Familjet bashkohen mes lotëve pas largimit të rusëve nga Kherson - FOTO

Tsentralne, Ukrainë - Të afërmit përqafoheshin në mes të rrugës. Shtrëngonin duart dhe mbanin lotët. Të tjerët qanin jashtë shtëpive të tyre. Të gjithë kishin dëshiruar të njëjtin moment - të ribashkoheshin me të dashurit e tyre, pasi trupat ruse u larguan nga fshatrat e tyre në jug të Ukrainës.

Familjet u ndanë kur Rusia nisi pushtimin në shkurt, pasi disa u arratisën dhe të tjerët qëndruan. Tani shumë po e shohin njëri-tjetrin për herë të parë pas disa muajsh, pas tërheqjes së fundit të ushtrisë së Moskës mes një kundërofensivë ukrainase që ka rimarrë një territor të ndarë midis kryeqyteteve rajonale Kherson dhe Mykolaiv e Detit të Zi.

Tërheqja më e rëndësishme ishte nga vetë qyteti i Khersonit, por trupat u tërhoqën gjithashtu edhe nga fshatrat afër ditët e fundit. Associated Press vizitoi katër fshatra të tillë këtë javë dhe pa teksa njerëzit u bashkuan sërish me të afërmit.

"Ishte si rrufe," tha Andriy Mazuryk. 53-vjeçari la nënën e tij në fshatin e saj Tsentralne në prill dhe iku rreth 30 kilometra larg.

Nëna e tij nuk donte të largohej, por Mazuryk ka një djalë në ushtrinë e Ukrainës dhe ishte i shqetësuar se rusët do ta vrisnin. Edhe pse trupat pushtuese i morën telefonat e njerëzve, Mazuryk arrinte të fliste me nënën e tij dhe të afërmit e tjerë pothuajse çdo ditë, sepse ata bënin telefonata në fshehtësi, tha ai.

"Falë Zotit, ne ishim në kontakt çdo ditë ... të afërmit rrezikuan shumë," tha ai.

Më shumë se gjysmë milioni njerëz janë larguar nga rajonet e Mykolaiv dhe Kherson që nga shkurti, sipas autoriteteve vendore, megjithëse shifrat e sakta janë të vështira për t'u llogaritur. Është e paqartë se sa janë kthyer.

Ndërsa disa njerëz, si Mazuryk, kishin vetëm një distancë të shkurtër për t'u kthyer në shtëpi, të tjerë udhëtuan nga i gjithë vendi kur mësuan se rusët ishin larguar.

 Igorit, një ushtari, iu dha pushim nga luftimet në rajonin e goditur rëndë në Donbas në mënyrë që të mund të shihte familjen e tij.

Duke u hedhur nga një furgon në fshatin Vavylove, Igori vrapoi dhe përqafoi nënën e tij, e cila e priste në mes të rrugës. “E dija se do të ndodhte, se ne do të fitojmë dhe e gjithë toka jonë do të çlirohet”, tha Igori, i cili foli me kusht që të përdorej vetëm emri i tij i parë, siç është tipike për ushtarët ukrainas për shkak të shqetësimeve të sigurisë.

Disa fshatarë thanë se ishin të habitur se sa shpejt u larguan rusët. Pasi Rusia njoftoi një mobilizim të pjesshëm të rreth 300,000 rezervistëve në shtator, vendasit thanë se mijëra ushtarë të tjerë u derdhën në zonë dhe e minuan rëndë atë.

Disa njerëz thanë se në javët para tërheqjes, ushtarët rusë grumbulluan pajisje dhe hapën llogore, duke e bërë të duket sikur do të qëndronin.

Ndërsa shumica e njerëzve thanë se rusët e mbanin veten, kushtet e jetesës nën pushtimin e tyre ishin të mjerueshme: energjia elektrike, uji dhe shërbimi telefonik u ndërprenë. Urat u hodhën në erë, duke e bërë të vështirë lëvizjen ndërmjet fshatrave për të blerë dhe shitur ushqime. Dhe minat i fshihnin kudo.

Ka pasur të paktën një duzinë aksidentesh edhe me mina ditët e fundit, tha Oleh Pylypenko, kreu i administratës që mbulon fshatrat që vizitoi AP.