Për vite me radhë, njerëzit si ambientalisti dhe gazetari Bill McKibben kanë qenë duke bërtitur vazhdimisht se ne kemi nevojë për një mobilizim të njëjtë me luftërat botërore për të mposhtur ndryshimet e klimës që ne vetë i shkaktojmë.

Ai ka përmendur takimin me Greta Thunberg, adoleshentja suedeze e cila është udhëheqëse botërore mbi politikën e klimës për adoleshentët dhe që nisi një lëvizje globale me shkollën e saj fillimisht dhe pastaj kjo gjë mori një përhapje më të gjerë, ka shkruar dje CNN.

Kam lexuar Marrëveshjen e Re të Gjelbër dhe kam parë videot e të rinjve që kërkojnë që përfaqësuesit e SHBA ta miratojnë atë. Vetëm këtë muaj, protestuesit në Londër mbyllën disa pjesë të qytetit në thirrjet e tyre për llogari. Është e vërtetë që burimet e pastra të energjisë vazhdojnë të bëhen më të lira. Makinat elektrike janë më popullore se kurrë.

Por shkalla e zemërimit në asnjë mënyrë nuk përputhet me madhësinë e kësaj fatkeqësie, e cila, ashtu si Lufta e Dytë Botërore, kërcënon të dëmtojë ose madje ta zhdukë jetën njerëzore në planet siç e njohim.

Vitin e kaluar, ekspertë të shkencës klimatike në botë - Paneli Ndërqeveritar për Ndryshimet Klimatike - lëshuan një raport që lëshonte disa afate bazuar në realitetet e ashpra të shkencës dhe matematikës.

Ata thanë se ndotja globale e karbonit duhet të pritet përgjysmë deri në vitin 2030 dhe të reduktohet në zero deri në vitin 2050 për të shmangur pasojat më të këqija të ndryshimeve klimatike, të cilat përfshijnë qytetet bregdetare të mbytura, përkeqësimin e stuhive dhe fundin virtual të shkëmbinjve të koraleve.

Ekziston një shtytje globale që të përpiqet të përmbushë këto qëllime. Kjo merr formën e Marrëveshjes së Parisit mbi Ndryshimet Klimatike, e cila u kërkon vendeve të ulin emetimet, por nuk lëshon sanksione.

Mbani mend, ndotja e karbonit duhet të pritet përgjysmë në vetëm 11 vjet. Dhe për të zero deri në mesin e shekullit. Kjo kërkon një ndryshim pothuajse total të ekonomisë globale - një kalim të shpejtë në karburantet më të pastra.