Misteri rreth të ashtuquajturës "Sindroma e Havanës" është thelluar pasi Instituti Kombëtar i Shëndetit (NIH) nuk gjeti asnjë provë përfundimtare të dëmtimit të trurit tek personeli i prekur i qeverisë amerikane.

Pavarësisht përjetimit të incidenteve anormale shëndetësore (AHI) si zhurma në vesh dhe dhimbje koke dhe mosfunksionim kognitiv, rezonancat magnetike nuk zbuluan anomali cerebrale tek këta individë.

Për gati pesë vjet, studiuesit në Qendrën Klinike të NIH-së kryen vlerësime gjithëpërfshirëse, duke përfshirë vlerësime klinike dhe teknika të avancuara imazherike, mbi më shumë se 80 punonjës të qeverisë dhe anëtarët e familjes së tyre që raportuan AHI. Pavarësisht analizave të plota, nuk u gjetën dallime të rëndësishme midis atyre me AHI dhe kontrolleve të shëndetshme në shumicën e masave klinike.

Ndonëse simptomat e raportuara nga individët e prekur pranohen se janë reale dhe torturuese, studimi sugjeron se AHI-të mund të mos rezultojnë në ndryshime strukturore të dallueshme të trurit.

Mungesa e anomalive të qëndrueshme të rezonancës magnetike nuk përjashton shfaqjen e ngjarjeve të padëshiruara që ndikojnë në tru në kohën e AHI-ve, por më tepër sugjeron që çdo dëmtim i mundshëm nuk ka çuar në ndryshime tipike afatgjata të vërejtura pas traumave të rënda.

Është interesante se pjesëmarrësit me AHI raportuan simptoma të shtuara të lodhjes, stresit post-traumatik dhe depresionit në krahasim me kontrollet. Veçanërisht, 41% e atyre në grupin me AHI plotësonin kriteret për çrregullime neurologjike funksionale (FNDs), të cilat mund të shoqërohen me depresion dhe ankth. Shumë persona gjithashtu shfaqën simptoma të marramendjes së vazhdueshme postural-perceptuale (PPPD), që tregon shqetësim të rëndësishëm psikologjik dhe somatik.

Gjetjet e studimit nënvizojnë kompleksitetin e fenomenit të "Sindromës së Havanës", duke sugjeruar se ndërsa simptomat janë reale, ato mund të mos lidhen drejtpërdrejt me ndryshimet strukturore të trurit.

Në vend të kësaj, faktorët psikologjikë dhe stresi mund të luajnë një rol të rëndësishëm në manifestimin e simptomave. Nevojiten kërkime të mëtejshme për të kuptuar më mirë mekanizmat themelorë dhe për të ofruar ndërhyrje efektive për individët e prekur.