Iu desh të telefononte 11 ditë rresht, Silvia Bertulettit, për të bindur një mjek për të vizituar babanë e saj 78-vjeçar Alessandro, i cili u kap nga ethet dhe po luftonte për frymë.

Kur një mjek në telefon shkoi në shtëpinë e saj afër Bergamos, në epiqendrën e shpërthimit të koronavirusit në veri të Italisë, në mbrëmjen e 18 marsit, ishte shumë vonë.

Alessandro Bertuletti u shpall i vdekur në 1:10 të mëngjesit, më 19 mars, 10 minuta para se të mbërrinte një ambulancë e thirrur orë më parë. Ilaçi i vetëm që i ishte dhënë përmes telefonit, ishte një qetësues i butë dhe një antibiotik me spektër të gjerë.

"Babai im kishte mbetur të vdiste vetëm, në shtëpi, pa ndihmë," tha Bertuletti, 48 vjeç. "Ne thjesht u braktisëm. Askush nuk e meriton një fund të tillë ".

Intervistat me familjet, mjekët dhe infermierët në rajonin e dëmtuar të Italisë në Lombardi tregojnë se përvoja e Bertuletti nuk është e rrallë, që shumë vdesin në shtëpi pasi simptomat bëhen të pakontrolluara dhe se konsultimet telefonike nuk janë gjithmonë të mjaftueshme.

Vetëm në provincën e Bergamos, sipas një studimi të kohëve të fundit të regjistrave të vdekjeve, numri i vërtetë i vdekjeve nga epidemia  mund të jetë më shumë se dyfishi i numrit zyrtar të 2,060, që gjurmon vetëm vdekjet në spital.