Në fund të vitit 1952 dhe në fillim të vitit 1953, kampi nr.3 (më pas merr numrin 5) tela me gjemba i Cërrikut u zhvendos në fabrikën e tullave në Tiranë. Të internuarit e këtij kampi u përdorën për ndërtimin e rafinerisë së atij qyteti të ri, por nuk qëndruan për shumë kohë këtu.

Për arsye se kampi i Tepelenës nuk ishte kamp i punës së detyruar (sepse nuk kishte ndonjë vepër të planifikuar aty), personat më të aftë nga ky kamp, u zhvendosën fillimisht në kantierin nr.216 Vlorë e më pas në kampin që u ngrit pranë fabrikës së tullave në Tiranë. Vendi i ri i përzgjedhur si vend pune, fabrika e tullave, ishte buzë lumit të Tiranës disa qindra metra larg urës së Kamzës.

Puna këtu ishte me turne, çdo turn e kishte normë të prodhonte 20.000 tulla. Në raportin e datës 2.2.1953 të Degës së Kampeve dhe Burgjeve, ndër të tjera thuhej:  “Të aftët për punë u sollën të gjithë për të punuar në fabrikën e tullave në Tiranë dhe ato që s’kishin kondita për të punuar u grumbulluan të gjithë në kampin nr.4 Tepelenë”. Në këtë kohë përllogariteshin rreth 1.000 të internuar. Në foton bashkëlidhur, nga e majta, duket paksa fabrika e tullave. Këtë që besohet se e ka shkrepur Reshit Mulleti, e ka ruajtur për vite me radhë Musa Maçi. Në foto shpjegohen emrat e të internuarve.

Dy gjermanet e fotos Erna Schubert, Irmgrand Tennius dhe Elsa Koch, të profesioneve daktilografiste dhe stenografiste të komandës gjermane të ushtrisë u arrestuan në 5.9.1944 në Kukës rrugës për në Prizren. Elsa u dënua me 20 vjet burgim. Erna dhe Irmgrand në vitin 1945 u dënuan me nga 2 vjet burg. Si mbaruan dënimin më 5.11.1946, u arrestuan përsëri e qëndruan në hetuesi pa dalë në gjyq deri më 24.1.1949. U dërguan në internim, së fundi në fabrikën e tullave e pas shkrirjes së kampeve tela me gjemba në Lushnje.