Një grup i jashtëzakonshëm fosilesh të rralla ka zbuluar një lloj peme të panjohur më parë dhe "absolutisht unike" që ka zbukuruar Tokën rreth 350 milionë vjet më parë. Ky zbulim novator shkon përtej identifikimit të një specie të re; ai zbulon një gjini krejtësisht të re, që nënkupton një grup të veçantë speciesh të panjohura më parë për shkencën. E quajtur Sanfordiacaulis densifolia, pamja vizuale e kësaj peme parahistorike publikut të gjerë mund t'i duket si një "furçë e madhe shishesh".

Zbulimi ka një domethënie të jashtëzakonshme pasi pemët jo vetëm që përfaqësojnë një specie të re, por ofrojnë një paraqitje të shkurtër të një periudhe të rëndësishme në historinë e Tokës. Këto pemë jetuan gjatë epokës së Paleozoikut të Vonë, veçanërisht në periudhën Karbonifer. Ky hark kohor, rreth 350 milionë vjet më parë, pa një diversifikim të thellë dhe domethënës të pemëve në grupe të ndryshme bimësh.

Modeli i rritjes së Sanfordiacaulis densifolia shton intrigën, duke paraqitur një organizim unik me mbi 250 gjethe të mbushura dendur rreth një trungu jodrunor me një diametër të thjeshtë 15 cm. Këto gjethe shtriheshin gati 3 metra larg trungut, duke formuar një tendë rreth 6 metra në diametër. Kjo bie në kontrast me pemët moderne, ku gjethet në kurorë janë të pakta në numër.

Pemët e fosilizuara u zbuluan në New Brunswick, Kanada, përgjatë kufirit të një liqeni të formuar larg vijës bregdetare të lashtë. Klima e rajonit gjatë asaj kohe besohet të ketë qenë subtropikale në tropikale. E veçanta e këtij zbulimi nuk qëndron vetëm në identifikimin e një specieje të re, por edhe në ruajtjen e jashtëzakonshme të këtyre pemëve. Ngjarjet sizmike, tërmetet e mundshme, mendohet se i kanë larguar pemët nga kufiri i liqenit, duke i bërë ato të notojnë në liqen para se të fundosen në fund. Kjo sekuencë e rrallë ngjarjesh çoi në groposjen e pemëve dhe ruajtjen e mëvonshme.

Paleontologu Robert Gastaldo, një nga autorët e studimit, e krahason rrallësinë e kësaj peme me fitimin e lotarisë, duke theksuar probabilitetin e ulët që ngjarje të tilla të ndodhin gjatë 350 milionë viteve të fundit. Pemët e gjetura në Sanford Quarry ofrojnë një perspektivë unike mbi një peizazh të lashtë që nuk ekziston më dhe nuk ka ekzistuar për 350 milionë vitet e fundit.

Zbulimi ofron njohuri të vlefshme në një periudhë kalimtare në evolucionin e mbretërisë së bimëve dhe pemëve, duke ofruar një paraqitje të shkurtër të strukturave pyjore 350 milionë vjet më parë. Periudha karbonifere ishte një kohë kur pemët u bënë një tipar dominues i peizazheve të Tokës, duke kontribuuar në ndryshime të rëndësishme në atmosferë, temperaturën globale dhe ciklin e ujit.

Ndërsa mbetjet e fosilizuara nga kjo epokë janë të rralla, natyra e paprekur e këtyre pemëve u ofron studiuesve një thesar informacioni. Gjetjet ofrojnë një dritare në format eksperimentale dhe të ndryshme të evolucionit që karakterizuan këtë peizazh të lashtë, duke shfaqur përshtatshmërinë dhe arkitekturat unike të rritjes së jetës së bimëve gjatë kësaj periudhe kyçe.

Si përfundim, zbulimi i Sanfordiacaulis densifolia qëndron si një testament për mrekullitë e historisë së lashtë të Tokës, duke u ofruar shkencëtarëve dhe entuziastëve një pamje magjepsëse të një forme vërtet unike dhe të zhdukur të jetës.