I mbijetuari i Holokaustit Eddie Jaku, i cili vitin e kaluar publikoi kujtimet e tij, një ndër librat më të shitur, "The happiest Man on Earth” (Njeriu më i lumtur mbi Tokë), ka vdekur në Sidnei, tha një udhëheqës i komunitetit hebre. Ai ishte 101 vjeç.

"Eddie Jaku ishte një fener drite dhe shprese jo vetëm për komunitetin tonë, por për botën," tha në një deklaratë shefi ekzekutiv i Bordit të Deputetëve të Shtetit të Neë South Ëales, Darren Bark.

"Ai do të mbahet mend gjithmonë për gëzimin që e ndoqi dhe qëndrueshmërinë e tij të vazhdueshme përballë fatkeqësive," shtoi Bark.

Jaku vdiq të martën.

Kryeministri Scott Morrison i bëri homazh, vendimit të Jakut për të "bërë jetën e tij një dëshmi se si shpresa dhe dashuria mund të triumfojnë mbi dëshpërimin dhe urrejtjen".

"Ai do të mungojë fatkeqësisht, veçanërisht komunitetit tonë hebre. Ai ishte një frymëzim dhe një gëzim, "shtoi Morrison.

Josh Frydenberg, nëna hebreo-hungareze e të cilit gjithashtu i mbijetoi Holokaustit dhe mbërriti në Australi në 1950 si një fëmijë pa shtetësi, tha se "Australia ka humbur një gjigant".

"Ai i kushtoi jetën e tij edukimit të të tjerëve për rreziqet e intolerancës dhe rëndësinë e shpresës," tha Frydenberg në një deklaratë.

“I tmerruar nga e kaluara, ai shikonte vetëm përpara. Le të tregohet historia e tij për brezat e ardhshëm," shtoi Frydenberg.

Jaku tha në një fjalim në Sidnej në vitin 2019: “Unë nuk urrej askënd. Urrejtja është një sëmundje që mund të shkatërrojë armikun tuaj, por gjithashtu do t'ju shkatërrojë edhe ju. "

"Lumturia nuk bie nga qielli. Është në duart tuaja. Unë jam duke bërë gjithçka që mundem për ta bërë këtë botë një vend më të mirë për të gjithë, "tha ai.

Jaku lindi me emrin Abraham "Adi" Jakubowiez në prill 1920 në qytetin gjerman të Leipzig. Prindërit e tij dhe shumë nga familja e tij më e gjerë nuk i mbijetuan luftës.

Ai u hoq nga shkolla në vitin 1933 në moshën 13- vjeçare sepse ishte hebre, por arriti të përfundojë shkollimin e tij të mesëm në një qytet tjetër me pseudonim në 1938 me një kualifikim në inxhinieri precizioni

Jaku tha se kualifikimi i tij i kurseu dhomat e gazit në vitet që pasuan sepse ai punonte si skllav.

Ai u dërgua dhe arriti të arratisej nga kampet e përqendrimit, përfshirë Buchenëald dhe Auschëitz, ku prindërit e tij u vranë me gaz kur arritën.

Ai u arratis nga ajo që ai dyshonte se ishte një marshim vdekjeje si i burgosur i Aushvicit ndërsa aleatët po afroheshin. Ai kaloi muaj i fshehur para se trupat amerikane ta gjenin të uritur dhe të sëmurë nga kolera dhe tifoja.

Në 1946, ai u martua në Belgjikë me gruan e tij hebreje Flore dhe ata emigruan në Australi në 1950.

Ai punoi në një garazh në Sidnej dhe gruaja e tij si rrobaqepëse para se të merreshin me prona të paluajtshme së bashku.

I shënuar përgjithmonë me një numër të burgosuri në Aushvic si tatuazh në krahun e tij të majtë, ai gjithashtu u bë vullnetar në Muzeun Hebre të Sidneit, duke ndarë përvojat dhe filozofitë e tij të jetës me vizitorët.

"Kur dikush ndahej nga Eddie pasi kishte folur me të, me të vërtetë ndjehej sikur e gjithë pikëpamja e tij për jetën kishte ndryshuar," tha shefi ekzekutiv i muzeut Norman Seligman për televizionin Nine Netëork.

Jaku tha se kur i lindi djali i tij i parë Andre, "e kuptova që isha njeriu më me fat në Tokë."

Ai ka lënë pas gruan e tij prej 75 vjetësh, djemtë e tij Andre dhe Michael, katër nipër e mbesa dhe pesë stërnipër e mbesa.