“Ti ke pas kenë një Zojë e Randë, burrat e Dheut e thirrshin Nanë!”
Nuk e di pse ky varg mbetet pas më shumë se 130 vitesh, sikur ta shkruash sot, madhështor ky Pashko Vasë Shkodrani, i trishtuar dhe i pikëlluar deri në asht (kockë).
Sepse mishi tretet dhe ashti mbetet, mizeriet e të përditshmes do t’kalben herët a vonë në dheun e harresës, ndërsa kockat, ashti pra, ngurtësohet e rron e dëshmon egzistencën tonë për qindra e qindra vite…
Ashtu edhe ky varg i Pashko Vasës, këtij dijetari dhe këtij gjenerali të suksesshëm i Perandorisë Turke, Guvernator i Libanit, endet në kohëra si një “varg-asht”, që nuk tretet.
Jo thjesht sepse është i bukur, por sepse është, shumë i vërtetë.
Sepse t’paktë janë ata që e duan këtë Shqipni-Nanë, si një simbol të identitetit të tyre.
Sepse t’paktë ose të aspaktë janë ata, që u pikon një lot dhimbjeje, n’masakrën që u bahet pasunive të saja, në rrobtimin që u bahet, qyqarëve t’shumtë që jetojnë n’ktë tokë t’lashtë.
Sa kokrra mashtruesish që kan msue me rrejtë, para se sa me folë shqip, ja kanë hypë shpinës së kësaj Nane, me thika e garuzhde n’brez dhe nuk ngopen, duke e therrun mishin e tuj ja pi gjakun e pakët, ditë pas dite e vit pas viti.
Dhe banditët krekosen si sipërmarrës dhe një skërfyell i gjatë, një tullumbace e fryrë, që fsheh nën kostumet e shtrenjta 999 komplekset e tija të pashërueshme, u shërben si kryeministër -kryeshërbëtor, në pjatanca të florinjta pasuritë tona kombëtare.
Dhe nuk i plas trapi këtij kryeshërbëtori se çfarë vjen pas dhe se Shqypnija mbetet me kryet n’hi.
E kanë shtrirë Atdheun si një Drenushë të plagosur, që shqyhet nga lukunia e hienave, që qeshin neveritshëm pas shqyerjes së çdo llokme…
Dhe qeshin pështirshëm, kur Drenusha e përgjakur dhe me kryet n’tokë dhe n’hirin e shkrumbit që e rrethon, lshon britma e piskama dhimbjeje…
Dhe lëpinjnë gjakun e saj që u rrjedh nofullave epshqare, dhe përsëri qeshin kur n’agoni, kur kjo ish Zojë e Randë, u bërtet me të madhe e mes lotësh fëmijve të saj:
“Largojuni nga ky vend se do t’ju shqyejnë edhe ju… por pashi t’Madhin Zot!… Mos e harroni se asht gjynah me e bjerr, ktë tokë t’bekueme që na ka dhurue i Lumnueshmi!”
Dhe largohen me turma “klyshët” e Shqypnisë së dergjun, nëpër Botën e madhe, duke e lanë Atdheun e vet në pushtetin e hienave dhe rracës “mosShqypnidashëse”…
/360 grade/
© SYRI.net
Turp o Krist për pallavrat që nxjerr nga bodrumet e kryeministrisë. Hiqe pseudonimin dhe vër emrin e vërtetë, "Djalli".
Pashko Vasa,patriot t madh,qe na paska drejtue sukseshmen si gjeneral,perandorine turke (!!!),na e paska zhvidhue edhe Libanin e na e paska ba njashtu si Turqenia.E mbasi i rregulloi sic desh sa me siper,doli ne nje breg (me rane neper shkretetire),e na i shkoi mendja tek Shqipnia,qe na e paskan harrue me krye n'hi,ata burrat e dheut (Kush na qenkan keta burrat e dheut,a mos jane Mongolet,Osmanllinjte,sllavet,greket,italianet austrohungarezet,e francezet,qe na i paskan thane Nane?) Ky Pashkoja,njesoj si edhe ata Frashellinjte,apo edhe te tjere te hallakatur gjithandej botes se madhe (rreth e rrotull Osmaneve),por vetem ne Shqipni,si nuk erdhen nje here,ta shikonin,me qe u shkonin lotet cerrrrril,nga malli,e nga qe nuk kishin me se ta kalonin kohen ne mes te gjithe te mirave,fillonin dhe kendonin per ate qe nuk e shikonin (lexoje desheronin)-pra per Shqipnin,qe ata burrat e dheut qe i kishin thane Nane,ja kishin futun kryet n'hi.Ne fund,Zheji ka harruar te shkruaje edhe personazhin e shskrimit-Nastradinin.
Me morrnicove mor, Artur!
Qofsh bekue per kët shkrim!
Ngrite prej dheut mbulue nji trajtë mretnore t'shqipes qi bash m'tinglloi porsi gjuha e Dantes!
Genishtja asht bash esenca e krejnis arbnore e komtare.
Gjuhat e nji kombi jan akseleratoret shpirtnuer t'idealeve.
Coptu paskan kulturen, shpirtsine shqyptare qekurse kam varros dhe denu me shurdhi gegnishten, muziken e shqypes!
Nje faleminers t'thell per knaqsin qi m'dhurove.
Prej nji toksu le e rrit
Bravo Zheji
Çohu shqiptar prej gjumit çohu, e t'gjith si vllazën n'nji bes shtërngonju, se pa ju ba nanat klyshave t'komunistave, me krye n'mut ka me mbet Shqypnia, me të gjith ne mrenë.
Vetem te shkruash nuk mjafton.
Kete Shqipni me kryet n'hi kush nuk po rrjep e po q*** dhe askush nuk don me ja di.....sepese ky popull eshte thjesht nje bageti pa bari...
Nje shkrim i perkryer i stilit Shekspirian qe brenda tij ka dhimbjen, ka brengen ka dramen e nje populli te keq qeverisur Nana shqipni qe lengon e vuan po nuk mallkon . Jane bijte e saj qe po i shkaktojne gjemen. E ne keto momente te nje dhimbje kaq te madhe , gjej pak ngushellim e optimizem se nana Shqipni ka dhe djem te ditur e te mbare , njeri prej tyre jeni ju Artur Zheji.
Shkrim plot me ndjenj dhe emocion , qe pasqyron realitetin e vertet , e nje Shqiperie qe lengon nga vuajtja ,qe pseudo shqiptare kriminel po e perdhunojne vendin , dheun dhe gjakun tone. Me pak fjale , respekt Artur Zhejit ,shkrim i bukur.....