Një reportazh i rrallë i gazetarëve të “New York Times” , që ekspozon një krizë të madhe humanitare dhe ligjore, që bota ka zgjedhur ta injorojë.

Verilindja e Sirisë – Të burgosurit mbulojnë dyshemenë si një tapet dëshpërimi njerëzor. Shumë prej tyre nuk i kanë sytë apo gjymtyrët, disave u janë holluar kockat nga sëmundjet dhe shumica vesh kostume ngjyrë portokalli, njësoj si ato që Shteti Islamik i vishte robërve të vet para se t’i vriste.

Lart, mbyllur në dy qeli me pa dritë, janë më shumë 150 fëmijë, nga 9 deri në 14 vjeç, nga një varg vendesh. Prindërit e tyre i sollën në Siri dhe përfunduan të vdekur ose të arrestuar. Fëmijët janë këtu prej muajsh dhe nuk kanë asnjë ide se ku janë të afërmit e tyre ose çfarë i pret në të ardhmen.

“Unë kam një pyetje”, tha një djalosh nga Suriname nga brenda qelisë së tij. “Çfarë po ndodh me ne? A do të dalin fëmijët?”

Vizitat e rralla tek dy burgjet për ish-banorët e territorit të mbajtur nga Shteti Islamik në Sirinë verilindore nga “New York Times” këtë javë shtruan vështirësinë e një krize në rritje, ligjore dhe humanitare, që bota ka zgjedhur ta injorojë.

Ndërsa kalifati i të vetëdeklaruari i  ISIS u rrëzua në Siri, dhjetëra e mijëra burra, gra dhe fëmijë që kishin jetuar në të përfunduan në kampe dhe burgje që drejtohet nga milicia e udhëhequr nga kurdët që kishte partneritet me SHBA-në për të mposhtur xhihadistët.

Por tani një ofensivë ushtarake nga Turqia kundër forcave kurde ka ngritur një valë të re dhunë dhe ka dobësuar kontrollin e tyre mbi zonën, pasiguria e tyre është rritur mbi fatin e popullatës së madhe që arriti t’i mbijetojë rrëzimit të ISIS dhe është është dërguar në burgje dhe kampe përqëndrimi./SYRI.NET