Leonardo da Vinci mund të ketë pasur një kuptim të gravitetit që ishte “shekuj përpara kohës së tij”, zbulojnë librat e tij të skicave.

Skicat e Da Vinçit, të cilat u harruan për dekada, tregojnë trekëndësha të formuar nga grimcat e ngjashme me rërën që derdhen nga një kavanoz. Këto kokrra në rënie përshkruanin eksperimente për të treguar se graviteti ishte një formë përshpejtimi më shumë se 400 vjet përpara se të bënte Ajnshtajni, argumenton një studim i ri.

Albert Ajnshtajni formuloi për herë të parë idenë se graviteti dhe nxitimi janë të njëjta, të quajtur parimi i ekuivalencës, në vitin 1907. Për ta bërë këtë, Ajnshtajni zgjeroi idetë nga zbulimi i Isaac Njutonit i vitit 1687 mbi ligjin universal të tërheqjes gravitacionale, i cili shpreh çdo objekt në univers tërheq çdo gjë me një forcë të lidhur me masat e tyre dhe në të kundërt të lidhur me katrorin e distancës që i ndan, dhe deklaratën e Galileo Galileit të vitit 1604 për ligjin e rënies së lirë që thotë se pa rezistencën e ajrit, të gjitha masat bien me të njëjtin nxitim.

“Ne nuk e dimë nëse da Vinci bëri eksperimente të mëtejshme apo e hetoi këtë pyetje më thellë,” tha në një deklaratë autori kryesor Mory Gharib, një profesor i aeronautikës dhe inxhinierisë mjekësore në Caltech. “Por fakti që ai po përballej me këtë problem në këtë mënyrë, në fillim të viteve 1500, tregon se sa shumë përpara ishte mendimi i tij.”

Da Vinci ishte një piktor, arkitekt, shpikës, anatomist, inxhinier dhe shkencëtar. Kryesisht i vetë-edukuar, ai mbushi dhjetëra fletore sekrete me shpikje fantastike dhe vëzhgime anatomike. Së bashku me vizatimet e detajuara të anatomisë njerëzore, fletoret e tij përmbajnë dizajne për biçikleta, helikopterë, tanke dhe aeroplanë. Nga më shumë se 13,000 faqet e këtyre skicave që u mblodhën më vonë në kode, më pak se një e treta kanë mbijetuar.