Në mesazhin e tij të Vitit të Ri 2024, Xi Jinping deklaroi se ekonomia kineze pas Covid-it kishte "ruajtur vrullin e rimëkëmbjes" dhe se i gjithë populli kinez, përfshirë Tajvanin, duhet të ndajnë "lavdinë e përtëritjes së kombit kinez". Të dyja këto fraza janë fantazi. Sado i sigurt që Xi mund të ndihet në kontrollin e tij autokratik në Partinë Komuniste Kineze (PKK), me sa duket i mungojnë vizioni dhe mjetet për të kthyer rrëshqitjen e Kinës në një kurth klasik me të ardhura të mesme.

Rikthimi i pritshëm ekonomik i PKK-së pas pandemisë nuk është materializuar; parashikimet e FMN-së janë të zymta. Për 60 vjet, popullsia kineze u rrit; tani mësojmë se ka filluar të tkurret. Shkalla e vdekjeve vitin e kaluar ishte më e larta që nga viti 1974, kur Kina u shkatërrua nga kaosi i Revolucionit Kulturor të Maos. Por akoma më alarmante është se niveli i lindjeve në vitin 2023 ra me 5.7%, më i ulëti i regjistruar në historinë e PKK-së.

Fuqia punëtore e Kinës po tkurret dhe popullsia e saj po plaket. Tani ka 280 milionë qytetarë të PKK-së të moshës 60 vjeç e lart. Në vend të përtëritjes së lavdishme të lavdishme të Xi-së, një bombë masive demografike me sahat në Kinë është aktivizuar.

Si u zhvillua kjo dhe a do të jetë në gjendje Xi ta fikë? Rreth vitit 1980, PKK vendosi që shkalla e rritjes së popullsisë ishte e dëmshme dhe nisi masat e detyrueshme të planifikimit të lindjes të njohura si "Politika e një fëmije". Stimujt negativë dhe forca shtrënguese u përdorën më pas për të ulur normat e lindjeve për më shumë se 30 vjet.

Gradualisht u bë e qartë se gjërat kishin shkuar shumë keq. Paragjykimet tradicionale patriarkale rezultuan në abortin e përhapur selektiv të femrave, vrasjen e foshnjave dhe braktisjen. Në Kinë tani ka 110 meshkuj për çdo 100 femra, duke arritur në rreth 34 milionë meshkuj "të tepërt". Puna prodhuese dhe taksat e një punëtori të ri tani duhet të rrisin pensionet shtetërore të 4 të afërmve në pension. Numri i qytetarëve në pension të PKK-së do të rritet më shumë se 30% në dekadën e ardhshme. Sistemi aktual i pensioneve thjesht nuk mund ta përballojë këtë.

Si përgjigje, PKK ka miratuar së fundmi politika që synojnë të inkurajojnë brezin e ri që të ketë më shumë fëmijë. Megjithatë, po rezulton shumë më e vështirë për ta arritur këtë se sa ishte të shtyje njerëzit që të kishin më pak. Një masë dëshpëruese e Xi-së është urdhri i tij de fakto majin e kaluar që personeli ushtarak 2 milionësh i Kinës duhet të marrë pjesë. Pjesa tjetër e popullsisë nuk është e impresionuar nga stimujt e ndryshëm materialë për rritjen e lindshmërisë.

Ju pëlqen apo jo, pas bllokimit të zgjatur dhe joefektiv të Xi-t Zero Covid, të rinjtë e Kinës janë gjithnjë e më të prirur ndaj rezistencës pasive ndaj ndërhyrjes transaksionale të partisë në jetën e tyre private. Që nga goditja e pandemisë, rrjetet sociale kineze kanë qenë plot me shkëmbime nihiliste dhe të pakënaqur midis të rinjve rreth hendekut pas "Ëndrrës së Kinës" të fabrikuar të Xi-së dhe ekzistencës së tyre të pashpresë. Asnjë censurë shtetërore nuk e ka mbytur këtë.

Realitetet janë të zymta. Vitin e kaluar, 11.6 milionë të diplomuar kinezë u përpoqën të hynin në fuqinë punëtore. Një në pesë ka të ngjarë të mbetet i papunë. Të tjerët që gjetën punë janë viktima të një etike të vjetruar të punës dhe sakrificës së pashpërblyer. Ata preferojnë të bëjnë minimumin dhe të braktisin shpresat e kota për avancim në karrierë, një qasje e njohur si "të shtrihesh drejt". Xi e ka veçuar këtë ide për kritika të forta, por nuk ka asgjë për të ofruar në këmbim. Më keq akoma, në një fjalim ai u tha të rinjve pesë herë që të forcohen e të mësojnë "të përballen me hidhërimin".

Atyre nuk u bën përshtypje më së paku nxitja e tij për të "kërkuar vështirësi të vetëshkaktuara" në normalitetin e ri ekonomik. Gjithnjë e më shumë, kinezët e kuptojnë se udhëheqësit e tyre kanë braktisur çdo pretendim të një kontrate sociale të besueshme në justifikimin e sundimit të një partie. As ata, as qytetarët e lirë të Tajvanit, nuk kanë më së paku besim në të folurin për "përtëritjen e lavdishme" të Kinës. Të dyja anët e ngushticës mund të shohin se perandori në Pekin tani nuk ka rroba./ Telegraph-Syri.net