Në vitin 1995, iu dha përgjigje një pyetje kozmike të rëndësishme kur një teleskop në Tokë kapi sinjale të zbehta dhe të zymta që erdhën nga qindra vite drite larg.

Teleskopi kishte zbuluar ekzoplanetin e parë që rrethonte një yll të ngjashëm me diellin, një zbulim që vërtetonte se, ka planete të tjera përtej sistemit tonë diellor dhe nënkupton potencialin për ekzistencën e shumë të tjerëve.

Astrofizikantët kanë konfirmuar pothuajse 4,000 ekzoplanete që orbitalizojnë yje nëpër galaktikat e Rrugës së Qumështit.

Ashtu si Dielli ynë, këto yje janë zakonisht në të ashtuquajturën fazën e rendit kryesor të jetës së tyre, një periudhë që zgjat miliarda vjet dhe gjithashtu një fazë gjatë së cilës yjet digjen në vazhdimësi, të nxehtë dhe të ndritshëm por pa pësuar asnjë dëmtim.

Por tani, një grup studiuesish ka zbuluar një trup planetar rreth orbitës së një ylli të bardhë xhuxh, të djegur që është duke u zhdukur.

Gjetjet janë ndër të parat në llojin e tyre, dhe ato ofrojnë një paraqitje të shkurtër në atë që fati i Tokës mund të nisë të tjetërsohet kur Dielli të zhduket.

Udhëhequr nga astrofizikani Christopher Manser i Universitetit të Ëarëick, ekipi zbuloi objektin shkëmbor duke përdorur një metodë të quajtur spektroskop, që përfshin grumbullimin dhe analizimin e gjatësisë së valëve të ndryshme të dritës që vjen nga disku i gazit që rrethon planetin e bardhë xhuxh.

Kjo është hera e parë që kjo metodë është përdorur për të identifikuar një trup planetar rreth një ylli të tillë.

Duke përdorur Teleskopin Canarias Gran në La Palma të Spanjës, ekipi vëzhgoi "ngjyrën e dritës të emetuar nga kalciumi në disk dhe mblodhi një spektër çdo dy deri tre minuta", thotë Manser.

"Për zbulimin tonë, ky ndryshim në ngjyrë u përdor për të identifikuar praninë e një planeti orbital në disk në një periudhë prej dy orësh", shton ai.

Një pjesë e madhe e arsyes që shkencëtarët studiojnë exoplanetet është të mësojnë më shumë për evolucionin e sistemit tonë diellor.

Nëse ky planet ishte dikur i ngjashëm me Tokën, siç mendon Manser, rezultati mbetet i zymtë. Manser dyshon se Toka do të përballet me një fat të ngjashëm.

"Kur Dielli përfundimisht do të përfundojë periudhën e tij të jetës dhe do zgjerohet në rreth pesë miliardë vjet, do të përfshijë Mercurin, Venusin dhe Tokën", thotë ai.

"Por Marsi dhe planetet e tjerë si Jupiteri, Saturni, rripi i asteroidit dhe kështu me radhë, duhet të mbijetojnë në të gjithë procesin, edhe pse do të jenë në një orbitë pak më të madhe, sepse disa do të humbasin masën dhe Dielli do të jetë përfundimisht një yll xhuxh në ngjyrë të bardhë".

Megjithatë, mund të ketë një anë të ndritshme, thotë profesoresha e astrofizikës Lisa Kaltnegger, e cila është gjithashtu drejtoreshë në Institutin Carl Sagan të Universitetit Cornell dhe nuk ishte e përfshirë në kërkimin e Manser.

Tani për tani, Manser shpreson të përdorë metodën e spektroskopisë në sistemet e tjera të yjeve ku janë të pranishëm disqe me gaz.

Ata mund të përmbajnë më shumë planetë që do të ndihmojnë në plotësimin e të kuptuarit tonë të cikleve jetësore të planetit, thotë ai.

Marrë nga: nationalgeographic.com- Përgatiti F.H, SYRI.net