Pas vitesh mosbesimi reciprok dhe tensionesh mes Francës dhe Italisë, të dy vendet besojnë se ka ardhur koha për të ndërtuar ura të reja bashkëpunimi dhe në këtë kuadër, presidenti francez Emanuel Macron do të jetë sonte në Romë për të nënshkruar me kryeministrin italian Mario Draghi  një marrëveshje të re bashkëpunimi italo-francez që mbulon fusha të tilla si mbrojtja, siguria, industria, imigracioni dhe tregtia.

 "Traktatit të Quirinale" historik, siç quhet pakti mes Parisit dhe Romës,  do të nënshkruhet në Palazzo del Quirinale, rezidenca zyrtare presidenciale e Italisë dhe sigurisht që një marrëveshjeje të tillë nuk i mungon simbolika.

Palazzo del Quirinale, i ndërtuar në vitin 1583 me urdhër të Papës Gregori XIII  ka strehuar tridhjetë papë, katër mbretër dhe njëmbëdhjetë presidentë të Republikës Italiane dhe ishte objektivi i Napoleonit të Madh, i cili synonte ta përdorte si rezidencë pas pushtimit.

Natyrisht, nuk ndodhi kurrë për shkak të disfatës franceze në 1814.

Përveç kësaj, marrëveshja italo-franceze do të nënshkruhet pothuajse 60 vjet pas Traktatit të Elysees të nënshkruar nga Charles de Gaulle dhe Konrad Adenauer, i cili i dha një shtysë të re procesi i integrimit evropian.

 Parisi dhe Roma gjithashtu ndajnë qëndrime të përbashkëta për çështjet e ndryshimit të rregullave fiskale të BE-së, në mënyrë që vendet me borxhe të mëdha të BE-së të kenë më shumë hapësirë ​​​​për investime për t'u marrë me efektet e pandemisë.

Të dyja palët shpresojnë se ky traktat i ri do të reduktojë në minimum mosmarrëveshjet dhe tensionet midis Parisit dhe Romës, të cilat kulmuan në vitin 2019, kur zëvendëskryeministri dhe ministri i Jashtëm italian i atëhershëm Luigi Di Maio u takua në Francë me një nga "udhëheqësit" të lëvizjes së "jelekëve të verdhë" , me rezultat që Parisi të tërheqë ambasadorin e tij në Romë, duke shkaktuar krizën më të rëndë diplomatike mes dy fqinjëve që nga viti 1945.

Gjembat mes Parisit dhe Romës

Gjashtëdhjetë faqet e 'Traktatit të Quirinale' do të promovojë konvergjencën e qëndrimeve franceze dhe italiane, si dhe bashkëpunimin midis dy vendeve për Evropën dhe politikën e jashtme, sigurinë dhe mbrojtjen, politikën e imigracionit, ekonominë, arsimin, kërkimin shkencor, kulturën dhe ndërlidhjen dhe bashkëpunimi kufitar”. 

Ky traktat gjithashtu deklaron se Parisi dhe Roma duhet të koordinojnë qëndrimet e tyre përpara Samitit të BE-së (Këshilli Evropian) dhe të përpiqen të arrijnë një qëndrim të përbashkët, diçka që po ndodh tashmë midis Parisit dhe Berlinit, por edhe në aleancat e tjera të brendshme evropiane (Benelux, Vishegrad).

Projekt-traktati përfshin gjithashtu një angazhim për të forcuar strategjinë e mbrojtjes së BE-së, një plan i madh i presidentit Macron për të forcuar të ashtuquajturën autonomi strategjike evropiane. 

Megjithatë, rezervat, veçanërisht në fushën e bashkëpunimit ushtarak dhe të mbrojtjes, mbeten në të dy anët e Alpeve. 

Projekti për të blerë Chantiers de l'Atlantique nga konkurrenti italian Ficantieri, janarin e kaluar dhe kundërshtimet e ngritura nga disa qarqe biznesi në Itali në lidhje me përpjekjen e grupit të mbrojtjes francezo-gjermane KNDS për të marrë disa prej tyre, me qëllim ndërtimin e tanket evropiane të betejave të gjeneratës së re, tregojnë se konkurrenca franko-italiane ende ekziston.