Dy mjekët Marci Bowers, një mjek i cili ka kryer më shumë se 2,300 operacione për ndryshimin e seksit gjatë karrierës së tij - një specialist i vaginoplastikës i cili ka operuar - ndër të tjera - yllin e televizionit Jazz Jennings  dhe Erica Anderson , një psikologe në Klinikën për Fëmijët dhe Adoleshentët për Gjininë të Universitetit të Kalifornisë në San Francisko japin alarmin: bota po ekzagjeron vërtet me ndryshimin e seksit tek të miturit. 

 Të dy janë pjesë e Shoqatës Profesionale Botërore për Shëndetin Transgjinor (WPATH), organizata që përcakton standardet botërore për kujdesin mjekësor transgjinor.

 Intervistuar nga Abigail Shrier në blogun e ish -reporterit të New York Times, Bowers dhe Anderson thanë se u përpoqën më kot për të botuar një artikull në New York Times në të cilin ata përpiqen të shpjegojnë se shumë punonjës shëndetësorë transgjinorë po i trajtojnë fëmijët "në një mënyrë të pamatur". 

Një qëndrim kurajoz, i ndryshëm nga i vetmi mendim politikisht korrekt, të cilin redaktorët e gazetës liberale e hoqën menjëherë.

Bowers dhe Anderson vënë në dyshim udhëzimet e WPATH, i cili rekomandon që për shumë fëmijë me disfori gjinore, shtypja e hormoneve të pubertetit fillon në fazat e hershme.

Sipas WPATH, në fakt, ilaçet e bllokimit të pubertetit janë "ndërhyrje plotësisht të kthyeshme".

 Nëse një i mitur merr këto ilaçe, ai gjithmonë mund të kthehet, pa shumë probleme, sipas organizatës. 

Por a është vërtet kështu? 

Shumë mjekë ngrenë shumë dyshime dhe shqetësime në lidhje me udhëzimet e organizatës, brenda të cilave, megjithatë, nuk ka vend për kundërshtime, siç konfirmohet nga dy mjekët të cilët tani kanë dyshime për përdorimin e tepruar të bllokuesve të pubertetit.

Një rast emblematik është ai i Jazz Jennings i lartpërmendur, personi më i ri që u bë një ikonë kombëtare transgjinore në Shtetet e Bashkuara, e operuar nga Bowers në moshën 17 vjeç.

Siaps Bowers në moshën 17-vjeçare, penisi i Jazz-it kishte madhësinë dhe pjekurinë seksuale të një 11-vjeçari. 

Siç shpjegoi Bowers për Jazz dhe familjen e tij para operacionit, Jazz nuk kishte penis të mjaftueshëm dhe lëkurë të skrotumit për të rindërtuar vaginën e saj.

 Kështu Bowers duhej të merrte një mostër të rreshtimit të stomakut të Jazz për të përfunduar operacionin. 

Fillimisht, kirurgjia e Jazz dukej se kishte shkuar mirë, por menjëherë si u tha mjekëve se ndjeu "dhimbje të çmendur". 

Ai u dërgua me urgjencë në spital, ku e priste doktor Jess Ting. 

"Ndërsa po e vija në shtrat, dëgjova diçka që shpërtheu", Ting tha në një episod të "I Am Jazz". Vagina e re e Jazz - ose neovagina, siç thonë kirurgët - ishte ndarë.

Ekziston një problem tjetër, i cili nuk merret parasysh.

 "Bllokimi" i pubertetit, një fazë kaq delikate e zhvillimit tek adoleshentët, ka pasoja shumë serioze në trupin e njeriut pasi në këtë periudhë stimulohet jo vetëm rritja e organeve seksuale, por edhe oreksi seksual.

 "Nëse nuk keni pasur kurrë një orgazmë para operacionit, dhe atëherë puberteti juaj është bllokuar, është shumë e vështirë ta keni atë më vonë," shpjegon Boëers.

 "Unë e konsideroj atë një problem të madh, në fakt."

 Vetë Jazz Jennings, në një episod të "I Am Jazz", Jazz zbuloi se  ai kurrë nuk ka përjetuar një orgazmë dhe  nuk mund të jetë kurrë në gjendje ta përjetojë atë. 

Ky element heshtet edhe nga ata që mbështesin dhe promovojnë ndryshimin e seksit të të miturve.

Fenomeni i tranzicionit gjinor po rritet në të gjithë Perëndimin. 

Siç konfirmon Corriere della Sera , gjithnjë e më shumë të mitur transgjinorë po kërkojnë të ndryshojnë seksin e tyre ose të fillojnë rrugët e tranzicionit , madje edhe në  Itali . 

"Vetëm në qendrën tonë në Napoli, ne kemi kaluar nga e mitura e vetme që na kërkoi ndihmë psikologjike në 2005, kur filluam të kujdesemi për të rinjtë nën 18 vjeç, në 31 të kujdesur për këtë vit", shpjegon për Corriere  Paolo Valerio, profesor i Psikologjisë Klinike në Universitetin Federico II të Napolit dhe president i Observatorit Kombëtar të Identitetit Gjinor (Onig). 

Vetëm në 2015, midis prillit dhe dhjetorit, 1,013 të mitur anglezë u janë nënshtruar terapive për "çrregullimin e identitetit gjinor", trajtime që variojnë nga këshillimi psikologjik deri tek bombardimet hormonale për të bllokuar zhvillimin e pacientit në funksion të ndryshimit të gjinisë kirurgjikale.