Itali -  "Ai nuk vuan më". Këto fjalë në faqen në Fb të klinikës Due Mari në Oristano njoftojnë se qeni Angelo nuk ia doli të jetonte.Qeni bari, i cili mbërriti në kushte të mjerueshme në strukturën e drejtuar nga veterinerja Monica Pais së bashku me burrin e saj Paolo Briguglio, ngordhi mbrëmë.

Së pari ai mbrojti kopenë e tij, pastaj, në përpjekje për t'i shpëtuar zjarrit në periferi të Sunit, në afërsi të Tresnuraghes, një nga shumë fshatrat Oristano të prekur nga zjarri i madh që shkatërroi Montiferru, qeni bari u përpoq të strehohej në grumbuj të gurëve të nxehtë.

Veterineri Angelo mbërriti në vend  dhe vendosi të provonte gjithçka duke e shtruar në spital në klinikën Due Mari.

 "Ai kishte këmbë të djegura, fytyrë të djegur,sy dhe gojë, djegie kudo - thotë Monica Pais – dhe ne e trajtuam atë si një fëmijë, shpresuam, testet e fundit ishin të mira, por dëmtimi i shumë organeve ishte i madh".

Historia e saj si ajo e drenushës Lussurzesa dhe kafshëve të shumta që ikën nga flakët ka prekur zemrat e mijëra njerëzve.

Një natë para buletinit të trishtuar mjekësor në faqen e Fb u shkrua: "Unë e di që ju do të dëshironi të dini: Angelo është shumë i sëmurë, organizmi i tij po dështon." Pastaj u dha lajmi i vdekjes.

Nëse nuk kishte asgjë për të bërë Angelo, drenusha Luzzurzesa që mbërriti në klinikë me katër këmbë të djegura, gjetur pranë nënës së vdekur, po përmirësohet nga pak.

"Brenda një jave do të dimë se cilat janë kushtet reale - shpjegon veterineri - dhe se si mund të ndërhyjmë me protezat. Fatkeqësisht, me siguri nuk do të jemi në gjendje ta lirojmë: ajo nuk ka më këmbë".

Lajm i mirë doli për Rinon, qenin e vogël i cili ishte i dëmtuar në shikim për shkak të flakëve. Tani një vullnetar e ka marrë atë dhe ai së shpejti do të dorëzohet për birësim.

Puna në Klinikën Due Mari është e pandërprerë. Ardhja e fundit - lexon një postim të ri - është "një derrkuce e egër e rritur nga Cuglieri ... ah, çfarë duhet të kenë pësuar këto kafshë të varfra.  Ne e qetësuam dhe e mjekuam atë. Ne e shtruam në spital që të ishte në gjendje të ndiqej më mirë. Nuk do t'i japim një emër sepse - thotë paragjykuese Monica Pais - ne shpresojmë ta lirojmë atë dhe duhet të respektojmë identitetin e saj si një kafshë e egër. Ne po kujdesemi për të dhe kemi diçka për të shpresuar. Megjithatë, sa vritet zemra ime kur sheh kaq shumë vuajtje, por kjo është puna jonë dhe ne vazhdojmë".