"GLI IGNAVI…" (për një bashkëbisedim të diele, kush ka vak. Mua më duhet me shku ke puna...) I ka përmenduar Dante Alighieri (1265-1321)

Fjalë me rrënjë latine gnavus-anije, vozitje ndersa parashtesa /i-n/ i jep kuptim antitetik mohues. Që do të thotë mosveprues, pasiv, pritës, dembel. Dembelë pa vullnet as forcë morale, që e lënë varken të vetëvozitet, të dalë ku të dalë, ...diçka do dalë. Persona ose grupe, komunitete, shoqëri të kalçifikuara injorantësh, hileçarësh që "...kurre me kokën e tyre s'menduan,..." Madje mos-pozicionimin e vet ndaj të keqes, e shesin si zgjuarsi duke pritur përfitimin nga i forti i radhës.

Në Komedia Hyjnore, Dante përpara 700 vjetësh, kët’ kategori, "këtë frotë të keqe…"siç e shkruan Poeti, bashkë me engjëjt egoistë e dembelë që kundra Zotit nuk dolën/po kurrnjëherë ndaj djallit s’u rebeluan..." poeti gjenial, nuk ka mundur ti vendoste jo në Parajsë apo Purgator, por as në Ferr.. Për ta, poeti u ka përgatitur një para-ferr, ose një pardhomën te ferrit,gjë që nuk e ka bërë me Parajsën apo Purgatorin, (Canto III) duke i konsideruar ata si mbeturina, hedhurina njerëzore të përçudnuara. Shpirtra që nuk i kanë kredencialet as për tu përballur me “somma giustizia” por as me mëkatarët më të tmerreshëm të ferrit, të cilët i kanë refuzuar me përbuzje.

Dhe ja si Dante përshkruan “qytetin” e tyre, paraferrin, sipas asaj ç’ka shikon dhe çfarë i shpjegon Virgjili, njëkohësiht udhërrëfyesi i tij: Këtu hyhet n'qytet' t'mjerimit/prej këtej hyhet n'dhimbjet e pasosuna/sipas meje midis vuejtsish t'humbur t'njerëzimit, -i shpjegon Virgjili poetit, thua po bën një "guidë turistike" të Shqipërisë neodiktatoriale. "....Piskama, klithma gjamë e vajë Nën qiell pa yj ushtonin Sa nisa të qaj Këta mjeranë, që kurrë realisht s'jetuan, Lakuriq' e kërrusur andej ketej s'preheshin, Miza e grenxa tubuar shtatin ua thernin Fytyr'e mishra gjak u kullonin Rrëkajë, me lot përzier, Krimba të pështirë me (këtë mishelë gjaku e lotësh, shen.im) ushqeheshin..."

Tercinë mbas tercine zbulohet kjo gjendje "iganvësh" analogjikisht Shqipëria aktuale e rilindur si paradhomë e ferrit nën sundimin e varfërisë, krimit, dhunës verbale, mediatike e sidomos fizike, nderkohë pa asnjë shteg, rrugë a shpresë, as në drejtim të "Akerontit për në ferr, po sidomos jo në Europë e vlerave e jo në Oksidentin e lirisë. Thjesht për faktin se "institucioni i indifernces," këta "ignavë" shqiptarë që nuk i vozit mendja e tyre po ajo e të fortit e të dhunshmit, duan ta lënë lënë Shqipërinë e shqiptarët të ngujuar në këtë gjendje danteske.

Nderkohë që shefi i opozitës dhe gjithë opozita e vendit janë impenjuar për zgjimin e protestës dhe reagimit popullor, dëgjohen patetika madje dhe "heroika" dekurajuese mediash e opozitarësh "të revoltuar," -...do ta rrxoni plehun..., apo të mos vijmë me ty..., kur mesazhi politik i PD dhe gjithë opozitës demokratike, e ka bërë të qartë filozofinë Perëndimore, se nuk ka ndërmend të bëjë "të fortin" për të zvarritur pas vetes "ignavët", por të bëjë të drejtin; Jo rrugës marksiste, jo rrugës së revolucionare leninistë e sidomos jo gjakatare të enveristëve, ruçistëve apo ed'ramistëve aziatikë, po rrugën e reagimit masiv e zgjedhjeve të lira. Ndersa po, një rrxim, një përmbysje e madhe duhet të ndodhë.

Përmbysja me çdo mjet e pa kompromis i "institucionit të indiferncës" publike, armikut numër një të ekzistencës së shtetit shqiptar. Ndryshe antishtet, diktatorë e diktato-ruçë do të prodhojmë, pavarësisht emrave Rruç' Ed' apo Lul. Kushedi mbas pothuajse 700-750 vjet shkëputje nga "rilindja europiane" shqiptarët kanë filluar të kuptojnë ndonjë send se jeta prej “ignavi” është jo fund tragjik, po tragjedi pa fund. Reagim nuk do të thotë domosdoshmërisht kundra dhunës me dhunë apo “plumbit me plumb…” po reagim, në këmbë aty përballë bulistit, neodiktatorit, perdhunuesit, jo zvarrë mbas tij, per te vuajtur dhunën e tij, po duke i thënë se nuk është “drejtimi yt i duhur” drejtimi ynë.

Po me opozitën, qendrestare e cila ka 6 vjite që zbulon e denoncon para “ignavëve” krimin drogën, vjedhjen, dhunën verbale dhe fizike, shpopullimin progresiv të vendit, rritjen e papunësisë, rritjen eksponenciale të varfërisë, dhe mbrapshti të pafundme gjeopolitike.