Duke u kthyer në Paris vetëm dy muaj pas pushtimit nazist, Coco Chanel gjeti një qytet shumë ndryshe nga ai ku ajo së pari do të fillonte shtëpinë e saj të famshme të modës.

Edhe shtëpia e saj për një kohë të gjatë, një suitë e kushtueshme në Ritz ishte marrë nga Komanda e Lartë e Hitlerit.

Ishte gusht i vitit 1940. Shumë parizienë kishin ikur nga kryeqyteti i pushtuar dhe midis tyre edhe vetë Chanel, por ajo nuk mundi të duronte një kohë të gjatë larg qytetit të saj pas të cilit ishte marrëzisht e dashuruar prej vitesh.

Chanel ishte një mikeshë e mirë me Winston Churchill, të cilin së pari e takoi në të njëzetat e saj. Një ditë, gjatë drekës në një suitë në Ritz, ai madje do të qante mbi shpatullat e saj, i kapluar prej emocioneve si pasojë e abdikimit të Edwardit të VIII.

Si shumica e artistëve të tjerë ajo e mbylli Maison Chanel (shtëpia e saj e modës) kur shpërtheu lufta, por butiku mbeti hapur. Këtu ushtarët gjermanë u dyndën për të blerë Chanel No 5 për të dashurat e tyre, aq shumë u preferua ky parfum në jetë edhe sot.

Brenda pak muajsh, ajo kishte nisur një lidhje me një oficer të lartë gjerman. Ajo nuk do të shfaqej hapur me të askund vetëm sepse ai ishte nazist.

Ata jetonin në heshtje dhe pa përjashtim, duke shmangur restorantet e mëdha të cilat frekuentoheshin përgjithësisht nga zyrtarët e lartë nazistë.

Si duket edhe rezistenca franceze ndaj nazistëve kishte nuhatur diçka dhe kishte rënë në gjurmët e saj.

Një mëngjes i hershëm në vitin 1941, dy ushtarë francezë shpërthyes suitën e hotelit. Ata e morën Chanel me sytë e lidhur nga në lagjen më të madhe të Francës dhe e çuan në një vend të fshehtë. Pastaj e pyetën për marrëdhënien e saj me një oficer gjerman.

Natyrisht arsyeja se përse Chanel u arrestua ishte fakti se frekuentonte oficerin gjerman. U lajmërua nga dy ushtarët francezë që të hiqte dorë prej tij dhe pas një lajmërimi të tillë ata e liruan.

Ajo vazhdoi të takonte rregullisht të dashurin e saj bardhosh edhe biond. Aq shumë e donte ajo Francën sa askush madje as Rezistenca nuk do të guxonte t’i tregonte asaj se si duhet ta bënte jetën e saj.

Dy ngjarje kryesore kishin formuar Gabrielle Chanel, e njohura për të gjitë si Coco.

*Humbi nënën në të 11-tat e saj.

*Babai i saj më pas e largoi Coco duke e vendosur atë edhe 2 motrat e saj në jetimore dhe u zhduk përfundimisht nga jeta e     tyre.

Pasi punoi si një rrobaqepëse me çmim të ulët dhe këngëtare në kabare, ajo u bë mësuese në moshën 23 vjeçare tek Etienne Balsan, një trashëgimtar tekstilesh.

Chanel filloi të jetonte me të duke u bërë edhe gruaja e tij e dytë. E pranoi këtë gjë derisa u dashurua me lojtarin polak Boy Capel, një nga miqtë aristokratikë të të dashurit të saj.

Boy Capel e çoi atë në Paris ku zotëronte një fabrikë.

Ishte një kohë e lumtur: Chanel ishte thellësisht e dashuruar. Me suksesin e saj në rritje u bë gjithnjë edhe më e vetëdijshme për arritjet e saj.

Së shpejti do të kishte nevojë për çdo qelizë force në trupin e saj: në vitin 1918, Capel i tha asaj se do martohej me një aristokrate të re për arsye shoqërore dhe Chanel pësoi një kolaps nervor por Capel nuk mund ta harrojë atë: disa muaj pas martesës me aristokraten e re, lidhja e tyre rifilloi.

Deri tani Chanel kishte krijuar edhe Maison de Couture në Paris. E ardhmja e saj ishte edhe një herë e ndritshme derisa, disa ditë para Krishtlindjeve 1919, Capel u vra në një aksident me makinë.

Vite më vonë, ajo tha: "Kam humbur gjithçka kur kam humbur Capel. Ai më la një zbrazëti që vitet nuk e kanë mbushur. Ajo u fut në punë, duke investuar trashëgiminë e Capel në biznesin e saj duke mos reshtur më në punën dhe arritjet e saj në fushën e modës.

14 vjet pasi e mbylli sallonin e saj të Parisit, Chanel e rihapi atë në moshën 70-vjeçare. Kur u pyet nga Marlene Dietrich përse ajo u përgjigj: 'Sepse po vdisja nga mërzia'.

Marrë nga: dailymail.co.uk-Përgatiti: F.H, Syri.net