Kjo nuk është një lidhje e vogël gjuhësore, por një realitet, pasi në këtë mënyrë po e vendosni veten në një rreth vicioz stresi. Shmangia e një personi ose situate që ju shkakton ankth është krejtësisht normale, por kur e bëni atë në mënyrë të përsëritur, ankthi juaj përkeqësohet dhe procesi në të cilin e kaloni veten quhet “shmangia e ankthit”.

 

Shmangia e atij emocioni të veçantë në thelb e kthen atë dy herë më shumë, dhe kjo ndodh sipas psikoterapistes, Jacqueline Carson, sepse “shmangia shkakton modelin e përforcimit negativ”.

 

Çfarë do të thotë kjo? Në mënyrë të pandërgjegjshme, truri juaj fillon të punojë shumë për t’ju mbajtur të sigurt, kështu që sa herë që afrohet rreziku, truri aktivizon sistemin nervor, i cili ju vë në një reagim “luftoni ose ikni”, duke e mbushur trupin tuaj me kortizol që ju bën të mbusheni me frikë.

 

Ndjenjat që përpiqeni të ndrydhni, intensifikojnë mendimet negative dhe kështu cikli bëhet i përhershëm, derisa të paktën të arrini të shpëtoni prej tij. Ky lloj shmangie gradualisht fillon të funksionojë si një mekanizëm mbrojtës, vetëm se nuk funksionon.

 

Në fakt, duke shmangur disa vende, njerëz dhe situata, në mënyrë të pandërgjegjshme filloni të besoni gjithnjë e më shumë se bota përreth jush është një vend i rrezikshëm dhe është më e sigurt të qëndroni larg saj.

 

Në njëfarë mënyre, stresi fillon të bëhet gjithnjë e më intensiv pikërisht sepse jeni përpjekur ta shmangni atë. Dhe shmangia e tij vetëm e përkeqëson atë.