Të gjitha organizmat e gjalla në Tokë kanë evoluar nën një fushë konstante gravitacionale. Kjo për shkak se graviteti është gjithmonë aty dhe është pjesë e sfondit të botës tonë perceptuese: megjithëse ne nuk mund ta shohim, ta nuhatim apo ta prekim.

Sidoqoftë, graviteti luan një rol themelor në sjelljen dhe njohjen njerëzore.

Sistemi nervor qendror nuk ka sensorë "të specializuar" për gravitetin.

Përkundrazi, graviteti vjen nga integrimi i disa sinjaleve ndijore në një proces të quajtur graviceptim. Kjo përfshin vizionin, sistemin tonë të bilancit dhe informacionin nga nyjet dhe muskujt.

Organet e sofistikuara brenda veshit të brendshëm janë veçanërisht të rëndësishëm në këtë proces.

Nën gravitetin tokësor, kur koka jonë është e drejtë, gurët e vegjël - otolitet vestibulare - janë të balancuara në mënyrë të përkryer në një lëng të trashë.

Kur lëvizim kokën, për shembull duke parë lart, graviteti bën lëvizjen e lëngut dhe kjo shkakton një sinjal që informon trurin se koka jonë nuk është më drejt.

Ekspozimi afatgjatë ndaj gravitetit zero, si gjatë misioneve hapësinore, çon në disa ndryshime strukturore dhe funksionale në trupin e njeriut. Ndërsa ndikimi i gravitetit zero në funksionet tona fizike është hetuar gjerësisht, efektet në vendimmarrje ende nuk janë kuptuar plotësisht.

Duke pasur parasysh kufizimet teknike dhe hendekun e pritshëm prej disa minutash në komunikim me Tokën nëse shkojmë në Mars, duke e ditur ndikimin e gravitetit të ndryshuar në atë se si njerëzit marrin vendime është thelbësore.

Në pak fjalë, sjellja njerëzore është një tregti e vazhdueshme midis shfrytëzimit të zgjedhjeve të njohura por ndoshta jo optimale dhe eksplorimit të alternativave të reja dhe potencialisht më fitimprurëse.

Kur jemi të drejtë, trupi ynë dhe otolitet përputhen me drejtimin e gravitetit, ndërsa kur jemi të shtrirë, ato janë ortogonale (në kënde të drejta).

Ky është një manipulim shumë efikas i laboratorit, i cili na lejon të imitojmë ndryshimet e sinjaleve gravitacionale që arrijnë në tru.

Është në fakt një mënyrë më e mirë për të studiuar efektet e gravitetit sesa dërgimi i dikujt në hapësirë.

Kjo sepse kur jemi në hapësirë na prekin edhe mungesa e peshës, rrezatimi dhe izolimi dhe mund të jetë e vështirë të ndash se çfarë efekti ka vetëm mungesa e gravitetit.

Rezultatet i shtohen hulumtimeve që sugjerojnë se njerëzit gjithashtu pësojnë ndryshime në perceptimin dhe njohjen kur janë në kushte të imitimit të gravitetit zero.

Mungesa e gravitetit mund të jetë thellësisht shqetësuese dhe mund të kompromentojë nivelet e performancës në shumë mënyra.

Kjo sugjeron që astronautët mund të përfitojnë nga një lloj trajnimi për zgjerimin njohës për t'i ndihmuar ata të kapërcejnë efektet e gravitetit të ndryshuar në tru dhe për të siguruar misione të suksesshme dhe të sigurta në hapësirë.

Marrë nga: sciencealert.com- Përgatiti F.H, SYRI.net