky është një nga ato tregues të prekshëm të besimit të tyre të krishterë”, tha zonja Guilbault.

"Ky është një shembull vërtet i shkëlqyer se si besimi i një personi ishte pjesë e jetës dhe trupit të tyre."

Mund të jetë befasi që ky tatuazh i vogël arriti të mbijetojë mbi një mijë vjet dhe ende të dallohet.

Për shkak se boja e tatuazhit shihet nga trupi si një substancë e huaj nën lëkurë, ajo shpërbëhet me kalimin e kohës nga mbrojtja natyrale e trupit.

Megjithatë, pasi trupi vdes, kjo prishje ndërpritet, që do të thotë se tatuazhi ruhet për aq kohë sa të ekzistojë trupi, shpjegon dr. Stark.

Ndonëse nubianët nuk e praktikonin mumifikimin, kushtet e thata të Sudanit nënkuptojnë se shumë prej mbetjeve nga Ghazali janë mumifikuar natyrshëm.

Këmba me tatuazh është pjesë e një grupi mbetjesh që janë mumifikuar vetëm pjesërisht, nga gjunjët e poshtë.

Fatkeqësisht, natyra e brishtë e këtyre mbetjeve e bën të pamundur përcaktimin se nga çfarë përbëhet boja e tatuazhit, pasi marrja e një kampioni do të shkatërronte integritetin e tij.

Spekulohet se tatuazhet më të hershme në historinë njerëzore mund të kenë përdorur një pigment me bazë karboni, si qymyri të shoqëruar ujë, yndyra shtazore apo edhe qumësht gjiri.