A e ka lehtësuar krizën ushqimore marrëveshja e grurit e Detit të Zi?

Një marrëveshje për të çliruar eksportet jetike të drithit nga portet jugore të Detit të Zi të Ukrainës - që do të skadonte më 19 nëntor - është zgjatur për 120 ditë. 

Çfarë është eksportuar deri më tani?

Marrëveshja krijoi një kanal të sigurt transporti për eksportet nga tre porte në Ukrainë.

Deri më tani janë transportuar rreth 11.08 milionë ton produkte bujqësore, përfshirë 4.5 milionë tonë misër.

Dërgesat e grurit kanë arritur në 3.2 milionë tonë, ose 29% të totalit. Mallra të tjera të dërguara përfshijnë farat e rapit, vajin e lulediellit, miellin e lulediellit dhe elbin.

A e ka lehtësuar krizën ushqimore?

Një reduktim i dërgesave nga eksportuesi kryesor Ukraina ka luajtur një rol në krizën globale të çmimeve të ushqimit të këtij viti, por ka edhe faktorë të tjerë të rëndësishëm për t'u marrë parasysh.

Këto përfshijnë pandeminë COVID-19 dhe goditjet klimatike që vazhdojnë të sfidojnë prodhimin bujqësor, më së fundi thatësirat si në Argjentinë ashtu edhe në Shtetet e Bashkuara.

Korridori ka çuar në një rikuperim të pjesshëm të dërgesave nga Ukraina, por ato mbeten shumë nën nivelet e para pushtimit dhe nuk do të rikuperohen plotësisht së shpejti.

Transporti i drithërave në portet atje mbetet sfidues dhe i shtrenjtë, ndërkohë që fermerët ukrainas kanë reduktuar mbjelljet e kulturave të tilla si gruri, pasi në shumë raste kanë shitur të korrat e vitit të kaluar me humbje, me çmimet e brendshme që mbeten shumë të ulëta.

A ka ulur çmimet globale të grurit?

Çmimet e grurit në Bordin e Tregtisë së Çikagos u rritën pas pushtimit rus të Ukrainës në shkurt, por tani janë rreth niveleve të para konfliktit. 

Aftësia e Ukrainës për të eksportuar miliona tonë grurë përmes korridorit ka qenë një element që ka ulur çmimet. Faktorë të tjerë përfshijnë një prodhim rekord në eksportuesin kryesor të Rusisë këtë vit, perspektiva e zymtë ekonomike globale dhe një dollar i fortë. 

Por çmimet për produktet ushqimore me bazë gruri si buka dhe petë mbeten shumë mbi nivelet e para pushtimit në shumë vende në zhvillim për shkak të monedhave të dobëta lokale dhe çmimeve më të larta të energjisë, të cilat kanë rritur kostot si transporti dhe paketimi.