Administrata e Joe Biden ka punuar për javë të tëra në planet për të “dozat përforcuese” të vaksinës kundër Covid-19, pasi varianti Delta nxiti një valë të re pandemike në të gjithë vendin.

Debati doli hapur muajin e kaluar kur zyrtarë të lartë nga Administrata e Ushqimit dhe Barnave u tërhoqën mbi shqetësimet e tyre të raportuara se procesi i vendimmarrjes po drejtohej nga politika në vend të shkencës.

Në anën tjetër, Izraeli tashmë ka ecur përpara me doza përforcuese, me shumicën e popullsisë së atij vendi aktualisht të ligjshëm për një “goditje të tretë”, bazuar në të dhënat që tregojnë se efektiviteti i vaksinës zvogëlohet me kalimin e kohës.

Vendi madje po përgatitet për mundësinë që pacientët të kërkojnë një “dozë të katërt”, shkruajnë mediat e huaja.

Administrata e Biden thuhet se është ndikuar nga të dhënat e Izraelit dhe, për njëfarë kohe, dukej sikur SHBA do të ndiqte shpejt të njëjtën rrugë.

Në një fjalim muajin e kaluar, presidenti Joe Biden parashtroi një plan që çdo amerikan i vaksinuar të marrë një dozë përforcuese – në pritje të miratimit të FDA.

Por ai njoftim u përball me kundërshtimin e pjesëve të komunitetit shkencor, të cilët argumentuan se rasti për dozat përforcuese nuk është i qartë. Të paktën jo për të gjithë.

Ky argument ka udhëhequr veprimet e ndërmarra nga FDA dhe Qendrat për Kontrollin dhe Parandalimin e Sëmundjeve në ditët e fundit.

FDA, pas rekomandimit të bordit këshillues të vaksinave, miratoi një dozë të tretë të vaksinës së Pfizer për njerëzit mbi 65 vjeç dhe njerëzit në rrezik më të lartë për shkak të punës së tyre ose kushteve të tyre mjekësore.

Një komitet i CDC gjithashtu rekomandoi që të “dozat nxitëse” të fokusoheshin kryesisht tek njerëzit më të vjetër se 65 vjeç.

Pas një debati, komiteti nuk specifikoi përparësinë e njerëzve në bazë të punës së tyre, por drejtori i CDC refuzoi panelin dhe tha se punëtorët me rrezik të lartë profesional duhet të përfshihen.

Kështu, një grup prej 18 shkencëtarësh, duke përfshirë dy zyrtarë të FDA, paraqitën pozicionin e tyre në një letër të botuar javën e kaluar në The Lancet.

“Vaksinat kundër COVID-19 vazhdojnë të jenë efektive kundër sëmundjeve të rënda, përfshirë atë të shkaktuar nga varianti delta”, shkruan ata. “Prandaj, dëshmitë aktuale nuk duket se tregojnë nevojën për dozë shtesë në popullatën e përgjithshme”.

Ekspertë të tjerë ndanë atë vlerësim të provave.

Mund të ketë një efektivitet të dobësuar kundër çdo sëmundjeje simptomatike, por për shumicën e njerëzve, vaksinat vazhdojnë të bëjnë një punë të shkëlqyeshme për të parandaluar shtrimet në spital dhe vdekjet.

Kështu, me dëshmi të deritanishme, dozat përforcuese mund të kenë kuptim për disa më shumë se të tjerët.

Kjo pasi që pjesa dërrmuese e shtrimeve në spital dhe vdekjeve në valën aktuale janë përqendruar te njerëzit e pavaksinuar.

Por numri i infeksioneve “përparuese” në mesin e popullatës së vaksinuar gjithashtu është në rritje.

Por sa shpesh ndodh kjo? A po fillon të bjerë efektiviteti i vaksinës, veçanërisht me variantin Delta tani dominues?

Një studim i fundit i CDC gjurmoi raste të reja me Covid-19 dhe shtrime në spital nga fillimi i majit deri në fund të korrikut në shtetin e Nju Jorkut.

Periudha e studimit mbulon kalimin nga varianti “alfa” në “delta”, i cili u bë dominues në fillim të korrikut, por përfshin vetëm një pjesë të rritjes së fundit në rastet e raportuara.

Vaksinat kundër Covid-19 u bënë disi më pak efektive në parandalimin e çdo sëmundjeje pasi varianti delta mori dominimin, përfunduan studiuesit e CDC.

Në maj, vaksinat kishin një efektivitet të vlerësuar 90 për qind në parandalimin e infeksioneve të reja.

Por nga mesi i korrikut, efektiviteti i vlerësuar kishte rënë në pak më pak se 80 për qind. Deri në atë pikë, njerëzit e vaksinuar kishin më shumë gjasa të infektoheshin dhe të ndiheshin të sëmurë.

Dhe studimi zbuloi se vaksinat mbetën “elastike” ndaj simptomave më të rënda, me efektivitetin e vlerësuar kundër shtrimit në spital duke qëndruar i qëndrueshëm rreth 95 për qind nga fillimi deri në fund të periudhës së studimit.

Një studim tjetër i CDC deri në korrik shqyrtoi të dhënat kombëtare nëse vaksinat Pfizer/BioNTech dhe Moderna po bëhen më pak efektive në ndalimin e sëmundjeve të rënda me kalimin e kohës.

Ashtu si studimi i Nju Jorkut, ai zbuloi se vaksinat janë jashtëzakonisht të mira në punën e tyre më të rëndësishme – rreth 90 për qind efektive në parandalimin e shtrimit në spital për shkak të Covid-19.

Ndërkohë një studim më i ri i CDC zbuloi një divergjencë midis Moderna dhe Pfizer në parandalimin e sëmundjeve të rënda me kalimin e kohës, me të parën që performoi më mirë se kjo e fundit, por efektiviteti i përgjithshëm për të dy vaksinat mbeti i lartë.

Hulumtimet e fundit jashtë Mbretërisë së Bashkuar arritën përgjithësisht të njëjtat përfundime: dobësim modest në efektivitet kundër çdo sëmundjeje simptomatike, por pak (nëse ka) kundër rezultateve të rënda për shumicën e njerëzve.

Përjashtimet nga ato gjetje të gjera kanë qenë për njerëzit që kanë gjendje serioze mjekësore, njerëz të cilët janë të dëmtuar nga imuniteti dhe të moshuarit.

Me këtë në mendje, “Unë mendoj se mund të merrni argumentin se njerëzit që janë në rrezik të lartë për Covid-19 të rëndë do të përfitonin nga një dozë përforcuese e dhënë të paktën gjashtë muaj pas përfundimit të regjimit të tyre fillestar të vaksinave”, tha Angela Rasmussen, një shkencëtare kërkimore në Organizatën e Vaksinave dhe Sëmundjeve Infektive.

Cilat janë rreziqet e miratimit të shumë dozave përforcuese shumë shpejt?

Rasti për dhënien menjëherë të gjithëve një dozë shtesë, gjashtë ose tetë muaj pas dozës së tyre të dytë, megjithatë, është më pak i qartë.

Të dhënat nga Izraeli sugjerojnë se njerëzit që marrin një dozë të tretë kanë shumë më tepër antitrupa sesa njerëzit që kanë marrë “vetëm” dy doza.

Por sistemi imunitar i njeriut është kompleks.

Numri i antitrupave që ka një person mund të mos ju tregojë gjithçka për nivelin e imunitetit të tyre kundër Covid-19.

Andaj pyetja është se ku duhet të jetë vaksinimi aktual: A duhet të fokusohet në dozat e treta? Apo duhet t’i drejtohet njerëzve të pavaksinuar ose dërgimit të më shumë vaksinave në pjesët më të varfra të botës, ku normat e vaksinimit mbeten shumë më të ulëta se sa në SHBA apo Evropë?

OBSH u ka kërkuar veçanërisht vendeve të pasura të mos autorizojnë vaksina përforcuese derisa më shumë njerëz në botën në zhvillim të marrin regjimin e tyre fillestar të vaksinës.

Autorët e letrës Lancet argumentojnë se vaksinimi i atyre që janë të pavaksinuar do të ndihmonte në shmangien e varianteve të ardhshme që mund të rezultojnë më të pakapshme për vaksinat ekzistuese. /Telegrafi/