Pak kohë më parë, në ditët kur lideri i opozitës, Lulzim Basha po e nxirrte jashtë loje me propozimet për krizën e pandemisë dhe sidomos pas vizitës së suksesshne që zhvilloi më 20 korrik në Prishtinë, Edi Rama fabrikoi një shpifje për “kasetën e Krushës”, njësoj si për lajmin e dikurshëm për orën e Bushit. Por këtë herë regjisori ishte “kujdesur” ta gjente një dëshmitar...

 

Tani që marrëdhëniet e tij me Kosovën janë prishur, sepse diplomacisë së tij kryeministrore i doli kallaji i patriotizmit fallc, kërkon të prodhojë fajtorët e rastit, siç bën për çdo dështim dhe problem që ka në sundimin e tij. E mbani mend fjalimin e tij panagjerik në parlament në mbrojtje të Hashim Thaçit dhe kundër Gjykatës Speciale, të cilën sa nuk e shpalli celulë binladeniste..dhe në këtë turravrap “patriotik” shpalli edhe vendimin solemn për tërheqjen e akuzës së tij ndaj ish-Kryeministrit Ramush Haradinaj.

 

Shpata e Dalëzotsit mbarëkombëtar po priste nga të katër anët dhe për pak sa nuk u krijua bindja se oraroria dhe diplomacia personale këtë herë do triumfonin mbi burokracin? ndërkombëtare...U turr drejt Kosovës personalisht me 29 qershor...por Haradinaj nuk e priti dhe në konferencën e tij në aeroportin e Prishtinës dha shenja të qarta se nuk do të kishte më aleatë në Kosovë, të cilët mund t’i (keq)përdorte siç kishte bërë këto vite, kur ai e ktheu qëllim në vetvete realizimin e një batute që i tha Vuçiq, tek e cilësoi me ironi “lider rajonal”..

 

Gjatë kësaj vizite zoti Rama kuptoi që fjalimi i tij kundër Gjykatës Speciale, jo vetëm nuk kish ndihmuar të akuzuarit prej saj, por ndoshta i kishte hedhur benzinë zjarrit. Koha tregoi se përbetimet kryeministrore nga Tirana nuk kishin dhënë asnjë efekt. Kjo u kuptua nga të gjithë, sidomos kur u panë me pranga drejtuesit kryesorë të Kosovës. Vizita e Bashës ishte shqetësuese për Ramën, aq sa ai dërgoi “emisarin special”, Taulant Ballën për të kontrolluar takimet e kandidatit p?r Kryeministër.

 

Në fakt, ai duhej të vlerësonte se sa real ishte zhgënjimi kosovar ndaj Ramës, më shumë sesa vlerësimi për takimet e Bashës. Uroj që Balla t’ja ketë thënë të vërtetën, që Basha u prit si kryeministri në ardhje dhe Rama u trajtua si kryeministri në ikje.

 

Për ftohjen e marrëdhënieve me Kosovën, për traun që i është vendosur këtij bashkëpunimi ekonomik e vellazëror ka një strateg! Rama tani ka vënë në sy intelektualin dhe personalitetin e shquar, Veton Surroi dhe synon të tërheqë vëmendjen nga gjithë saga e dështimeve të tij me Kosovën përmes krijimit të armiqve dhe prodhimit të incidenteve si ai që u shpalos në mbledhjen e këshilltarëve ilegjitim të qarkut Kukës. Nuk e ka me Vetonin, por e ka me Kosovën, të cilën nuk e ka më skenë të lirë teatri, ku ai mund të ngjitet dhe të harbohet me lloj-lloj lektyrash pseudo-nacionaliste. Nuk e kishte me orën e Bushit, por me Presidentin amerikan që nuk e begenisi me një vizitë në Bashki..

 

Unë besoj se Safet Gjici është thjeshtë lajmësi i një fabrikimi cinik kryeministror, që synonte edhe turpërimin e qarkut të Kukësit edhe përdhosjen e një emri të shquar si Veton Surroi. Pak a shumë një kubdërvënie të Kukësit ndaj Kosovës dhe nxitjen e përplasjeve të panevojshme mes besh!

 

Por nuk ja ka arritur të bëjë as njërën e as tjetrën, por vetëm sa ka “shkarkuar” moralisht Gjicin, i cili duhet të mos e dëgjojë kaq shumë shefin e tij aventurier! Përdorimi i problemeve dhe halleve të Kosovës për nevoja elektorale, ashtu sikundër sulmet dhe anatemimet e personaliteteve të saj, janë rruga më e gabuar e çdo politikani në Shqipëri dhe ajo që tentoi të prodhonte Rama në Kukës mund dhe duhet të shërbejë si paralajmërimi i fundit.

 

Për më tepër Kukësi dhe kuksianet e cilitdo krah politik, nuk mund të përdoren kurrë si një mashë, që nxjerr gështenjat nga prushi propogandistik Rama - Vuçiq! Kuksianët mund të mendojnë ndryshe politikisht, por ata janë unik e të bashkuar për Kosovën dhe çështjen kombëtare!

 

Ashtu si ora që ishte dhe mbeti në dorën e Presidentit Bush, edhe Vetoni ishte dhe mbetet nderi i Kukësit dhe gjithë qarkut!