Në vitin 1960, analistët ushtarakë amerikanë hartuan një plan për të ndaluar rrotullimin e Tokës dhe për të mbrojtur SHBA-në nga një sulm bërthamor rus.

Ideja e Projektit Retro ishte e thjeshtë: 1000 raketa të mëdha, të përdorura normalisht për të lëshuar armë bërthamore dhe anije kozmike, do të gjeneronin aq shumë shtytje sa rrotullimi i Tokës do të ndalonte shkurtimisht. Kjo do të nënkuptonte se raketat bërthamore sovjetike do të tejkalonin bazat e raketave që synonin.

Propozimi i fshehtë sugjeroi se kur sistemet e zbulimit të raketave të Amerikës zbuluan raketa sovjetike që fluturonin mbi Polin e Veriut drejt fushave raketore në Dakota, Wyoming, Montana dhe Misuri, fusha drejtkëndore e raketave Atlas mund të aktivizohej. Rrotullimi i Tokës do të ndalonte momentalisht, dhe në këtë pikë, raketat (tashmë në trajektoren e tyre inerciale) do të fluturonin mbi objektivat e tyre. Plani ishte parë dhe iniciuar nga zyrtarë të ndryshëm të Forcave Ajrore, përpara se të përfundonte mbi tryezën e denoncuesit të Pentagon Papers, Daniel Ellsberg.

Ellsberg, një planifikues i luftës bërthamore, i cili gjithashtu kreu inspektimin e Pentagonit të krizës së raketave Kubane, i zbuloi planet në librin e tij "The Doomsday Machine". Ai fillimisht mendoi se plani për të ndalur rrotullimin e Tokës ishte një shaka - por duke parë se kishte nisur nga shumë zyrtarë, ai kuptoi se nuk ishte ashtu. Ellsberg, i cili vdiq në vitin 2023, shkroi se plani ishte që raketat sovjetike humbnin objektivat e tyre.

"Forca jonë hakmarrëse me bazë tokësore do të shpëtohej. Që kur gjërat të ishin qetësuar dhe toka të rrotullohej përsëri normalisht, të kryhej një sulm hakmarrës kundër qyteteve dhe objektivave të buta ushtarake (raketat e tyre tashmë ishin lëshuar nga siloset e tyre të fortifikuara) në Bashkimin Sovjetik.

Por Ellsbergu kuptoi se kishte disa të meta në plan. "Vrulli këndor" i shkëmbinjve, ajrit dhe ujit në sipërfaqen e Tokës do të nënkuptojë se gjithçka në planet do të vazhdojë të lëvizë anash me shpejtësi të madhe (në ekuator, shpejtësia e rrotullimit të Tokës është pak më shumë se 1600 km/h.

Ellsberg shkroi, "Nuk duhej të ishe gjeofizikan, dhe unë nuk isha, për të parë disa defekte në këtë skemë. Shumë gjëra të tmerrshme do të fluturonin nëpër ajër. Në fakt, gjithçka që nuk ishte e fiksuar, dhe gjithashtu shumica e gjërave që ishin të fiksuara, do të zhdukeshin me erën, e cila vetë do të frynte me forcën e një superuragani kudo në të njëjtën kohë."

Ellsberg shpjegoi se qytetet në bregdet do të rrafshoheshin nga cunami i madh dhe apokalipsi i lëshuar nga Projekti Retro, si për ironi, do të ishte po aq i keq sa çdo gjë që armët termonukleare mund t'i bënin planetit tonë.

Ellsberg shkroi: "Oficerët e kontrollit të lëshimit të Minuteman, të sigurt në kapsulat e tyre në thellësi të nëntokës, do të kishin më pak arsye se në kushtet e parashikueshme të luftës bërthamore o të lëshonin raketat e tyre o të dilnin mbi tokë, pasi nuk do të kishte mbetur asgjë për të shkatërruar në sipërfaqen e Bashkimit Sovjetik, ose të Shteteve të Bashkuara, apo kudo tjetër."

"Të gjitha strukturat do të ishin shembur, me rrënojat, bashkë me njerëzit që do të bashkoheshin me erën dhe ujin në lëvizjen e tyre horizontale përgjatë sipërfaqes së tokës, në hapësirë."

Ellsberg foli më vonë me një fizikan, i cili shpjegoi se edhe 1000 raketa do të ishin shumë pak për të ndaluar rrotullimin e Tokës - dhe nëse në njëfarë mënyre mund të mblidhni shtytje të mjaftueshme për të ndalur rrotullimin e Tokës, ajo ndoshta do të copëtonte sipërfaqen e planetit.

Duke folur për LiveScience, James Zimbelman, kryegjeolog i nderuar në Muzeun Smithsonian Kombëtar të Ajrit dhe Hapësirës në Uashington, shpjegon se, nëse Toka do të ndalonte rrotullimin, vrulli do të largonte çdo objekt në Tokë nga sipërfaqja. Më pas, shkëmbinjtë, objektet dhe njerëzit do të binin si shi mbi sipërfaqe, duke e lëngëzuar koren dhe duke e kthyer sipërfaqen në një oqean shkëmbi të shkrirë.

Ellsberg - i cili në një moment pa një dokument "Vetëm për sytë e Presidentit", i cili vlerësonte viktimat nga një sulm i SHBA-së në vitin 1961 në më shumë se 500 milionë vdekje duke përfshirë dëmet anësore nga pasojat në Europë - tha se plani ishte vetëm pjesë e një makine lufte bërthamore që ai përshkroi si ' kriminalisht të çmendur'.

Ai shkroi: "Siç do të zbuloja së shpejti, vlerësimet e Shtabit të Përgjithshëm për efektet e zbatimit të planeve të tyre të para të goditjes, në një sërë rrethanash, parashikonin vrasjen e më shumë se gjysmë miliardë njerëzish me armët tona brenda disa muajsh. me shumicën prej tyre të vdekur brenda një ose dy ditësh.

"Si ta përshkruaj këtë, përveçse çmenduri? A duhej të ishin institucionalizuar zyrtarët e Pentagonit dhe vartësit e tyre? Por ky ishte pikërisht problemi: tashmë po. Institucionet e tyre jo vetëm e promovuan këtë çmenduri, por edhe e kërkuan. Dhe e kërkojnë akoma."