Një studim nga Universiteti i Kembrixhit thotë se foshnjat e epokës së gurit kanë pasur kujdes më të mirë se fëmijët modernë.

Studiuesit u fokusuan te Mbendjele BaYaka, një grup bashkëkohor gjuetarësh-mbledhës në Republikën e Kongos, duke zbuluar se fëmijët merrnin nëntë orë kujdes çdo ditë nga deri në 15 kujdestarë. Rrjetet mbështetëse të nënave kujdeseshin për fëmijët që qanin më shumë se gjysmën e kohës, duke u lejuar nënave më shumë pushim.

Studimi tregon se metodat moderne të prindërimit mund të bien ndesh me nevojat e programuara në mënyrë evolucionare. Studiuesit i vënë theksin praktikave të jetesës dhe përkujdesjes së përbashkët të shoqërive të gjuetarëve-mbledhës, duke i krahasuar ato me strukturën më të izoluar të familjes bërthamore në kulturat perëndimore. Ata bëjnë thirrje për rritjen e mbështetjes shoqërore për nënat dhe fëmijët për të siguruar mirëqenien e tyre.

Studimi, i kryer midis marsit dhe korrikut të vitit 2014, vëzhgoi fëmijët e Mbendjele BaYakas, duke zbuluar se 10 deri në 20 kujdestarë u përfshinë në përkujdesjen e fëmijëve. Përgjigjet e shpejta ndaj nevojave të foshnjave dhe kontakti i vazhdueshëm fizik me kujdestarët ishin të përhapura. Hulumtimi sugjeron se fëmijët mund të përshtaten në mënyrë evolucionare për të pritur nivele të larta vëmendjeje dhe kontakti fizik nga shumë kujdestarë, një praktikë që nuk mbështetet mirë në vendet perëndimore.

Studimi i vë theksin gjithashtu përfitimeve të mundshme të dhënies së përparësisë të pushimit të nënave, duke e krahasuar atë me presionin e lartë dhe mbështetjen e kufizuar që shpesh hasin prindërit në shoqëritë moderne. Autorët mbrojnë përpjekjet bashkëpunuese nga politikëbërësit, punëdhënësit dhe shërbimet e kujdesit shëndetësor për të rritur mbështetjen për nënat dhe fëmijët./Daily Mail - Syri.net