Një avion pasagjerësh i braktisur prej kohësh në buzë të një piste të rrahur nga dielli. Nuk do të fluturojë përsëri - motorët e tij janë zhveshur, krahët e tij janë shkatërruar dhe janë ezauruar nga koha.

Çdo gjë është e mbuluar me pluhur dhe ndryshk, me një tel me gjemba, me xham të thyer dhe me barëra të këqija.

Në këtë pjesë të kryeqytetit të fundit të ndarjes së Evropës, koha ka ngrirë prej kohësh. Për 44 vitet e fundit, Aeroporti Ndërkombëtar i Nikozisë dikur i gjallë; ka mbetur i mbyllur, një relikt i zhdukur dhe i dhimbshëm i udhëtimit të historisë së trazuar e Qipros.

Ishulli mesdhetar është ndarë në mënyrë efektive që nga vera e vitit 1974.

Qipro, një ish-koloni britanike, u bë e pavarur në vitin 1960. Gjatë viteve, tensionet u rritën midis shumicës greke qipriote dhe pakicës turke qipriote.

Ndarja vazhdon deri më sot, me një zonë të patrulluar nga Kombet e Bashkuara që administrojnë përgjatë ishullit, ndarjen e veriut turk qipriot nga jugu grek qipriot.

Pas dekadave të përdorimit kryesisht për qëllime ushtarake, Aeroporti Ndërkombëtar i Nikozisë u përurua zyrtarisht në vitin 1968, me shtimin e një ndërtese moderne terminale me pajisje të teknologjisë së lartë dhe një mori restorantesh dhe shitoresh.

Ndërtuar për t'u bërë një qendër kryesore e turizmit dhe transportit në Mesdheun lindor, aeroporti do të mirëpriste tregtinë e fuqishme në vitet e ardhshme. Deri në vitin 1973, thuhet se u ka shërbyer rreth 800,000 pasagjerëve. Por jeta e tij aktive u ndërpre menjëherë.

Gjatë krizës së vitit 1974, Aeroporti Ndërkombëtar i Nikozisë u bë një nga objektivat kryesore të ushtrisë turke. dhe veprimtaria tregtare u ndërpre

Marrë nga: cnn.com- Përgatiti F.H, SYRI.net