Një grua 96-vjeçare që punonte si sekretare në një kamp përqendrimi nazist gjatë Luftës së Dytë Botërore iku nga gjykimi i saj disa orë para se të duhej të përballej me një gjykatë gjermane nën akuzat e bashkëpunimit në vrasjet e më shumë se 11,000 personave.

Ajo ishte caktuar të ishte seanca e parë nga shumë seanca dëgjimore deri në qershor të vitit të ardhshëm. Por Irmgard Furchner nuk u shfaq të enjten në mëngjes dhe gjykata njoftoi se ajo kishte ikur nga azili i saj i pleqve pranë Hamburgut me një taksi drejt një stacioni metroje.

Policia e arrestoi të pandehurën disa orë më vonë, tha një zëdhënëse e gjykatës shtetërore Itzehoe në Gjermani.

Oficerët do ta çojnë atë në një gjykatë që do të vendosë nëse do ta burgosë, pavarësisht moshës së saj të vjetër, për ikje nga seanca ose do të garantojë me mjete të tjera që ajo nuk do të ikë seancën tjetrën në tetor, shtoi zëdhënësja e gjykatës Frederike Milhoffer.

Ky rasti bazohet në një vendim historik në vitin 2011, kur një gjykatë e Mynihut dënoi një ish-roje kampi nazist, duke i hapur rrugën ndjekjes penale çdo anëtar të personelit që dikur luajti një rol në kampet e vdekjes si ndihmës për vrasjet.

Megjithatë, ndërsa gjykatat gjermane kanë gjykuar rojet e kampit dhe kontabilistët, ish -sekretarja në fjalë është gruaja e parë që përballet me akuza në shumë vite.

Prokurorët e akuzuan 96-vjeçaren Furchner këtë vit për ndihmë në "vrasjen sistematike" të të burgosurve midis viteve 1943 dhe 1945 kur ajo ishte stenografe dhe daktilografiste e komandantit të kampit Stutthof në Poloni. Një gjykatë për të mitur do ta shqyrtojë çështjen sepse ajo ishte midis 18 dhe 19 vjeç në kohën e krimeve.

Zyrtarët e zbatimit të ligjit që kërkojnë të ndjekin rastet e Holokaustit dhe përballjen me të mbijetuarit janë në një garë me kohën pasi gjithnjë e më shumë personeli nazist dhe viktimat e tyre, vdesin nga pleqëria para se të arrijnë në gjykatë.

Akuzat kundër sekretares Furchner buruan nga një hetim i filluar në vitin 2016 dhe intervistat me dëshmitarët që në disa vende. Avokati i saj mbrojtës e ka pyetur nëse ajo i dinte ndonjëherë detajet e mizorive që u shpalosën në kampin ku ajo punonte dhe ajo ka që përgjigjur se nuk i dinte.

Më shumë se 60,000 njerëz besohet se kanë vdekur në Stutthof, ku viktimat polake dhe sovjetike përfshirë hebrenjtë u rrethuan nga gardhe elektrike me tela me gjemba në një pjesë të pyllëzuar dhe të izoluar të bregdetit baltik të Polonisë veriore.

Rojet i vranë të burgosurit në një dhomë me gaz, mjekët vranë të tjerë shumë të sëmurë jo në gjendje për të punuar me injeksione dhe shumë e shumë të tjerë vdiqën nga sëmundjet.

Sipas televizionit që foli me të vitin e kaluar, ish-daktilografistja e kampit dha dëshminë e saj si dëshmitare për raste të tjera në vitet 1950.

Në atë kohë, ajo tha se shkruante urdhra ekzekutimi për komandantin, Paul Ëerner Hoppe, dhe se shumica e letrave të tij kalonin në tryezën e saj.

Para përpjekjes së saj për arratisje të enjten, e dyshuara i shkroi gjyqtarit, duke thënë se ajo nuk donte të dilte në gjyq për shkak të moshës dhe shëndetit të saj, në një fragment letre të botuar nga revista gjermane e lajmeve Der Spiegel javën e kaluar. Ajo shtoi se nuk e kuptonte pse duhet të shkonte në gjykatë më shumë se 76 vjet pas luftës.